even over mijn eigen 'ontwikkeling'......moe moe moe...herkenbaar?

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi allemaal,

inmiddels is het 5 maanden geleden dat ik ben bevallen en nog steeds voel ik me elke dag ontzettend moe. de klein slaapt al 2 maanden goed door dus ik heb voldoende nachtrust. Wel had ik zwangerschapsvergiftiging, maar ik geloof niet dat dit de oorzaak van mijn vermoeidheid is. mijn bloed is gecontroleerd en huisarts zegt dat het kwestie van geduld is.
Ik zit behoorlijk onder mijn oude gewicht, heb zelfs ondergewicht, maar ook dat heb ik eerder gehad en daar kwam geen vermoeidheid bij kijken.

Herkent iemand dit? De meiden van zw. gym hebben er geen last meer van!

groetjes
 
Het komt mij niet bekend voor,
ik ben de eerste twee en halve maand heel erg moe geweest,
maar daarna kwam ik langzaam weer op mijn oude krachten terug.
Ik weet niet of jij flesvoeding of borstvoeding geeft?
Die eerste twee en halve maand gaf ik namelijk borstvoeding en dat vreet energie!
Daarna ben ik flesvoeding gaan geven en toen krabbelde ik dus heel snel weer op.
Als je het niet vertrouwt kun je vragen of je onderzocht kunt worden door een internist. Of je gaat naar een homeopaat.
 
Hoi Lente,

Ik kan niet uitsluiten dat er niets lichamelijks met je aan de hand is maar ik herken wel de vermoeidheid. Het wordt wel steeds beter, mijn dochter is inmiddels 8.5 maand. Zelf wijt ik het aan de onregelmatige slaaptijden (doordat je op verschillende momenten 's nachts gewekt wordt) en het korter slapen dan ik gewend was. Daarnaast heb je overdag ook een heel ander ritme. Vooral een moment voor jezelf krijg je opeens in je schoot geworpen en meestal ga je dan poetsen oid in plaats van even zitten. Je lijf staat nog steeds op de kop van al je hormonen, het duurt best een tijd voordat je daar ontgift van bent. Ook  merk ik dat ik moet wennen aan al die nieuwe rollen die je hebt gekregen.  Ik werk 3 dagen in de week en ben parttime gaan werken en dat is ook een klus om dat lekker in te delen. Ondanks  de heerlijke gevoelens die je hebt over je heerlijke kindje, heeft de een langere tijd nodig om te herstellen dan  de ander denk ik. Ik zorg er  wel voor dat ik 1 keer per week naar de sportschool ga en  de dagen dat ik thuis ben een stuk loop met dochterlief en de dagen dat ik werk op de fiets te gaan om te zorgen dat mijn conditie op  peil blijft. Goed eten en drinken is ook belangrijk. Genieten van alle mooie momenten, ook lekker doen.  Ik heb zelf tot 8 maanden borstvoeding gegeven. Helaas heb ik mijn oude gewicht nog niet terug maar dat gaat ook geleidelijk aan de goede kant op. Misschien lees je er doorheen dat ik nu ook even erg moe ben, maar ga zo lekker wat eten en drinken en even languit op de bank met een tijdschrift. Succes ermee!
 
Hoi Lente,

ik kan me heel goed vinden in het verhaal van Ankie, mijn dochter is nu 10 ,5 maanden en ook ik voel me dagelijks moe, moe, moe, maar het is ook wat Ankie zegt, de vrije tijd die je hebt als de kleine slaapt,  ga je poetsen, afwassen stofzuigen enzo in plaats van even te rusten,  maar ik wil niet dat als mijn kleintje wakker is, ze alleen maar een poetsende moeder ziet. En je moet er ook nog echt even inkomen, je lijf is nog steeds aan het ontzwangeren (ja zelf na ruim 10 maanden is het nog niet over) en je hebt ineens 3   "banen" zeg ik steeds maar, ik ben moeder, huishoudster en heb ook nog eens een gewone baan voor 20 uur in de week (2,5 dag) en ook het 's nachts eruit moeten op van de onregelmatige tijden helpt ook niet echt. Mijn dochter is op het moment alle zijden van haar bedje aan het uitproberen enligt regelmatig klem tussen de spijlen met haar hoofd aan de ene en haar benen met trappelzak door de andere kant van de spijlen en dan kan ze dus geen kant meer op, geeft ze een schreeuw zodat ik haar kan komen bevrijden. Op zich moet je dan weer lekker gaan slapen, maar daar zit bij mij het probleem, ik kan dan niet meer in slaap komen en lig gerust 2 á 3 uur naar de wekker te staren en mezelf op te winden dat ik er om half 7 weer uitmoet en dat ik zo'n slaap heb, maar dat werkt ook niet bevorderlijk om weer in slaap te vallen. Ik ken dus de oorzaak van mijn moe, moe zijn. Maar we wachten maar af, het zal op z'n tijd wel beter gaan (hoop ik).
Jeetje het is wel een soort klaagverhaal geworden, maar de kern is, je bent er niet alleen in, ik hoor veel moe verhalen om me heen van "verse" moeders.

