Even rustig ..

G

Gebruiker10140439

<p>Hoi allemaal, ik ben Rueli, moeder van een 18 maand oud dochtertje Jae. </p><p>Wie herkent het, een lieve schoonmoeder die je soms echt even wat gas moet laten terugnemen?</p><p>Ik heb het idee dat ze het soms echt niet doorheeft en dingen plant en ervan uit gaat dat iedereen ermee akkoord gaat... Wanneer ik het anders aanpak, dan krijg ik op subtiele wijze te weten dat ze er niet van gediend is... </p><p>Zo had mijn man niet veel zin om zijn verjaardag dit jaar groots te vieren, gezien we een super druk jaar achter de rug hebben gehad en hebben we besloten om het lekker romantisch met het gezinnetje een weekendje aan zee te vieren, superleuk. Toen we terugkwamen en dus zijn ouders, oma en broers/ zussen uitnodigden voor een taartje, had mijn man niks gekregen van ze (niet dat hij perse wat wilt, maar het viel hem op). Ook probeerde ze, voordat we weggingen, telkens een andere datum aan te smeren om een weekendje weg te gaan, door bijvoorbeeld te zeggen dat toevallig dat weekend vaak erg duur is qua hotelprijzen...</p><p>Ook met de kinderopvang. Toen ik weer werk vond voor 3 dagen, leek het ons een fijn idee om haar naar een leuk gastgezin te brengen voor 1 of 2 dagen en 1 dag naar schoonmoeder. We waren er geweest en vertelden het zijn ouders die er niet heel blij en niet heel tegen waren in onze ogen. We besloten het te doen, maar een paar dagen later zei mijn man ineens dat het hem maar niks leek. Ik snapte er niet veel van zo ineens, maarja, je wilt natuurlijk allebei een goed gevoel erover hebben. Uiteindelijk was er haast en besloten we zijn moeder 2 dagen te laten oppassen. No problem, maar achteraf hoorde ik dus dat zijn moeder het gastoudergezin maar niks vond.</p><p>Verder zien mijn eigen ouders ons en ons kindje niet zo vaak, gezien ze verder weg wonen. Laatst was de kleine er een dagje (gezien wij er een dagje tussenuit waren) en hadden mijn ouders zin om er een leuke dag van te maken. Met mijn schoonouders hadden ze al afgesproken dat zij haar na het eten zouden halen. Het was midden op de dag en mijn ouders wilden lekker met de kleine even weg en wilden de auto instappen tot ze ineens de auto van mijn schoonouders zagen. Mijn schoonmoeder bleek mijn moeder dus onderweg geappt te hebben dat ze onderweg waren om de kleine op te halen en mijn moeder had die app nog niet gelezen. Dus mijn moeder zei "oh we wilden eigenlijk net met Jae even erop uit"... Ging mijn schoonmoeder niet op in en besloot mee terug te gaan naar binnen omdat ze zelf al plannen had met de kleine. Mijn ouders zijn wat zacht van karakter en durfden haar plannen niet te verstoren en mijn moeder pakte met tranen de koffer van mijn dochter weer in. Na de koffie gingen mijn schoonouders doodleuk weer met haar op pad. Ik was zo boos toen mijn moeder dit later aan mij vertelde, want ze zien haar nota bene 3 x per week (wonen letterlijk bij ons om de hoek). </p><p>Ik heb het uiteindelijk ook tegen mijn man gezegd, maar ook dat ik liever niet wil dat hij het tegen haar zegt, omdat ik eerder haar ergens mee had geconfronteerd en ze begon te huilen en zeggen dat "ze het nooit goed doet". Ik ben dan zo'n type die het dan weer zielig vind en ik heb het idee dat ze dat ook weet.</p><p>Ze is verder attent met leuke dingen doen met mijn dochter, maar het dwingende sluipt er soms zo in en juist omdat ze zoveel voor onze dochter doet, vind ik het moeilijk om het met haar over bepaalde dingen te hebben, evenals mijn man, want er willen beiden niet dat ze gekwetst wordt zoals eerdere keren. Nu willen we uiteindelijk verhuizen, gezien de verre ligging van het dorp waar we nu wonen, maar toch wil ik het een keer met haar over hebben voordat we verhuisd zijn, of niet? </p><p> </p><p>Liefs Rueli</p>
 
Aanvulling... Het is niet dat het alleen om deze voorbeelden gaat, maar er zijn er meerdere gelijke dingen geweest, maar zo kan ik anders wel even doorgaan...liefs Rueli 
 
Als ik jou was zou ik een aantal van deze punten die jij belangrijk vind op papier zetten en eens met haar rond de tafel gaan zitten. Gewoon pot thee erbij en rustig dingen bespreken. En als zij dan boos of verdrietig word, dan is dat haar probleem. Ik kan me heel goed voorstellen dat zowel jij als je moeder heel teleurgesteld waren dat ze zo vroeg je kindje weer meenamen.
Succes 
 
Ik zou ook, wat Veevee hierboven zegt, het nogmaals met haar bespreken. Wat ik zie zijn heel concrete voorbeelden van situaties (minstens één situatie: die met jouw ouders namelijk) waarin haar gedrag gewoon niet kan. 
Je moet overigens nooit het praten met iemand maar uitstellen of niet doen omdat die persoon het misschien niet leuk vindt om te horen. Het is vervelend als iemand emotioneel wordt, en het siert jou dat je dat het liefste wil voorkomen, maar zo te horen waren jouw ouders ook verdrietig door haar actie en dat mag ze ook wel horen. Misschien heeft ze het niet door en is ze zich van geen kwaad bewust, maar dat zegt niet dat jij geen punt hebt. Ik zou me zelf kapot ergeren en dat is zonde, aangezien ik ook lees in je verhaal dat je verder wel echt geeft om je schoonmoeder!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan