Met Miep gaat het eigenlijk best goed. Ik was vorige week niet al te teleurgesteld dat de kabouters voorbij kwamen, en heb er eens flink gebruik van gemaakt. De tuin ziet er goed uit, dus ze mogen nu echt 9 maanden wegblijven.
Ik ben weer volop aan het werk. Tot mijn vakantie voor 50% en nu dus weer 100% back in business. Het autorijden gaat ook, verval niet al te vaak in verdrietig gepijns. Merk wel dat ik wat meer moeite heb met klagende vrouwen, en dan denk ik maar weer, ik kan en mag niet oordelen over andermans kwaaltjes, hoe onbeduidend ze mij ook lijken.
En ook dat kan ik dan aardig goed loslaten.
Kortom alles lijkt prima in orde te zijn, maar.......
afgelopen zaterdag was er de bbq van de wijk. Mijn jongste is er op af gegaan, heeft zich prima vermaakt, maar ik kon het niet. Dat kennisje waar ik gelijk mee opging, was er ook en ik had even geen zin in haar buik, haar geklaag, en haar blijdschap. Ben dus lekker thuisgebleven (ik eet die vieze hamburgers die ze daar hadden toch niet, dus dat scheelt) en dacht nu even niet.
Ik vind het nog steeds jammer dat dat kennisje niet is langsgekomen, terwijl ze dat meerdere keren heeft beloofd. Ik weet het niemand is mij iets verplicht, maar toch, ik had er graag even over gepraat en samen even chocola gesnoept, samen even gejankt. Doordat zij mij uit de weg is gegaan is ons contact nu wel meer beladen geworden en dat vind ik erg jammer, maar het moet maar even zo.
Kus
Miep
Ik ben weer volop aan het werk. Tot mijn vakantie voor 50% en nu dus weer 100% back in business. Het autorijden gaat ook, verval niet al te vaak in verdrietig gepijns. Merk wel dat ik wat meer moeite heb met klagende vrouwen, en dan denk ik maar weer, ik kan en mag niet oordelen over andermans kwaaltjes, hoe onbeduidend ze mij ook lijken.
En ook dat kan ik dan aardig goed loslaten.
Kortom alles lijkt prima in orde te zijn, maar.......
afgelopen zaterdag was er de bbq van de wijk. Mijn jongste is er op af gegaan, heeft zich prima vermaakt, maar ik kon het niet. Dat kennisje waar ik gelijk mee opging, was er ook en ik had even geen zin in haar buik, haar geklaag, en haar blijdschap. Ben dus lekker thuisgebleven (ik eet die vieze hamburgers die ze daar hadden toch niet, dus dat scheelt) en dacht nu even niet.
Ik vind het nog steeds jammer dat dat kennisje niet is langsgekomen, terwijl ze dat meerdere keren heeft beloofd. Ik weet het niemand is mij iets verplicht, maar toch, ik had er graag even over gepraat en samen even chocola gesnoept, samen even gejankt. Doordat zij mij uit de weg is gegaan is ons contact nu wel meer beladen geworden en dat vind ik erg jammer, maar het moet maar even zo.
Kus
Miep