even mijn ei kwijt

Gisterenavond 10 minuten gesprek gehad van Nick en daar gaven ze aan dat Nick de laatste twee weken anders was op school. Hij huilt snel en is eerder boos dan anders.
We hebben dus maar verteld dat Jurgen overspannen is en thuis zit.

Ik baal er zo verschrikkelijk van dat mijn kleine mannetje er last van heeft, hij was eindelijk gewend aan school en nu komt dit erbij. Ik kan er wel om janken (doe ik stiekum ook hoor) ik wil hem zo graag beschermen.
Jurgen voelt zich nu ook helemaal rot omdat hij denkt dat het zijn schuld is maar we kunnen helemaal niet over schuld praten.

Ook moet hij naar logopedie (vindt ik niet erg hoor) en heeft hij moeite om te concentreren (waarschijnlijk komt het doordat hij een vroeg leerling is en hij is gewoon niet een van de snelste kinderen......maar wel de liefste hoor )


En weet je wat het is het is allemaal niet erg maar ik kan het er eigenlijk eventjes niet bij hebben nu. Had eigenlijk moeten werken vanmorgen maar heb gebeld dat ik even rust nodig heb. Dinsdag moet ik nu weer beginnen hopelijk voel ik me dan wat beter.

Dames ik heb zo zin aan morgen even wat anders aan mijn hoofd.
Bedankt voor jullie luisterend (nou ja lezend) oor.

Liefs sandra
 
lieve Sandra,

wat rot voor je! het beïnvloedt  alle gezinsleden en dat is echt  zwaar KLOTE!!
en die lieve Nick, het lijkt me zo'n lief en geweldig ventje, echt balen dat hij het minder naar zijn zin heeft op school... ik vind het heel goed van je dat je even afstand hebt genomen van je werk, en dat je iig zin hebt in morgen!!

ik hoop dat de therapie snel bij Jurgen gaat werken en dat hij zich minder schuldig  voelt, want ja de enige schuldige hier is zijn werkgever!

ook al ken ik je alleen via het forum (misschien morgen 'live", maar voel me grieperig dus weet niet zeker of ik er ben), ik leef erg met je mee en hoop dat je je wat beter voelt als je hier wat opbeurende woorden krijgt...

liefs en een knuffel, Jenneke
 
Hoi Lieve Sandra,

Tjeetje komt dat er ook nog eens bij bovenop,het lijkt wel of het op het moment  maar niet ophoudt he!!  
Je lieve kleine ventje Nick, hij staat altijd zo mooi en lief op de foto's met z'n lieve kleine zusje.Hij is volgens mij zo'n  toffe grote broer.  Zonde dat hij het  nu niet zo naar z'n zin heeft op school.Hoop dat er snel verandering in komt.Goed van je dat je gebeld hebt naar je werk....werken kan altijd nog hoor...denk maar even lekker aan jezelf!!
Nou meid,we zien je morgen en dan gaan we er een te gekke dag van maken....hebben jullie dubbel en dwars verdient hoor,enne...wij ook een beetje!!

Liefs en tot morgen,Kitty en Tess




 
Lieve lieve Sandra
Kan me heel goed indenken dat jij je verdrietig voelt.. je voelt je in deze situatie al zo machteloos.. het overkomt jou dat je man niet goed gaat met alle weerslag van dien... en je moet er maar mee 'dealen' en als dan ook nog je kleine kereltje van slag is.. dan kan het inderdaad te veel zijn en worden...
Als  het velletje van je kindjes (dit geval je zoontje) " je alles"!'   " je trotsen " niet goed zit.. terwijl je daar anders nog de meeste energie en blijdschap uit zou peuteren in sombere tijden... Dat kan inderdaad even te veel zijn...
Meis, ik snap je als geen ander en geef je hierbij een dikke knuffel, leuk dat je morgen met je kindjes komt, blijf lachen, er komen betere tijden aan... nu even wat donderwolken...
Dikke zoen
 
Lieve Sandra

Meisje toch, dat kan je er nou ook net even niet bij hebben..... Nick was toch ook nog maar heel jong toen hij al naar school ging? Met dat mannetje van jou komt het goed (en met die grote ook natuurlijk), geef 'm de tijd hij is pas 4 (en dat is ook nog steeds klein, al vinden we ze vaak al zo groot), maar dat weet je van binnen ook wel. Het is nu gewoon even teveel tegelijk.

Lucht je hart, huil en morgen krijg je gewoon een stevige knuffel(als de spreekwoordelijke tukse nuchterheid dat toelaat natuurlijk, anders geef ik je wel een arm om je schouder). NIet dat het wat oplost meteen, maar het geeft je allemaal wel de kracht om weer door te gaan. Jullie tijd komt weer, heus!

Slaap lekker en morgen maken we er een relaxte ochtend/middag van!

Liefs
Susan
 
Gooi het er maar lekker uit, meid! Het is allemaal wat veel op het moment. Je hart breekt voor je kleine Nick. Natuurlijk heb je liever dat ze onbezorgd door het leven fladderen, maar die gevoelige kleintjes merken toch wel dat het nu even anders  gaat thuis. Wel goed dat ze het op school meteen merken dat er wat scheelt met je ventje en hopelijk kunnen we hem een beetje extra positieve aandacht geven. Geniet vandaag lekker even met je schatjes van een onbezorgde vrolijke ochtend/dag en dan kunnen jullie er misschien allemaal weer even wat beter tegen!
Groetjes Laura mv Thom
 
Lieve Sandra,
Meid,wat krijg je een hoop te verduren zeg.
Maar gooi alles er lekker uit hoor,het wordt er niet anders van,maar het lucht wel op.
Wat Nick betreft,kinderen voelen zo goed aan als er iets mis is,en dat heeft natuurlijk effect op zijn gedrag,dus ook op school.
Ik kan me zo voorstellen dat je dat er nu eigenlijk niet bij kan hebben.
Probeer anders eens rustig met hem te praten,en uit te leggen wat er aan de hand is(in kindertaal natuurlijk),ik weet niet of je dit al gedaan hebt?
Wanneer een kind duidelijkheid heeft over wat er   aan de hand is,kunnen ze het vaak beter een plekje geven,en het accepteren,dus het beestje een naam geven,snap je?
Lieve Sandra,doe rustig aan en denk ook een beetje aan jezelf hè?!
Liefs Tanja.
 
Terug
Bovenaan