Even mijn hart luchten

A

Anoniem

Guest
Sorry dat ik jullie hiermee belast, maat ik heb even een uitlaatklep nodig. Mijn schoonmoeder woont niet zo ver van ons vandaan, maar dat was vroeger nooit een probleem. We kwamen gem 1 keer in de twee weken bij elkaar en in de zomer zagen we elkaar bijna nooit omdat ze dan in het buienland was met mijn schoonvader.

Met mijn schoonvader heb ik altijd een goede band gehad. Hij kwam ook heel vaak langs, maar hij is vorig jaar helaas overleden.

Nu zijn we dus zwanger van het eerste kleinkind. Mijn probleem is dat ik nooit echt een klik met mijn schoonmoeder gehad heb, maar sinds ik zwanger ben staat ze bijna iedere dag voor de deur en ze wil zich met van alles en nog wat bemoeien. Ze heeft overal wat op te zeggen en weet het altijd beter. Ik hou vaak mijn mond ( of dit wijs is of juist dom daar ben ik nog niet uit).

Ze gaat de laatste tijd echt steeds meer op m'n zenuwen werken. Ze is heel negatieg en heeft over een ieder wat te zeggen. Ik reageer er nooit op omdat ik niet zo in elkaar zit, maar stoor me er wel behoorlijk aan. Afgelopen zondag kreeg ik een babyshower van vriendinnen. Ik wist wel dat het zou gebeuren, maar niet wanneer. Het was echt een leuke dag en ik heb heel veel cadeaus gekregen. Me schoonmoeder was ook van de partij. Ik heb inmiddels mijn vriendinnnen gesproken en blijkt dat die ook gek van haar werden. Ze had kritiek op alles...van het aantal mensen tot de hapjes die waren meegenomen en mijn zus die ietsje later was aangekomen.

Ik ervaar dit echt als vervelend. Maar weet echt niet hoe ik dit moet aanpakken. Ik weet dat ik er wat van moet zeggen, want als die kleine er straks is heb ik echt geen zin in dagelijkse bezoekjes van mijn schoonmoeder. Maar hoe zeg je dit nou tegen iemand zonder om de persoons gevoelens te kwetsen??

Ik weet het echt niet meer en vind het vervelend om het er steeds met mijn man erover te hebben. Hij vind het allemaal ook lastig maar het blijft zijn moeder!!!!
 
hoi hoi
kan me voorstellen dat dit een probleem is,maar persoonlijk vindt ik dat je moet proberen met haar te praten.
als je het nu teveel opkropt barst bij jou straks de bom en dan ben je nog verder van huis.
je moet het gewoon zeggen wat je dwars zit en als ze er dan nog niet naar luisterd moet je echt een keertje boos worden.
wil je heel veel succes wensen want uit eigen ervaring weet ik hoe vervelend dit is.
liefs sil
 
Hoi,
wat vervelend zeg! Ik vind dat je man met zijn moeder moet praten. Het is misschien wel zijn moeder maar jij bent zijn vrouw en zwanger van zijn kind. Het is belangrijk dat hij aan jouw kant staat.
Als je man met zijn moeder gaat praten kan hij misschien makkelijker op een rustige en niet kwetsende manier aan haar duidelijk maken dat deze situatie tot iets heel vervelends gaat leiden misschien.
succes,
Mamamiek
 
jeetje wat vervelend meid

ik zou er als ik jou was wel watvan gaan zeggenhoor,, straks durf jij je eigen deur niet eens meer open te doen !!!
je kan het je man laten zeggen maar ook vind ik dat je het gewoon zelf kan doen of als ze weer voor de deur staat zeg je ik wou net gaan liggen het komt niet zo uit nu en ja ik ben iemand die meestal recht voor zijn raap is gewoon zeggen ik vind het hhheel leuk dat u belangstelling heeft enzo maar wil gewoon lekker alleen zijn en mijn ding doen zal ze dat niet snappen?????
heb het er even met je man over misschien kan die zijn moeder terug roepen?????


nou zo of zo wens ik je veel sterkte hier mee maar blijf er niet mee lopen meid!!!!
heel veel liefs cora
 
Terug
Bovenaan