even laten weten hoe het gaat

A

ANONYMOUS_USERNAME

De vorige keer schreef ik over mijn curretage (was afgelopen woensdag) en dat ik meteen alweer de volgende dag aan het werk ben gegaan.

Ik wil eerst even degene bedanken voor hun reactie hierop!! Heb hier veel aangehad. Ook op het feit of ik nu wel op mijn strepen moet staan voor nacontrole of niet.

Maar goed, ik ben gaan werken en heb hier achteraf inderdaad spijt van. Het is allemaal best goed gegaan. Sommige momenten wat emotioneel en moe. Maar over het algemeen ging het wel.
Ik had na woensdag middag al geen bloedverlies meer. Maar nu is het gister begonnen. Zondag had ik al last van mijn buik en het rommelde goed. Er kwamen ook nog aardig wat stolsels mee. Vandaag is het weer wat minder. Maar vloei nog wel. Ik begon ook te twijfelen of het geen menstruatie kan zijn, omdat ik eerst 4 dagen niet gevloeid heb en nu in een keer wel.

Ik heb vanmiddag de vk gebeld. Zij zei dat ik maar eens rust moet nemen....
Helemaal mee eens, maar hoe??!!
Ik heb nog steeds niks gezegd op mijn werk. Eigen domme schuld van mij.
En mijn collega's van een andere verstiging zijn op vakantie waardoor ik echt niet gemist kan worden!!!
Nu heb ik wel besloten om morgen (ben ik vrij) bij mijn werk langs te gaan. Om het toch te vertellen. Dit kon wel eerder maar dan had ik het door de telefoon moeten doen. Nu ga ik het toch persoonlijk zeggen. Ik verwacht niet dan ik vrij kan krijgen, maar denk wel dat het me oplucht zodat ze er van weten.

Het is dus geen menstruatie wat ik nu heb, maar het is nog het vloeien van de curetage zei de vk. De nacontrole kan bij de vk. Alleen weet ik dan nog niet of alles weg is. Zij zegt (de vk) dat ze de arts hierop maar vertrouwd..
Ja, daar gaat het mij nu net om. Natuurlijk vertrouw ik zo'n arts, maar dat er nog restjes blijven zitten, hoor je ook vrij vaak.

pfff. wat een verhaal weer en kan nog wel een tijdje doorgaan.
Jullie horen wel weer van me

Groetjes Monique
 
Jeetje wat een verhaal.
Ik herken het helemaal. Ik heb in december een curretage gehad. Ik ben ook gelijk de volgende 2 dagen gaan werken en de dag daarop ben ik naar de sauna geweest. Ook bij mij was het bloeden al gestopt. Alleen dat begon na een dag of 4 weer. Ik ben gewoon dom geweest en heb geen rust genomen. Na die 4 dagen voelde ik me ook heel beroerd. Buikpijn en het bloeden begon weer (allerlei rommel nog). Ik heb het toen alsnog aan mijn baas verteld en hij heeft mij echt naar huis gestuurd. Vond dat ik minimaal een week rust moest nemen en dat heb ik gedaan.
Ik merkte toen pas hoe ik dat nodig had. Die hele week heb ik ook nog een beetje bloed verloren. En ik was enorm emotioneel. Moest veel huilen.
Ik heb geen na controle meer gehad. Na ruim een week hield het bloeden op.
Na 6 weken werd ik weer ongesteld en dat was behoorlijk heftig. Toen had ik wel echt het idee dat alle rotzooi eruit was en het achter de rug was.

Ik zou dus eerst maar een menstruatie afwachten, tenzij je echt buikpijn houdt. Is dat niet het geval dan kun je er denk ik wel op vertrouwen dat alles goed is.

Dit is mijn verhaal. Kijk maar wat je er mee doet. Misschien heb je er wat aan.
Succes en sterkte! En neem de tijd, he.

 
Hallo Monique


Een miskraam en een curretage is een hele ingreep niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk .Dat je de volgende dag gewoon bent gaan werken ,vind ik heel knap ,maar niet verstandig.Je moet echt even de tijd voor jezelf nemen.

