even me verdriet kwijt.

A

Anoniem

Guest
sinds 2 jaar ben ik getrouwd met een andere man waar ik erg gelukkig mee ben,gelukkiger dan ooit te voren als in me eerste huwelijk er is een wereld opnieuw voor me open gegaan,want ik wist even niet meer wat echte liefde was.ik heb van me eerste huwelijk een zoon en een dochter waar ik ziels veel van hou.maar helaas ze wonen niet bij mij maar bij me exman.want door geld en macht zijn ze bij hem gebleven.ik gun het hun echt wel hoor,maar in de loop van de tijd ben ik hun steeds minder gaan zien en nu dus helemaal niet meer,want als ik ze niet opbel zullen hun helemaal mijn niet bellen.ik heb alleen nog een beeld van hoe ze er uit zagen een jaar geleden en een recente foto van hun heb ik ook niet van ze.de moeder van me exman heb ook veel invloed op mijn kids het lijk bijna hun moeder wel ze doen alles wat zei wil en ik ben nergens meer.en heb er heel erg veel verdriet van.nou is het geval mijn man en ik zouden graag samen nog een kindje willen maar we zijn al een tijdje bezig en heb zelfs vorig jaar een miskraam gehad in dec 03 maar nu lijkt het helemaal niet meer te lukken,we lopen ook al een tijd bij de gyn we hebben al van alles geprobeerd maar niks mag baten,we moeten in dec pas weer terug naar hem en hoop dat ik in die tussentijd zwanger mag worden,maar zal de beste man ook even vertellen dat het waarschijnlijk door me grote verdriet niet echt lukt want ben soms gewoon ziek van verdriet naar me kids.en dan zoek ik van verdriet me heil maar voor een uurtje in me bed dan kan ik even slapen en het allemaal even vergeten,maar ja als ik weer wakker word begint het weer van voor af aan,en s,nachts slaap ik bijna niet ik wil momenteel alleen maar werken en voor me man zorgen en me beestjes maar toch iedere dag is eigelijk een rotdag....kon ik maar wat aan dat verdriet doen om het dragelijk te maken voor mezelf want ik weet het soms echt niet meer hoor meiden.nou hehe sorry voor het lange vehaal maar ik moest het ff kwijt ik ga zo weer naar me werk.nou knuffel aan allemaal en suc6 meiden met zwanger worden.....xxxxjes pepe.
 
Hoi Pepe,

Wat een verdrietig verhaal zeg, lijkt me inderdaag heel zwaar voor je.
Ik vroeg me eigelijk direct af of je hulp heb, (vrienden of professioneel) om dit een plekje te geven, of om te kijken of er nog mogelijkheden zijn voor contact (in de toekomst).
Lijkt mij namelijk wel heel belangrijk, met name omdat je zoveel rotdagen heb.
(En een nieuw kindje kan dit verdriet namelijk ook niet oplossen, maar dat weet je natuurlijk zelf ook wel).
Ik wens je veel succes en ik hoop eigenlijk dat je dagen elke dag wast leuker worden, het beste, gr Tanja
 
Je hebt dit vast al eens gehoord, maar probeer eens iedere dag iets positiefs op te schrijven. De kleinste dingen zijn al heel belangrijk. Dat de zon schijnt, dat je gelachen hebt om iets wat een van je beesten deed, dat je ineens zonder reden een dikke knuffel kreeg van je hond of kat (doet mij altijd veel goed), etc.

Het leven is een stuk minder zwaar als je je vast kunt houden aan positieve dingen. En alle kleine beetjes helpen. En natuurlijk lukt dat de ene dag beter dan de andere, maar houd je vast aan de dagen dat het wél lukt.

Ik wens je enorm veel succes. Hier kun je in ieder geval altijd je verhaal kwijt. Ik hoop voor jou ook dat je weer in contact komt met je kinderen. En dat je binnenkort zwanger raakt van je nieuwe man. Ik duim voor je.
 
Hoi hoi,ik kom zelf ook van gescheiden ouders.en ging toen die tijd steeds heen en weer,van me vader naar ne moeder.maar ja lag anders natuurlijk ,ik mocht kiezen,maar was echt heel moeilijk voor mij,uiteindelijk,ben ik bij me moeder gebleven,en had bij me vader een bezoekregeling,op een gegeven moment kwam bij niet meer opdagen!!!en heb hem 11 jaar niet meer gezien,en dat is heel erg moeilijk,en zal voor jou kindjes ook heel moeilijk zijn.ik weet niet hoe oud je kinderen zijn,en waardoor ze je niet bellen,maar uiteindelijk doen ze dat echt wel let maar op!!!na 11 jaar zag ik me vader weer,en hadden we weer contacht na veel vragen van mij kant waarom enz,voor mij is het helaas rot afgelopen want me vader heeft mme weer laten stikken,en ik wou dat ik iemand zo als jou had,die zo erg op hun kindjes gestelt was!!!meid ook al lijkt het nu niet zo,het komt uiteindelijk allemaal weer goed,en ik hoop dat je gauw weer zwanger raakt veel sterkte met alles gr manuela
 
Amai, en wij klagen dan dat we maar niet zwanger worden. Ik wou je ook vragen of je hulp hebt, maar dat is al gevraagd zie ik.
Ik kan eigenlijk niks meer toevoegen aan de vorige berichtjes, ze zeggen alles wat ik ook wou zeggen. Ik wil je ook nog heeeeeeeeeel veeeeeeel succes wensen en ik hoop dat je snel zwanger mag zijn en dat alles goed uitdraait voor jou.

grtjs,
Bea
 
Hoi Pepe,

jeetje wat vervelend allemaal. Hoe oud zijn je kinderen en is het echt niet mogelijk om tot een omgangsregeling te komen.

Vreselijk dat er vaders en moeders zijn die hun kinderen niet meer mogen zien, en nog veel erger dat die kinderen hun moeder danwel vader niet meer mogen zien.

Ik heb gelukkig mijn kindjes nog bij me en heb enorm geknokt voor een omgang tussen mijn kinderen en hun vader.

Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat je kindje straks zijn/haar broer en zus kan leren kennen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan