A
Anoniem
Guest
Hey meiden
(vervolg op 'echo na miskraam' )
Ik heb vanmiddag mijn werk opgebeld om te vertellen dat ik het deze week nog niet ga redden. Dat ik ontzettend moe ben en dat ik het emotioneel heel zwaar heb. Heb uitgelegd dat we vanmorgen de echo hadden gehad en dat dat nog niet goed was.
En kreeg een antwoord als; ja eerst meld je je ziek met griep en dan heb je een dag later opeens een miskraam en dan zeg je donderdag ook dat je al weet dat je dinsdag (vandaag) niet op de training komt. (Ja lul omdat we vandaag de echo hadden!!)
Ik kreeg heel veel onbegrip van mijn werkgever, hij achte het nodig dat ik vanavond zelf! even aan de collega's kwam vertellen waarom ik niet op het werk was!! voor het begrip van de situatie zegt ie!
Ik schrok hier heel erg van en kon op dat moment even niks meer dan ja en amen zeggen, ik had dit totaal niet aan zien komen.
Ik heb huilend mijn vriend opgebeld en verteld wat er gebeurd was. Ik heb hem gevraagd of hij mijn werkgever op wilde bellen om te vertellen dat ik behoorlijk overstuur was van zijn reactie, en vanavond en deze week niet kom. Hij heeft met mijn baas gesproken en uitgelegd dat ik een emotioneel wrak ben en dit niet trek. Gezegd dat hij het zelf aan de meiden mag vertellen waarom ik er niet ben. Hij kwam met; ja maar dan krijg ik allemaal vragen waar ik geen antwoord op kan geven! (NOU EN!!) mijn vriend zei daarop Renate kan deze vragen, mochten die er zijn zelf beatwoorden is als ze weer sterk genoeg is om te werken en dus zelf aanwezig is.
Hij deed naar mijn vriend toe opeens begripvol en zei dat het niet de bedoeling is om mij overstuur te maken. Hij zei dat hij er van geschrokken was omdat hij dit niet aan had zien komen, Renate zegt altijd dat ze nog lang niet toe is aan kinderen en dan ineens heeft ze een mikraam gehad. (ja dat ging hem ook niks aan zelfs onze ouders wisten van niks!, hij is mijn baas en niks meer dus ga geen prive zaken met hem bespreken!) Hoe kon hij dit van me vragen??! Mijn vriend begreep mij gelukkig en kon er zelf ook met zijn pet niet bij. Wij vonden dit onaceptabel.
En was ook even van mijn padje af vandaag. Het voelde voor mij echt weer even als nog een trap na.
Nog vragen wij ons af of mijn werkgever echt met de situatie om kan gaan, en ons echt begrijpt?!
Ik moest het even van me af schrijven..
Liefs
(vervolg op 'echo na miskraam' )
Ik heb vanmiddag mijn werk opgebeld om te vertellen dat ik het deze week nog niet ga redden. Dat ik ontzettend moe ben en dat ik het emotioneel heel zwaar heb. Heb uitgelegd dat we vanmorgen de echo hadden gehad en dat dat nog niet goed was.
En kreeg een antwoord als; ja eerst meld je je ziek met griep en dan heb je een dag later opeens een miskraam en dan zeg je donderdag ook dat je al weet dat je dinsdag (vandaag) niet op de training komt. (Ja lul omdat we vandaag de echo hadden!!)
Ik kreeg heel veel onbegrip van mijn werkgever, hij achte het nodig dat ik vanavond zelf! even aan de collega's kwam vertellen waarom ik niet op het werk was!! voor het begrip van de situatie zegt ie!
Ik schrok hier heel erg van en kon op dat moment even niks meer dan ja en amen zeggen, ik had dit totaal niet aan zien komen.
Ik heb huilend mijn vriend opgebeld en verteld wat er gebeurd was. Ik heb hem gevraagd of hij mijn werkgever op wilde bellen om te vertellen dat ik behoorlijk overstuur was van zijn reactie, en vanavond en deze week niet kom. Hij heeft met mijn baas gesproken en uitgelegd dat ik een emotioneel wrak ben en dit niet trek. Gezegd dat hij het zelf aan de meiden mag vertellen waarom ik er niet ben. Hij kwam met; ja maar dan krijg ik allemaal vragen waar ik geen antwoord op kan geven! (NOU EN!!) mijn vriend zei daarop Renate kan deze vragen, mochten die er zijn zelf beatwoorden is als ze weer sterk genoeg is om te werken en dus zelf aanwezig is.
Hij deed naar mijn vriend toe opeens begripvol en zei dat het niet de bedoeling is om mij overstuur te maken. Hij zei dat hij er van geschrokken was omdat hij dit niet aan had zien komen, Renate zegt altijd dat ze nog lang niet toe is aan kinderen en dan ineens heeft ze een mikraam gehad. (ja dat ging hem ook niks aan zelfs onze ouders wisten van niks!, hij is mijn baas en niks meer dus ga geen prive zaken met hem bespreken!) Hoe kon hij dit van me vragen??! Mijn vriend begreep mij gelukkig en kon er zelf ook met zijn pet niet bij. Wij vonden dit onaceptabel.
En was ook even van mijn padje af vandaag. Het voelde voor mij echt weer even als nog een trap na.
Nog vragen wij ons af of mijn werkgever echt met de situatie om kan gaan, en ons echt begrijpt?!
Ik moest het even van me af schrijven..
Liefs