Hallo mede mama's
Pfffff ik moet echt gewoon even stoom afblazen.
Momenteel wordt ik echt helemaal knetter van yordi.
Hij kan zich dus overal tot staan optrekken bed, box, tafel, tv kast en noem maar op.
Hartstikke leuk en ben ook super trots, maar meneer weet niet hoe hij weer naar beneden moet. Resultaat: Heeeeel veel gejammer, gehuil en soms valpartijen.
Van dat gejammer en gehuil wordt ik dus echt helemaal knetter.
Kan ook echt honderd maal de trap weer oplopen als hij in bed ligt, want dan staat hij weer in bed.(met slaapzak en al aan) En begin daar best moe van te worden.
Ik weet dat het een fase is waar we door heen moeten en als hij eenmaal door heeft hoe hij weer terug moet, is het weer voorbij, maar oh oh oh wat hoop ik dat die tijd snel komt.
We oefenen ook veel, zodat hij door heeft dat hij het zelf kan, maar momenteel vind ik het gewoon echt niet leuk meer.
Yordi is al geen makkelijk mannetje en daar heb ik me bij neergelegd, maar nu is het ook steeds om het minste geringste jammeren of huilen. Als het hem niet wil lukken, als hij iets niet mag, Lachen wat hij zoooo mooi kan is er tegenwoordig niet meer bij, tis alleen maar jammeren. De hele dag door.
Ook zijn de nachten echt weer een ramp. Wordt vaak overstuur wakker( dromen???) en niks is dan meer goed. Met het gevolg dat hij af en toe dus weer in zijn campingbedje bij ons op de kamer ligt. Want de verlatingsangst is voornamelijk 's avonds en 's nachts erg bij hem.
Sorry dames, ik moest het echt gewoon ff kwijt.
Ik denk niet dat iemand tips voor me heeft, maar ze zijn natuurlijk van harte welkom.
Donderdag moeten we weer naar het cb en kan dan ook ff me verhaal kwijt, misschien dat hun nog ideeen hebben.
liefs marielle en yordi(16-1-08)
Pfffff ik moet echt gewoon even stoom afblazen.
Momenteel wordt ik echt helemaal knetter van yordi.
Hij kan zich dus overal tot staan optrekken bed, box, tafel, tv kast en noem maar op.
Hartstikke leuk en ben ook super trots, maar meneer weet niet hoe hij weer naar beneden moet. Resultaat: Heeeeel veel gejammer, gehuil en soms valpartijen.
Van dat gejammer en gehuil wordt ik dus echt helemaal knetter.
Kan ook echt honderd maal de trap weer oplopen als hij in bed ligt, want dan staat hij weer in bed.(met slaapzak en al aan) En begin daar best moe van te worden.
Ik weet dat het een fase is waar we door heen moeten en als hij eenmaal door heeft hoe hij weer terug moet, is het weer voorbij, maar oh oh oh wat hoop ik dat die tijd snel komt.
We oefenen ook veel, zodat hij door heeft dat hij het zelf kan, maar momenteel vind ik het gewoon echt niet leuk meer.
Yordi is al geen makkelijk mannetje en daar heb ik me bij neergelegd, maar nu is het ook steeds om het minste geringste jammeren of huilen. Als het hem niet wil lukken, als hij iets niet mag, Lachen wat hij zoooo mooi kan is er tegenwoordig niet meer bij, tis alleen maar jammeren. De hele dag door.
Ook zijn de nachten echt weer een ramp. Wordt vaak overstuur wakker( dromen???) en niks is dan meer goed. Met het gevolg dat hij af en toe dus weer in zijn campingbedje bij ons op de kamer ligt. Want de verlatingsangst is voornamelijk 's avonds en 's nachts erg bij hem.
Sorry dames, ik moest het echt gewoon ff kwijt.
Ik denk niet dat iemand tips voor me heeft, maar ze zijn natuurlijk van harte welkom.
Donderdag moeten we weer naar het cb en kan dan ook ff me verhaal kwijt, misschien dat hun nog ideeen hebben.
liefs marielle en yordi(16-1-08)