Ik heb vorig jaar ook een miskraam gehad ,op mijn werk wisten ze het niet ik heb natuurlijk wel aan mijn leiding gevende moet vertellen hoe of wat ,er was alle begrip en ze gaf me de tijd die nodig hed. Toen ik weer aan het werk ging waren er wel een paar collega's die vroegen hoe of wat, aan twee collega's heb ik het verteld,hun reactie was heel lief en begrip vol ,de rest heb ik een beetje inhet midden gelaten .Na een paar dagen was ik niet meer interresant en verdween het op de achtergrond.
Mijn eerste menstruatie kwam na 4 weken ook met heel veel pijn en stolsels.Na 6 weken ben ik op na controle geweest en heb de arts verteld van het hevige vloeien en de pijn ,hij heeft toen een echo gemaakt om te kijken of er niet iets was blijven zitten ,wat niet het geval was.

Mijn advies is toch echt probeer wat tijd voor jezelf te nemen ,het is echt niet niks wat je zo juist hebt meegemaakt.Ik weet zeker dat er best wel begrip zal zijn .

Nou meis ik wens je heel veel sterkte toe maar vooral wat tijd

groetjes daisy




















 
Ik ben na twee dagen weer gaan werken en bij mij gaat het wel goed.Ik bloed ook nog hevig.De eerste week niet en daarna een aantal dagen en nu na drie weken weer wel.Tuurlijk heeft het z'n tijd nodig om het te verwerken en ook lichamelijk,maar zal dit helpen door thuis te blijven?.Thuis denk je er ook aan en met het werk heb je meer afleiding.Door lang thuis te blijven wordt het ook weer moeilijker om weer aan het werk te gaan.Geloof me,een miskraam verwerk je niet even in een aantal weken en ook je lichaam niet.Wel is het belangrijk om je lichaam je dagelijkse normale ritme te geven.Ik werk weer en merk dat mijn lichaam niet nog meer van slag raakt dan nodig is.Ik heb ook vele bloedingen en voel me ook nog niet prettig en heb gerust ook nog verdriet.Maar meid je moet verder.Knap dat je zo sterk bent.Mijn gynacoloog zei ook dat ik gewoon weer na een dag kon werken.Ik vond het wel een vreselijke eikel,maar hier heeft hij gelijk in.Je bent na een curretage geen invalide,het is maar net hoe je ermee om gaat(verder alle begrip voor de meiden die langer thuis blijven)en hoe vaak je het al hebt meegemaakt.Ik heb ook berichten van meiden gelezen die al meerdere miskramen hebben meegemaakt en dan kan ik het mij voorstellen dat je lichaam op raakt.Luister naar je lichaam,dit kan niemand voor je doen.Ga alleen niet thuis blijven uit zelfmedelijden,want dit lost echt niets op.Succes met alles en hou je taai.Liefs Yvon
 
Ik ben na 3 dagen weer halve dagen gaan werken. Gewoon rustig aan weer proberen. Had weinig last van de curetage op zich, maar wel van de narcose. Je hoeft idd niet dagen lang op bed te gaan liggen, maar kom op he, een beetje voor jezelf zorgen is toch wel belangrijk.
Mmmm weet niet meer hoe het zit met die bloedingen. Ik had na 2 weken een nacontrole (nou ja alleen een gesprek) en toen vroeg ze dus wel of ik al ongsteld was geworden. Had na de cur. 1 dag gebloed en een week later 5 dagen (met alle ongemakken van een ongi). Ben er dus vanuit gegaan dat ik wel ongi was. Ach we zien wel, wat er de komende weken gaat gebeuren.
Ik voel me goed en heb volop vertrouwen in de toekomst. Mijn lief en ik zijn er sterker uit gekomen, hebben veel steun aan elkaar en kunnen elkaar goed troosten. Zowiezo is iedereen in mijn omgeving oprecht geinteresseerd en meelevend, op een gezonde manier.
Heel veel liefs voor allemaal....
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan