<p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">The happy housewife</p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">Huisvrouw? Sowieso kan dat woord niet meer in deze tijd we leven tenslotte in 2019 bijna 2020 en niet in 1950.</p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">Evengoed het gevoel wat je moet hebben na een zwangerschap van 9 maanden en na een bevalling en nadat je je lichaam dus hebt uitbesteed en totaal de controle kwijtraakt over je lichaam na een bevalling en dan niet te vergeten dat je ook nog eens alles vergeet door de oververmoeidheid en je hoofd voelt alsof er binnenin explosieven zitten in plaats van een goed stel hersens, maakt het gevoel allemaal niet rooskleuriger.</p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">De vrouw die zegt dat zij volledig op een roze wolk heeft gezeten tijdens haar zwangerschap en na de bevalling etc. Ik vraag me dan toch af zal ze daadwerkelijk een roze wolk hebben gehad of zal ze net zoals alle vrouwen een dikke masker voorhouden?</p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">Momenteel zit ik thuis in mijn bevallingsverlof en ondanks dat ik echt geniet van het kleine knaapje en vrolijk wordt van zijn babygeluidjes en zijn sociale lach voel ik toch die roze wolk niet. Het is voor mij 14 jaar geleden dat mijn middelste werd geboren. Eigenlijk was alles rustig en op orde. Maar mijn nieuwe partner en ik besloten om er toch voor te gaan en hoppa het zaadje en eitje waren met elkaar versmolten ergens tussen kerstavond en kerst en de dag dat mijn nieuwe partner op zijn knieën ging en mij ten huwelijk vroeg. Eigenlijk was alles perfect en alles deden we spontaan. Maar die spontaniteit is volledig weg. Mijn figuur was perfect. Mijn borsten waren perfect. Alles was perfect. We konden uit eten wanneer we zin hadden. We konden tot in de vroege uurtjes helemaal spontaan naar de *** gaan op elke dag vd week. Gewoon wanneer we zin hadden. Iedere dag ongestoorde seks hebben. Heerlijk! Mijn jongens van 14 en 17 die gezellig langskwamen en geregeld mee op pad gingen. Zijn dochter van 9 kreeg alle aandacht als zij er om de weekenden is.</p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">Maar nu? Nu komen de muren op me af, sociale leven staat op -1, want iedereen werkt en ik zit dagelijks thuis met een baby. Ik ruik zelfs naar de Zwitsal en naar de zure melk, want ja baby’s geven ook melk terug. Douchen is lastig in de ochtend, want er huilt een baby die dan even niet tevreden is en jij toch een moederhart hebt dus ook niet wil dat je baby over zijn toeren gaat. Dus wat doe je dan? Hoppa je neemt de baby onder de douche. Ik doe altijd even scheren dagelijks en lekker mijn haar wassen etc gewoon wat vrouwen doen onder de douche. Even een relaxmoment. En ja in de avond kan het ook als manlief thuis is maar ik ben al helemaal niet ik als ik in de ochtend niet kan douchen. Ik heb dat nodig die energie om de dag door te komen. Maar met een baby erbij is alles snel snel snel. Je wil niet dat hij te koud wordt en te lang in zijn handdoekje gewikkeld ligt zodat ik even uitgebreid kan douchen. Dus snel scheren en snel soppen, baby oppakken en baby insoppen en vooral oppassen dat hij door de sop niet uit je handen glipt. En liedjes zingen; mijn douchebeurt bestaat dus uit zingen en babypraat.. Dan snel haar in de handdoek, afdrogen gaat amper want de baby mag niet al te koud worden, dus hup badjas aan en met natte voet naar zijn kamertje. Baby aankleden en baby is tevreden maar baby kan je nog niet even neerleggen, want baby heeft honger.</p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">Afijn, na 2 uur kan ik mezelf aankleden en knap maken en de deur uit om lekker te wandelen. Het ritje naar de supermarkt en de hond uitlaten in het park naast de deur. Ik wandel mijn profiel onder mijn schoenen vandaan en probeer me te houden aan zeker 6000 stappen op een dag. Maar dan moet het niet regenen. Want regen is koud en met een baby buiten lopen in de regen is ook niet handig. Wij wonen in De Baarsjes in Amsterdam dus ben je idd al beperkt tot je fiets, tram en wandelen. Fietsen met een baby gaat niet. Je moet al opletten dat je met de kinderwagen niet wordt aangereden door een taxi of koeriertje op zijn elektrische fiets of de fietsers die met oogkleppen op van A naar B fietsen (ja zo ben ik ook zonder baby, maar nu extra voorzichtig met baby) Dus baby neem je niet mee op de buikdrager op de fiets. Dus je wereld wordt heel klein. De laatste weken van je zwangerschap is de wereld al klein. Ik heb een buikwandbreuk dus met een dikke buik had ik een grote ei boven mijn navel met enorm veel spanning erop dus dan ga je niet voor je plezier wandelen.</p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">Al deed ik dat wel en zat ik ook nog tot de dag van de bevalling op mijn fietsje. Maar wel met een dikke vette nep glimlach. </p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">Dus je zit al enige tijd thuis. Gebonden en verzorgen. En dan nog blij zijn als je partner thuiskomt en dan heb je af en toe een uitbarsting en dan vindt hij je vervelend. Ja ik ben een ram in hart en nieren en iets waar rammen aan moeten wennen zijn dealen met beperkingen.</p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">En tuurlijk weet ik dat het allemaal goed komt en dat je straks meer vrijheid hebt en ook kan nemen maar voor nu voel ik me de “happy housewife” wat totaal niet aan mij besteed is. Daarnaast heb ik nog 4 wkn de tijd om weer een beetje in shape te komen, want ik moet weer werken en dan wil je niet dat ze nare opmerkingen naar je hoofd gooien wat je zelfvertrouwen, momenteel “0” is, nog meer naar beneden haalt. </p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">Tuurlijk mijn partner vindt me sexy heerlijk en mooi! Tijdens de zwangerschap en nu na de zwangerschap. Seks is heerlijk samen en gelukkig doen we dat nog steeds bovengemiddeld. Maar blij met mijn lichaam ben ik niet. Ik heb geen strepen (zelfs na 3 zwangerschappen niet) maar je merkt wel dat je al bijna tegen de 40 aan zit. Mijn borsten , ik had kleine mooie ronde borsten, die hangen op mijn navel. Het ergste vind ik nog dat als ik lig ze richting mijn oksel vallen. Iets wat ik nooit heb gehad en ook in ene een cup groter heb. Ik wilde altijd grotere borsten maar wel zo dat ze rechtop blijven staan. Niet nu mijn tepel praktisch bijna mijn oksel aanraakt.</p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">Allemaal zaken waar wij als vrouw zijnde maar mee moeten dealen. </p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">Dan niet te vergeten de hormonen. Welke idioot die heeft uitgevonden. Waarom wij als vrouw zoveel hormonen hebben? Niet mee te dealen. Hier hoef ik ook weinig over te vertellen.</p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">Mijn partner snapt er iig niks van als ik explodeer en geef hem eens ongelijk, want ik snap er ook niks van en dan te bedenken dat de overgang nog moet komen pffff……</p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">Ik voel me momenteel dus als de “happy housewife” respect voor de echte huisvrouw, want het is toch iets waar je echt ontzettend goed in moet zijn! En ook iets waar mensen wat meer moeten respecteren. Hoe zij het toch maar even doen. Het dagelijkse wandelingetje naar de winkel, schoonmaken, wassen draaien, kinderen verzorgen, alles plannen, je man tevreden houden, zorgen dat er een lekkere diner op tafel staat, etc. De Tuurlijk de werkende vrouwen doen dat ook en dat verdient ook respect maar zij hebben daarnaast nog eens lekker hun werk waar ze even niet hoeven na te denken over hoe het met de kinderen gaat en gewoon even lekker zichzelf kunnen zijn. Ik vraag me af of huisvrouwen dat ook kunnen doen? Of beter gezegd de housemanagers! Ik kan het niet en ik weet ook dat ik me een stuk gelukkiger zal voelen als ik zo weer ga werken en even niet met mijn kleine knaapje bezig hoef te zijn maar gewoon weer even mezelf kan zijn op mijn werk. </p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">Ik zal dan een heel stuk gelukkiger zijn. En dan ook een veel leukere moeder voor mijn jongens zal zijn, want ik heb dat nodig. En ook een stuk sexier kan zijn en voelen voor mijn partner. Thuiszitten zorgt er bij mij voor dat mijn hoofd explodeert! Ongeacht of ik mijn werk nu leuk vind of niet.</p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 11pt; font-family: Calibri, sans-serif; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p>
Even van het ? “de happy housewife”
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Absoluut is het loslaten en accepteren maar het is na 14 jr best wel weer even wennen en dan is Jesse echt een supermakkelijke baby en mag ik zeker niet klagen (andere zoons waren prematuur met ongemakken etc) en klagen doe ik ook echt niet qua baby maar heb meer last van het het "ontzwangeren" wat zo een mooi woord is.
Ik ga zeker even dat boek bekijken gelukkig zijn we allemaal vrouw alleen soms durven vrouwen zich niet helemaal uit te spreken volgens mij. Een baby is een geschenk en je bent gezegend als het allemaal lukt ook ik heb meerdere miskramen gehad dus dat zeg ik, ik mag niet klagen maar een behoorlijke omslag na 14 jaar is het wel.
Jesse is in de ochtend vrij wakker en aanhankelijk dus douchen lukt pas om 1 uur ? ook wel ns lekker om in de ochtend wat langer te relaxen maar soms gaat het niet. Laatst was ik bijv heel trots dat ik half 10 buiten stond allebei aangekleed en wel! Toch een trotsmoment.
Ik ga zeker even dat boek bekijken gelukkig zijn we allemaal vrouw alleen soms durven vrouwen zich niet helemaal uit te spreken volgens mij. Een baby is een geschenk en je bent gezegend als het allemaal lukt ook ik heb meerdere miskramen gehad dus dat zeg ik, ik mag niet klagen maar een behoorlijke omslag na 14 jaar is het wel.
Jesse is in de ochtend vrij wakker en aanhankelijk dus douchen lukt pas om 1 uur ? ook wel ns lekker om in de ochtend wat langer te relaxen maar soms gaat het niet. Laatst was ik bijv heel trots dat ik half 10 buiten stond allebei aangekleed en wel! Toch een trotsmoment.
