A
Anoniem
Guest
Ik moet even mijn verhaal kwijt hoor. Ben echt helemaal kapot en vol met gemengde gevoelens. Wij zijn namelijk vannacht nog naar schiphol 'moeten' rijden en lagen pas om half 6 vanmorgen in bed. Zondag kreeg ik namelijk al om half 9 's ochtends een telefoontje van mijn beste vriendin, Lianne. Ze zei dat ze naar Nijmegen aan het rijden waren. Dus ik had zoiets van 'ja... dus..'. Misschien moest ze het adres hebben van een vriendin van ons die daar woont.. Maar ze klonk heel raar.. En toen zei ze dus dat haar moeder die nacht een nieuwe nier had gekregen. Nou!! Echt geweldig!! Zo blij!! Haar moeder stond al meer dan 5 jaar op de wachtlijst. Ik heb een tijdje bij hun gewoond dus het is ook echt mijn 2e moeder. Gelukkig was ook nog alles goed gegaan.
Maar Thomas, haar broer zou die nacht van zijn stage in Fuerta Ventura terugkomen. Hij was daar een half jaar geweest. En hij zou dus door zijn ouders worden gehaald op schiphol. Lianne en haar vader en vriend waren allemaal bekaf dus hebben Hans (mijn o zo geweldige man) en ik voorgesteld om Thomas te halen. Want het was gewoon niet verantwoord om hun nog te laten rijden 's nachts na zo'n emotionele en slapeloze nacht. Lianne ging wel mee.
Wij op schiphol. En Hans zag Thomas achter glas. Dus Thomas keek al zo van 'huh'.. 'wat doe jij hier nou'. Thomas wist namelijk nog van niks. Want om zoiets over de telefoon te zeggen.. Hij had zelfs 's middags nog gebeld om zn vluchtnummer door te geven. Lianne zei dat hun ouders fietsen waren haha. Dus .. eindelijk.. komt Thomas door z'n gate met koffers. Lianne gaat naar hem toe en zegt 'mama heeft een nieuwe nier'. Nou Thomas laat alles vallen (waaronder zn fles tax free gekochte sterke drank) en omhelsd Lianne. Hun twee janken. Nou, Hans en ik janken. Pff zeg! Het was echt zo emotioneel, kan er nog om janken.
Dus om half 6 vanmorgen lagen we in bed.... rare dag was het.
Tyche was trouwens al bij ons mam want die hadden we weggebracht zodat we op ons gemak meubels konden kopen die zondag. Dus ze kon gelukkig een nacht langer blijven. We hebben een bank en een eettafel met 8 stoelen gekocht maar wat valt zoiets dan toch in het niet bij zo'n verhaal. Ik zit hier echt met gemengde gevoelens. Blijdschap van de nieuwe nier maar ook een soort 'angst' dat de nier misschien wordt afgestoten. Ik denk de hele tijd aan ze. En ga morgen denk ik een goeie pan soep brengen en wat spaghetti ofzo...
Liefs Kirsten
Maar Thomas, haar broer zou die nacht van zijn stage in Fuerta Ventura terugkomen. Hij was daar een half jaar geweest. En hij zou dus door zijn ouders worden gehaald op schiphol. Lianne en haar vader en vriend waren allemaal bekaf dus hebben Hans (mijn o zo geweldige man) en ik voorgesteld om Thomas te halen. Want het was gewoon niet verantwoord om hun nog te laten rijden 's nachts na zo'n emotionele en slapeloze nacht. Lianne ging wel mee.
Wij op schiphol. En Hans zag Thomas achter glas. Dus Thomas keek al zo van 'huh'.. 'wat doe jij hier nou'. Thomas wist namelijk nog van niks. Want om zoiets over de telefoon te zeggen.. Hij had zelfs 's middags nog gebeld om zn vluchtnummer door te geven. Lianne zei dat hun ouders fietsen waren haha. Dus .. eindelijk.. komt Thomas door z'n gate met koffers. Lianne gaat naar hem toe en zegt 'mama heeft een nieuwe nier'. Nou Thomas laat alles vallen (waaronder zn fles tax free gekochte sterke drank) en omhelsd Lianne. Hun twee janken. Nou, Hans en ik janken. Pff zeg! Het was echt zo emotioneel, kan er nog om janken.
Dus om half 6 vanmorgen lagen we in bed.... rare dag was het.
Tyche was trouwens al bij ons mam want die hadden we weggebracht zodat we op ons gemak meubels konden kopen die zondag. Dus ze kon gelukkig een nacht langer blijven. We hebben een bank en een eettafel met 8 stoelen gekocht maar wat valt zoiets dan toch in het niet bij zo'n verhaal. Ik zit hier echt met gemengde gevoelens. Blijdschap van de nieuwe nier maar ook een soort 'angst' dat de nier misschien wordt afgestoten. Ik denk de hele tijd aan ze. En ga morgen denk ik een goeie pan soep brengen en wat spaghetti ofzo...
Liefs Kirsten