Sterkte ermee.

Groetjes Linda
 
Hoi,

Ik kan me helemaal in jullie verhalen vinden!
Mijn zoontje is nu 4,5 maand en ben ook nog erg aan het zoeken naar mijn eigen ik.
Inderdaad, als hij slaapt ben ik bezig met het huishouden om klaar te zijn als hij weer wakker wordt.
Daarnaast slaapt mijn mannetje ook nog niet erg goed, dus kan ik er snachts ook nog eens 2 keer uit. Ik ben dus ook moe, moe, moe (en dus ook wel eens flink geirriteerd) Ik heb het gevoel geen minuut voor mezelf te hebben. Als ik denk nu ga ik eten; is Luuk weer wakker, als ik denk, nu even een boek lezen; is Luuk weer wakker, zelf rustig naar het toilet gaan zit er niet in!
Het probleem is ook dat mijn man snachts niet veel hoort en er dus niet uit gaat!
Hij heeft ook een drukke baan. Ik werk ook nog 24 uur, dus ik heb het ook druk.
Er is bij ons in huis nogal een strijd aan de gang over de rolverdelingen.
Ik denk dat onze dagindeling nog wel te wensen overlaat. Ritme en regelmaat moeten we nog aanwennen. Het zal dan vast beter gaan.

Succes allemaal en denk maar zo; tegen de tijd dat ze 18 zijn, zijn de kleintjes hun bed niet meer uit te krijgen....

Sesamstraat

 
Heel herkenbaar. Jochem is bijna 4 maanden en ik werk weer sinds 2 weken. En dat valt me tegen!!!! Ik moet bijna elke middag even gaan liggen of slapen want anders trek ik het echt niet meer, is de bv op door de moeheid en ga ik overal enorm tegenop zien. Ik had niet verwacht dat het me zo zou tegenvallen. Gelukkig komt het mooie weer eraan, dat geeft extra energie. We zullen er maar rustig de tijd voor nemen. En bij ons is de rolverdeling ook een puntje van wat strijd hoor. Maar ja, ik werk minder dan hij dus doe ik thuis ook het meest. Om eerlijk te zijn doet hij weinig. Hij doet de kleine wel in bad op de dagen dat ik werk. En daar ben ik al heel blij mee.
We doen nog maar een tijdje rustig aan.
Groeten, marijke
 
Hoi!



heel herkenbaar hoor. Ook ik ben een hele tijd moe, moe, moe geweest.
Vooral mijn schoonmoeder snapte dat niet: hoe kan jij nou altijd moe
zijn? nou: ik een hele drukke baby die veel wakker is, ik heb een
part-time baan, ik zorg daarnaast ook nog eens voor het huishouden en
de boodschappen... (en dat alles zonder auto). Kortom: ik heb het
behoorlijk druk. Mijn man werkt 40 uur per week en dus komt alles zo'n
beetje op mijn schouders terecht. Als hij thuis is helpt hij wel
regelmatig met kleine dingetjes gelukkig. Toen onze kleine 10 maanden
was gingen we verhuizen van een 1-kamerflatje naar een 4-kamerflat. Dat
was echt ideaal. Ineens vonden we onze draai met z'n drieën. Maar nog
steeds was ik toen veel moe... Nu is Justin 16 maanden en heb ik sinds
een maand of twee het gevoel dat alles me weer wat makkelijker af gaat.
Dus om een lang verhaal kort te maken: het kan dus wel een poosje duren
als je pech hebt. ik zou zeggen: doe rustig aan, neem overal de tijd
voor en dan maar een keer minder stofzuigen.... Het komt allemaal
vanzelf goed!



Groetjes Patricia mv Justin, 16 maanden

 
Hoi,

Ik moest even lachen toen ik Marijkes stukje las. Ik zat na mijn verlof op mijn werk en dacht om half 1, waar is hier een bed, ik moet even een dutje doen. Normaal ging een werkdag heel snel maar bij terugkomst vond ik het na een ochtend wel welletjes geweest. Als ik dan ging kolven kreeg ik een stoot oxytocine en dutte echt bijna weg.
Nu is het andersom. Aah, bijna half 6, ik ben nog lang niet klaar!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan