Even niet

Met Miep gaat het eigenlijk best goed. Ik was vorige week niet al te teleurgesteld dat de kabouters voorbij kwamen, en heb er eens flink gebruik van gemaakt. De tuin ziet er goed uit, dus ze mogen nu echt 9 maanden wegblijven.

Ik ben weer volop aan het werk. Tot mijn vakantie voor 50% en nu dus weer 100% back in business. Het autorijden gaat ook, verval niet al te vaak in verdrietig gepijns. Merk wel dat ik wat meer moeite heb met klagende vrouwen, en dan   denk ik maar weer, ik kan en mag niet oordelen over andermans kwaaltjes, hoe onbeduidend ze mij ook lijken.
En ook dat kan ik dan aardig goed loslaten.

Kortom alles lijkt prima in orde te zijn, maar.......
afgelopen zaterdag was er de bbq van de wijk. Mijn jongste is er op af gegaan, heeft zich prima vermaakt, maar ik kon het niet. Dat kennisje waar ik gelijk   mee opging, was er ook en ik had even geen zin in haar buik, haar geklaag, en haar blijdschap. Ben dus lekker thuisgebleven (ik eet die vieze hamburgers die ze daar hadden toch niet, dus dat scheelt) en dacht nu even niet.

Ik vind het nog steeds jammer dat dat kennisje niet is langsgekomen, terwijl ze dat meerdere keren heeft beloofd. Ik weet het niemand is mij iets verplicht, maar toch, ik had er graag even over gepraat en samen even chocola gesnoept, samen even gejankt. Doordat zij mij uit de weg is gegaan is ons contact nu wel meer beladen geworden en dat vind ik erg jammer, maar het moet maar even zo.

Kus
Miep


 
Hoi Miep,

Soms heb je dat wel eens he, nu even niet.....!!! Zelfs jij met je ontzettend positieve houding!! En ik kan me dat ook helemaal voorstellen. Ik heb van begin af aan alles redelijk positief ingezien, maar ook omdat ik er eigenlijk steeds vanuit gegaan ben dat het met m'n lijf wel goed komt. Morgen is denk ik m'n NOD, ben er nog steeds niet helemaal uit, voel van alles onderin m'n buik maar ik ben zo zenuwachtig. Ben er ook veel te veel mee bezig, heb al 3 x getest
En dan weet ik wel dat iedereen zegt dat je dat niet moet doen, maar ik heb het ff niet in de hand.
Dat met jouw kennisje is natuurlijk ook heel vervelend, vooral omdat het zo fijn zou zijn als zij nu het initiatief had genomen en gewoon bij je langs zou zijn gegaan. Ik merkte aan mezelf dat ik heel sterk het verdriet van anderen over onze miskraam wilde weghalen, twee vriendinnen van mij zijn zwanger en waren erg geschrokken van mijn mk en ik heb hun geprobeerd gerust te stellen, omdat ik het zo rot voor hun vond. Maar wat is het fijn als iemand anders 'ns ff voor jou zorgt en zich om jouw gevoelens bekommert niet? Gisteren had ik ook voor 't eerst dat ik het niet leuk vond een zwanger nichtje van m;n vriend te zien, vooral omdat ik zo hoop dat het nu raak is!! Je kunt niet altijd topfit in 't koppie te zijn wel? Geniet lekker van je tuin, wat regen en dan weer de zon doen wonderen, daar geniet ik ook wel van! Ik hoop dat je snel weer je positiviteit terugvindt, en anders maar ff niet toch!!!!
Liefs Solleke
 
Lieve Miep,

Altijd die vrolijke en opgetogen noot met antwoorden waar ik altijd even van moet grijnsen. Ik kan me zo voorstellen dat je even zoiets hebt van NU EVEN NIET!!! Je bent weer fulltime aan het werk en dat is na zo'n periode ook niet niets. Geef jezelf de tijd om weer aan deze situatie te wennen, je was denk ik ook al zover met je plannen voor de toekomst dat het 100% werken (waar je niet zonder je nieuwe kindje op gerekend had) nu onderbewust best wel weer een tikkie terug kan geven. Op deze manier sluit je deze periode volgens mij af en dat is niet makkelijk denk ik.

Wat balen ook dat je nu niet bij dat kennisje terecht kan. Ik kan me zo goed voorstellen dat je je daardoor rot voelt. Ik weet het niet hoor maar kan me ook voorstellen dat zij geen idee heeft hoe zij met jouw verdriet en daar tegenover haar geluk moet omgaan. Een vriendinnetje van mij beviel de nacht, nadat ik had gehoord van mijn mk, van haar tweede zoontje. Ik had altijd gedacht dat ik eerder mijn eerste zou krijgen dan zij haar tweede maar helaas. Toen ik haar vertelde dat ik een mk had gehad (nota bene tijdens het kraambezoek) was ze zo  hevig geschokt en voelde ze zich zo schuldig dat ik bijna wenste dat ik het nog niet had verteld, maar ja zij had gewild dat ik eerder had gebeld, ja daaaaag zij heeft ook recht op haar onbezorgde geluk. Zij slaat weer een beetje door naar de andere kant. Wat denk ik maar aangeeft hoe moeilijk het kan zijn om, als je zelf wel zonder problemen door je zwangerschap(pen) heen komt, om te gaan met de pijn en  het verlies van  een ander.

Lieve Miep neem  je rust de komende tijd,  binnenkort wordt het volgens mij weer lekker weer zodat je van  je mooie tuintje kunt genieten, dan kom  je er heus bovenop! Ik hoop echt ook dat er ook  voor jou binnenkort een goede zwangerschap zal  zijn.

Liefs,
Daantje  
 
Hoi hoi..

vervelend als je mensen verwacht die langs zouden komen en ze komen niet..meestal durven ze niet omdat ze bang zijn,,voor de confrontatie,,weten niet wat ze zeggen moeten..gelukkig gaat het beter met je..en ik wou je nog bedanken voor je goede woorden..

ik kan me echt heel goed voorstellen dat je even niet tegen klagende mensen kan..ik ga heel erg hard voor je duimen dat je weer snel zwanger bent..en dat je 9 maanden later een wolk van een baby hebt..


dikke xxxxxxxxxxxxxxmaantje
 
Terug
Bovenaan