Even een update

Hoi dames,
Even weer een update van hoe en wat...
Afgelopen donderdag te horen gekregendat meneer er 30 dagen bij heeft gekregen, in die 30 dagen proberen ze zoveel mogelijk mensen nog te verhoren.
Na deze 30 dagen wordt er dus weer bekeken of zijn in hechtenis weer verlengd wordt of dat hij vrijkomt.
Diezelfde donderdag belde zijn advocaat en deelde mij mee dat hij contact heeft gehad met zijn werkgever en heeft zijn salaris per direct stop gezet. Wat dus betekent dat ik de boel allemaal niet meer kan financieren. Ik heb geen recht op aanvullende bijstand, dus dat is een probleem wat erbij komt. Nu is dan wel net het vakantiegeld gestort dus ik heb nog iets, maar dit kan dus geen maanden doorblijven gaan. Mijn ouders staan voor mij klaar als ik er finiancieel niet uitkomt en geven aan maak je daar maar niet druk over.
Ik heb dus aangegeven dat ik het huis wilde verkopen maar daar was hij het niet mee eens. Hij denk nog steeds dat ik verder met hem wil, of eigenlijk moet ik zeggen hij wil nog een laatste kans.
Maandag 11 juni is er een rechtzaak voor de voorlopige voorzieningen wat dus inhoudt dat ik voorlopig het volledige gezag over de kinderen wil.
Dus al met al een hoop geregel en gedoe, maar ik sleep mezelf er nog doorheen, met hulp van hele lieve mensen om mij heen.....

 

Jeetje,.. wat een toestand allemaal en wat knap dat je zo voet bij stuk blijft houden. Ik weet als geen ander hoe fijn het is om ouders te hebben die je opvangen in mindere tijden (ook uit relatie van 7 jaar gestapt). Vertrouw er op dat je er samen met hulp van je ouders en vrienden er wel uit komt. Maar wat je al zegt; je moet je er even doorheen slepen!

Nogmaals erg goed en knap dat je zo voor zezelf kiest en het doorzet!
Waren er maar meer mensen die deze moeilijke keuze kunnen  maken...

Heel veel succes, en als ik je kan helpen mailen hè!

Esmé mv Kay
 
Mijn God, wat een ellende toch allemaal. Het zijn meestal de bijkomende zaken die je de das om doen. Dat je relatie geëindigd is, is al erg genoeg, maar al die andere dingen die je dan moet gaan regelen! Je krijgt op die manier ook bijna niet de mogelijkheid om stil te staan bij wat er allemaal gebeurt, laat staan dat je het op je gemakkie kunt gaan verwerken.

Ik had dat ook. Er moest zo ontzettend veel geregeld worden en ik had de pech dat ongeveer op hetzelfde tijdstip mijn WAO-uitkering voor een groot gedeelte ingetrokken werd (financiële onzekerheid dus), wat we dus weer aangevochten hebben (met de nodige beslommeringen), de daarbij komende aanvraag voor een WW-uitkering en de  sollicitatieplicht. En last but nog least, alle romslomp rondom mijn rug.

Laat je vooral  niet gek maken en als je het gevoel hebt dat je jezelf voorbij loopt, trek dan zelf op tijd aan de rem. Je moet in deze situatie jezelf ook goed in acht houden.

Ondanks alle financiële problemen is het goed te weten dat je ontzettend lieve ouders achter je hebt staan die je zo nodig kunnen steunen, maar uiteindelijk is dat niet wat je wilt. Je wilt toch je eigen boontjes kunnen doppen. Maar maak er gebruik van als het niet anders kan en maak het jezelf niet moeilijker dan het al is.

Het moet een heel moeilijke situatie zijn waarbij hij er nog min of meer vanuit gaat dat het wel weer goed komt. Als je  heel zeker  bent van  jouw standpunt,  zou ik inderdaad ook overwegen om het huis te verkopen, maar realiseer je ook dat je niet zomaar wat anders krijgt. Volgens mij krijg je om die reden geen urgentie. Men gaat er toch vanuit dat het vanwege het beëindigen van de relatie is en dat is in onze regio geen reden meer voor urgentie. Maar wellicht is dat bij jullie anders.

Meid, ik wens je enorm veel sterkte toe en hoop dat voor jou het zonnetje ook heel snel weer gaat schijnen

Liefs Fonske.
 
Jeetje meid wat een ellende allemaal. Maar ik vind het ook echt superknap dat je niet zwicht voor hem. 30 dagen extra hechtenis zegt ook wel wat toch?
Ben blij dat je mensen hebt op wie je terug kan vallen!

Ik wens je heel veel sterkte in de komende moeilijke tijd en schrijf alles maar lekker op dit forum als je dat nodig hebt!

Groetjes Hanneke
 
Knap hoor! dat je door blijft gaan. Je kan natuurlijk ook niet anders met twee kleintjes.

Adviezen krijg je waarschijnlijk al genoeg maar ik kan alleen maar zeggen blijf sterk! als hij een tweede kans wil dan moet hij die verdienen, daar hoef jij niets maar dan ook helemaal niets voor te doen. HIj heeft zelf keuzes gemaakt die hem in deze situatie hebben doen belanden. Nu moet hij ook keuzes maken om daar uit te komen.

En zoals iemand anders al schreef. Dertig dagen erbij is niet niets. Dat krijg je niet zo snel.

Sterkte!
 
Terug
Bovenaan