A
Anoniem
Guest
Hoi allemaal,
Voor degene die mij niet meer kennen
Ben Marjolein, 24 jaar en op 4 oktober bevallen van een gezonde dochter, ze heet Lotus Elise, roepnaam Lotus.Ik heb een hele tijd geforum't maar door alle hectiek hier de laatste tijd was dit helaas niet meer mogelijk..
Ik zal het een beetje kort proberen te houden:
Op 4 oktober dus bevallen van mijn dochter Lotus (6 oktober)(is trouwens mijn eerste kindje)
Het was een megasnelle bevalling van 4,5 uur. Woensdags had ik controle bij gyn. was toen 39,4 weken zwanger. Had al 2cm ontsluiting, ze had me vervolgens gestript en verwachte dat ik met een week wel zou bevallen.
Snachts had ik een wat zere buik, en slecht geslapen. Geen weeen want het was continue aanwezig. Volgende dag besloten (4 oktober) om helemaal niks te doen en op de bank te hangen. De zeurderige pijn werd zo nu en dan wat erger en ik kreeg er ook harde buiken bij. Toch maar even ziekenhuis gebeld (controle in ziekenhuis ivm medische indicatie met mijn ziekte van Crohn) Ik smiddags kwart over 3 langs, CTG en inwendig onderzoek. CTG zag er goed uit, kleine bewoog goed en minimaal harde buiken, ook nog steeds 2cm ontsluiting.
Dus mijn vriend en ik weer de auto in (wonen in arnhem, ziekenhuis is in nijmegen) Maar in de auto kreeg ik nog meer last van buikpijn. Inwendige onderzoek had het voor me gevoel alleen maar erger gemaakt.Eerst nog mcdonalds gegeten hahah(met weeen achteraf dus) Eenmaal thuisgekomen uurtje in bed gelegen en ik klokte dat ik elke 6-7 min weeen had. Ik naar beneden en mn vriend en ik besloten stukje met de hond te gaan wandelen. Ben amper buiten en de weeen (deden goed zeer) kwamen om de 2 min! Wij rondje af ''gelopen'' en thuis dacht ik even lekker te douchen (ipv dat wij nou eerst het ziekenhuis bellen, maar goed zagen de ernst er eigenljk niet van in. wisten wij veel, we moesten immers pas bellen als de vliezen gebroken waren!)
Ik onder de douche en de pijn werd extremer, na uit te douche te zijn gekomen wilde ik even op bed ploffen en toen braken mijn vliezen. De weeen waren toen zeer extreem (waarschijnlijk zijn het toen de laatste 2 cm geweest) Mijn vriend heeft het ziekenhuis gebeld en we konden daarheen komen (doe maar rustig aan zeiden ze nog, het is toch de eerste..)
Stappen in de auto zijn nog geen 5 min onderweg en mijn weeen veranderen plots in persweeen!!!!! En we moesten nog de snelweg op naar nijmegen! Mijn vriend heeft geloof ik wel 180 op de snelweg gereden, en ik schreeuwde het uit, ze komt eruit riep ik!
Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis bij de eerste hulp rolt mijn vriend me in een rolstoel naar binnen, ik word overgenomen door een verpleegkundige en die rent mij als een gek naar de verloskamers die inmiddels gewaarschuwd waren dat er iemand met persdrang aankwam (achteraf dahcten ze dat het heel iemand anders was aangezien ik zwanger van mijn eerste was) Daar aangekomen op de verloskamers rolde de verpleger mij binnen, trokken snel mijn broek uit, legden me neer en toen zagen ze het hoofdje al!! Met 5 persweeen is onze dochter Lotus geboren om 20.42 (kwamen 20.30 in ziekenhuis binnen) Ze woog 3130 gram en 48cm, klein poppetje dus! Ik ben er zonder scheuren of knip vanaf gekomen, wel lekker dus. Maar zo snel het gegaan is heb ik nog wel even last van gehad, Had niet het besef dat ik een bevalling achter de rug had. Ene momen was ik nog een cheeseburger menu aant eten en het andere moment heb ik mijn dochter op mijn borst liggen. erg onwerkelijk. Ze kwam er ook heel gaaf en vlekkeloos uit, ze is als het ware gelanceerd!
Maar toen .. (jeetje word toch lang verhaal he? hahaha)
Ik heb de rest van het verhaal op de msngroep staan (vind ik wat prettiger omdat het besloten is) Ik hoop ervaringen met jullie te kunnen delen of te horen of meer met dit soort of andere problemen zitten.
Groetjes Marjolein
marjolein_beekhuizen@hotmail.com (msn en mail)