A
Anoniem
Guest
Dag dames,
Ik schrijf niet zo vaak, maar lees des te meer. Maar nu moet me even iets van het hart.
Niks is spannender dan het op het eind lopen van een zwangerschap. Mijn overbuurvrouw was afgelopen zomer dus zwanger, en zou eind augustus uitgerekend zijn. Dus de afgelopen weken waren heel spannend. Je weet wel hoe het gaat. Elke keer als er 's morgens vroeg al licht brand, vraag je je af of het kindje dan vandaag geboren gaat worden. Zo ook afgelopen zondag. De auto de hele dag al weg enzo.
Maandagmiddag vertelde een andere buurman dat de overbuurvrouw bevallen was van een levenloos jongetje, Stan.
De tranen sprongen in mijn ogen en ik kreeg kippenvel over mijn hele lijf. Ik ben naar binnen gegaan en heb mijn eigen mannetje extra stevig vastgepakt. Ik ben er in mijn hoofd de hele week mee bezig geweest. Ik kon het niet geloven.
Vanavond was er de gelegenheid om te condoleren. Dit deden ze aan huis. We hoorden de buurvrouw buiten al huilen. Zoiets kun je je niet voorstellen, het zal je gebeuren. Het was wel erg verdrietig, maar heel mooi. Het jongetje lag op een kussen op een tafel. Helemaal aangekleed. Echt een heel mooi, lief, klein jongetje. Een rozig huidje en mooie rode lipjes.
Er waren kaartjes gedrukt waarop je een boodschap voor Stan en zijn ouders kon schrijven.
Ik heb dit nog nooit eerder meegemaakt, maar dit doet me heel erg veel. Ook omdat ik ervaar hoe het is om wel een kindje op te mogen voeden.
Bedankt dat het hier van me af mag schrijven. Ik zit weer met tranen in mijn ogen te tikken.
Heel veel lieve groetjes van Dianne mv Bram (25-08-2006)
Ik schrijf niet zo vaak, maar lees des te meer. Maar nu moet me even iets van het hart.
Niks is spannender dan het op het eind lopen van een zwangerschap. Mijn overbuurvrouw was afgelopen zomer dus zwanger, en zou eind augustus uitgerekend zijn. Dus de afgelopen weken waren heel spannend. Je weet wel hoe het gaat. Elke keer als er 's morgens vroeg al licht brand, vraag je je af of het kindje dan vandaag geboren gaat worden. Zo ook afgelopen zondag. De auto de hele dag al weg enzo.
Maandagmiddag vertelde een andere buurman dat de overbuurvrouw bevallen was van een levenloos jongetje, Stan.
De tranen sprongen in mijn ogen en ik kreeg kippenvel over mijn hele lijf. Ik ben naar binnen gegaan en heb mijn eigen mannetje extra stevig vastgepakt. Ik ben er in mijn hoofd de hele week mee bezig geweest. Ik kon het niet geloven.
Vanavond was er de gelegenheid om te condoleren. Dit deden ze aan huis. We hoorden de buurvrouw buiten al huilen. Zoiets kun je je niet voorstellen, het zal je gebeuren. Het was wel erg verdrietig, maar heel mooi. Het jongetje lag op een kussen op een tafel. Helemaal aangekleed. Echt een heel mooi, lief, klein jongetje. Een rozig huidje en mooie rode lipjes.
Er waren kaartjes gedrukt waarop je een boodschap voor Stan en zijn ouders kon schrijven.
Ik heb dit nog nooit eerder meegemaakt, maar dit doet me heel erg veel. Ook omdat ik ervaar hoe het is om wel een kindje op te mogen voeden.
Bedankt dat het hier van me af mag schrijven. Ik zit weer met tranen in mijn ogen te tikken.
Heel veel lieve groetjes van Dianne mv Bram (25-08-2006)