Even lekker zeuren

Bah... ik weet niet waar ik moet beginnen met schrijven.
Maar na 1 jaar LH, en een half jaar FSH injecties te spuiten bij mijn vriend is het wachten lang (om zijn zaad productie op gang te krijgen).
De artsen (endocrinoloog/gyneacoloog/oncoloog) zijn er wel heel erg positief over, dus dan zal het wel goed zitten dan.

Maar soms heb ik het gewoon helemaal gehad... gehad met het wachten... toch elke maand weer ongesteld worden, zullen de injecties wel z'n werk doen? Ik ben het wachten gewoon beu (Ben vast niet de enige, hihi). Want theoretisch kunnen er al zaadcellen zijn ontstaan..
Ik word soms s'ochtends gewoon huilend wakker, omdat het ons allemaal niet echt meezit zo. Soms heb ik gewoon van die kl*te dagen.. Sinds een paar dagen toch weer vollop bezig met het zwanger worden/baby's enz.... en alles wat er mee te maken heeft maakt me gewoon aan het huilen.

Wij zitten gelukkig allebei met de leeftijd (23) dat al onze leeftijdsgenote nog volop aan het uitgaan zijn en nog lang niet aan kinderen denken.
Maar dan toch lees/zie je overal dingen over kleine baby's en zwangere vrouwen.. ik ben zo jaloers!

Sorry dames voor het lange verhaal... ik ben normaal geen typje die veel kan typen en het dan op een forum zet (lees liever mee), maar ik moet zeggen dat het wel heel erg oplucht om iets te delen met jullie.

Zijn jullie het wachten soms ook niet helemaal beu?
 
Lekker blijven schrijven als het oplucht! Het hele traject valt ook niet mee, welke je ook volgt maakt dan niets meer uit.
Ik zit net een paar jaar boven jou(28) en hier dus wel iedereen al aan de kinderen en zelfs voor de tweede keer zwanger in de tijd dat wij voor een eerste bezig zijn! Ik ken het klote gevoel waar je over schrijft dus maar al te goed! Denk dat dat voor alle meiden hier wel herkenbaar is...helaas...

Anderhalve maand geleden ben ik op advies van de arbo zelfs een dag minder gaan werken, omdat het allemaal teveel werd. De negatieve gevoelens, de moeheid ed namen teveel de overhand. Gelukkig voel ik me nu langzaamaan weer wat beter worden en wil in mei weer 5 dagen gaan werken.
Dat is ook precies de reden waarom we nu een maandje geen iui doen. Natuurlijk willen we zsm zwanger worden, maar onze gezondheid staat nu even voorop!

Dat het maar snel raak mag zijn voor ons allemaal! Het wachten heeft alng genoeg geduurd voor ons!

Liefs Daisy
 
Hai meid,

Heeeeel begrijpelijk hoor! Ik denk echt dat we allemaal wel eens van die dagen hebben.....althans ik wel hoor! Mijn man en ik zitten qua leeftijd wat hoger (31 & 35) maar wij zijn elkaar ook pas wat later tegen gekomen. Heel veel vrienden en ook familie hebben het voorrecht om al te kunnen genieten van 1 of meerdere kindjes en dat is voor ons soms ook hard gelach.....het is ook allemaal niet makkelijk als de wens zo groot is.

Ik hoop echt voor jullie dat het niet lang meer gaat duren en de injecties binnenkort zijn vruchten gaat afwerpen. Het is jullie ook zoooo gegund!

Gewoon af en toe even je verhaal doen, misschien lucht het een beetje op en je staat niet alleen in dit verhaal meis. En tsja....wachten lijkt hier wel 'het' sleutelwoord, helaas.....

Sterkte! Liefs Lynn.
 
Heeeel herkenbaar! Ook wij zitten qua leeftijd iets hoger (32). In de drie jaar dat we bezig zijn voor ons eerste wondertje zitten sommigen inmiddels al aan nummertje drie te denken! Iedere keer weer die geboortekaartjes, kraamvisites, spelende kindjes op verjaardagen en wij maar wachten, wachten, wachten..... Het voelt ontzettend oneerlijk, en we mogen dan best eens even flink klagen!!! Lucht lekker je hart, meis. Daar zijn we voor!!
Heel veel succes en sterkte! Kom op!!!!

Liefs Anna
 
Dank je wel meiden dat ik even alles kwijt kan.

Ik hoop ook echt voor ons allemaal dat we straks een kleine in onze armen hebben liggen.

Het is gewoon een lange weg, met inderdaad erg veel geduld.
 
Terug
Bovenaan