Ik voel me zo rot op het moment. Moet even mij ei kwijt. Hier in het kort mijn verhaal.
Tijdens mijn zwangerschap is het volgende gebeurd:
Toen ik 5 maanden zwanger was heeft de opa van mijn man op een hele nare manier zelf een einde aan zijn leven gemaakt. Verder is mijn schoonmoeder in het terminale stadium van longkanker. Toen ik 7 maanden zwanger was hebben we weken lang bij haar in het ziekenhuis gewaakt omdat ze heel erg slecht lag, ze was buiten bewustzijn, lag zwaar aan de morfine en de artsen waren er van overtuigd dat ze ging sterven. We hebben de begrafenis zelfs al geregeld maar wonder boven wonder leeft ze nog. Misschien heeft de gedachte aan haar eerste kleinkind haar wel mee op de been gekregen. We weten natuurlijk niet hoe lang ze nog heeft, ze is uitbehandeld en de tumor groeit door, maar ze is er tenminste nog. In die tijd was ik wel behoorlijk uitgeput, wij wonen meer dan 2 uur rijden van beide families af dus het is een heen en weer gereis.
3 dagen na mijn bevalling werd mij verteld dat ook mijn moeder ernstig ziek is. Ze heeft jarenlang doorgelopen met allerlei symptomen en bleek nu zowel borstkanker met uitzaaiingen als baarmoederkanker te hebben. Ze is 2x geopereerd en er werd meteen begonnen met chemotherapie. Een paar dagen na de 1e chemo is ze in het ziekenhuis opgenomen met complicaties: levertrombose. Nu ligt ze buiten bewustzijn in het ziekenhuis en ze ligt zo slecht dat we dag en nacht bij haar waken
Ik ben nu in mijn eentje (ben enig kind) in mijn ouderlijk huis om voor de honden te zorgen. Zit nu op de pc van mijn vader te tikken. En Suze is thuis bij haar papa Ik mis hen allebei zo verschrikkelijk, dit is de eerste keer dat ik een nacht niet bij Suze ben. Bahbahbah
Maar weet je wat het mooie is? Sinds de geboorte van Suze kan ik al die ellende redelijk gemakkelijk naast me neer zetten, alles relativeren en heerlijk genieten van mijn kleine lieve meisje. We komen er allemaal een keer voor te staan dat onze ouders en grootouders overlijden, maar het is gewoon klote dat het allemaal tegelijk komt en net op dit moment. Zo... ben mijn ei weer kwijt hoor
Tijdens mijn zwangerschap is het volgende gebeurd:
Toen ik 5 maanden zwanger was heeft de opa van mijn man op een hele nare manier zelf een einde aan zijn leven gemaakt. Verder is mijn schoonmoeder in het terminale stadium van longkanker. Toen ik 7 maanden zwanger was hebben we weken lang bij haar in het ziekenhuis gewaakt omdat ze heel erg slecht lag, ze was buiten bewustzijn, lag zwaar aan de morfine en de artsen waren er van overtuigd dat ze ging sterven. We hebben de begrafenis zelfs al geregeld maar wonder boven wonder leeft ze nog. Misschien heeft de gedachte aan haar eerste kleinkind haar wel mee op de been gekregen. We weten natuurlijk niet hoe lang ze nog heeft, ze is uitbehandeld en de tumor groeit door, maar ze is er tenminste nog. In die tijd was ik wel behoorlijk uitgeput, wij wonen meer dan 2 uur rijden van beide families af dus het is een heen en weer gereis.
3 dagen na mijn bevalling werd mij verteld dat ook mijn moeder ernstig ziek is. Ze heeft jarenlang doorgelopen met allerlei symptomen en bleek nu zowel borstkanker met uitzaaiingen als baarmoederkanker te hebben. Ze is 2x geopereerd en er werd meteen begonnen met chemotherapie. Een paar dagen na de 1e chemo is ze in het ziekenhuis opgenomen met complicaties: levertrombose. Nu ligt ze buiten bewustzijn in het ziekenhuis en ze ligt zo slecht dat we dag en nacht bij haar waken
Ik ben nu in mijn eentje (ben enig kind) in mijn ouderlijk huis om voor de honden te zorgen. Zit nu op de pc van mijn vader te tikken. En Suze is thuis bij haar papa Ik mis hen allebei zo verschrikkelijk, dit is de eerste keer dat ik een nacht niet bij Suze ben. Bahbahbah
Maar weet je wat het mooie is? Sinds de geboorte van Suze kan ik al die ellende redelijk gemakkelijk naast me neer zetten, alles relativeren en heerlijk genieten van mijn kleine lieve meisje. We komen er allemaal een keer voor te staan dat onze ouders en grootouders overlijden, maar het is gewoon klote dat het allemaal tegelijk komt en net op dit moment. Zo... ben mijn ei weer kwijt hoor