even nog over bv...wie herkent dit eigenlijk??

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi allemaal

Ik vraag me iets af wat ik een beetje moeilijk vind om te vragen... Heb het dan ook 7 maanden voor me gehouden (hier, thuis weten ze het wel...)

Toen ik in het ziekenhuis nog verplicht bv moest geven, lukte het STef wel om goed te happen. Er kwam alleen geen melk. Gevolg dus dat hij zo een half uur lag te sabbelen voor niks. In dit half uur kwamen er bij mij hele vreemde gevoelens naar boven... Een soort huilerig, doodongelukkig gevoel. Ik kon het ook echt voelen, het was niet alleen psychisch... Nu, de zusters haalden er de lactatie-kundige bij omdat het niet lukken wilde, dus ik besloot het aa  n haar te vragen. Zij vroeg me of ik soms vroeger iets had meegemaakt wat dit gevoel kon veroorzaken, maar dit is niet het geval. Ze snapte er ook niks van en tot aan vandaag heb ik dus geen idee wat dat gevoel veroorzaakte....

Ik heb het ook weleens als we vrijen en mijn man zit er teveel aan. Dan is ineens mijn stemming weg en kan ik wel janken.....

Is er iemand die dit herkent, want het blijft toch steken dat ik niet weet hoe het kan....
Ik kan me dus vreselijk verdrietig voelen als ik lees van zo'n wetsvoorstel en ik eraan denk dat ik het misschien ooit weer MOET proberen...dat wil ik echt niet....

Iemand??
Liefs Annet
 
Jeetje Annet, wat rot voor je. Lijkt me ècht heel erg dat je gevoel zo ineens omslaat als iemand aan je borsten zit. (dus kind die drinkt, maar óók je man als die eraan zit). Ik ken het gevoel niet, en kan je daarmee dus niet helpen. Het lijkt me ook ècht niet leuk... Had je dit voor Stef geboren was dan ook al?
Ik kan me voorstellen dat mensen die voor het eerst borstvoeding geven er wat emotioneel van worden, maar dan juist emotioneel op een vertedered vlak, berijp je?

Ik hoop dat je meer reacties krijgt waar je misschien wèl wat mee kunt. Ik kan je alleen een hart onder de riem steken...

"Gelukkig" was dat wetsvoorstel een 1 april grap....

Liefs happyM.
 
Hoi hoi

Dankjewel! Het blijft iets moeilijks om over te praten...denk dat het toch gewoon aan mij ligt.. Ik had het inderdaad ook al voordat STef er was. Heb er alleen nooit aan gedacht dat ik het dan bij de bv ook zou hebben...il wilde ook gewoon graag bv geven...

Liefs Annet
 
Je bent niet de enige hoor. Ikzelf heb er niet zo'n last van, ik heb  tijdens de toeschietreflex wel een beetje een zenuwachtig gevoel,  maar ik heb laatst wel over zoiets gelezen. Komt ook omdat borstvoeding geven met allemaal hormonen te maken heeft en daar krijg je dan dat gevoel van. Ik dacht dat ik  er op borstvoedingsforum.nl over had gelezen.

Groeten van Leonie
 
Dag Annet (hopelijk heb ik je naam goed onthouden, anders sorry). Heeeel herkenbaar wat jij schrijft.

Ik heb vier weken borstvoeding gegeven maar werd er zelf doodongelukkig (en heel onzeker van). Uiteindelijk ben ik gestopt en op de fles overgestapt omdat ik super gestressd was. Toen ik lukas zijn eerst flesje gaf heb ik gewoon gehuild van geluk (en gelijk mijn man gebeld omdat te delen).

Het vrijen is bij ons heel onregelmatig. Soms heb ik echt zin en dan gaat alles goed en is het heerlijk. Meestal doe ik het meer om mijn man een plezier te doen en dan mag hij inderdaad niet echt aan mijn borsten komen.

Het hoe of waarom dat vraag ik me nog vaak af maar een echt antwoord heb ik er ook niet op.

Ik weet wel als er bij ons ooit een tweede komt (voorlopig niet) ga ik weer bv proberen maar als ik maar enigzins dezelfde gevoelens heb stop ik er gelijk mee.

ik ben blij dat je je verhaal ff hebt opgeschreven want het is voor mij heel herkenbaar.

Annemieke
 
Hoi Annet,

Ik herken het ook deels. Ik heb 4 weken bv gegeven met bloed zweet en veel tranen. I.v.m. vele kloven een paar dagen geklofd en toen ik daarna weer aan ging leggen werd ik er doodongelukkig van. Ik was bang dat het weer zo'n pijn ging doen. Emma hapte niet goed en ik wist op het laatst niet meer of ze nou goed of niet goed gehapt had. Ik voelde gewoon niet meer of het goed was en werd daar heel onzeker van. Ik kon alleen nog maar huilen tijdens de bv. Wat ik zelf denk is dat ik op dat moment zo doodmoe was na 4 weken elke 2.5 uur voeden, dat mijn lichaam gewoon aangaf dat het niet meer ging.

Ik weet niet of ik bij de volgende weer begin. i.v.m. zwangerschapsvergiftiging en de medicatie daarvoor mocht Emma de eerste 3 dagen niet aan de borst en ik denk zelf dat dat de oorzaak is van het nooit lekker willen happen. Als de volgende weer pas na 3 dagen aan de borst mag denk ik wel dat ik het niet meer probeer. Maar als de bevalling normaal verloopt kan een kindje gewoon binnen een uur aangelegd en dan wil ik het zeker weer proberen.

groetjes, Diane  
 
Ach jeetje meid, wat rot voor je. Ik kan je helaas niet helpen, maar ik vind het super dat je hierover durft te beginnen. Zo kunnen we elkaar toch een beetje helpen . . .
Sterkte ermee!
Liefs Nelleke
 
Meiden onwijs bedankt voor het reageren. Inmiddels ben ik helaas nog steeds niet zo heel veel wijzer.... Ik had dit berichtje ook geplaatst bij Voeding en daar heeft iemand gereageerd die precies beschrijft wat ik bedoel! Als jullie interesse hebben....even kijken dus. Nou ja, ik hoop dat er nog iemand bijkomt want echt, het steekt....

LIefs Annet
p.s. ook onwijs bedankt voor de lieve woorden!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan