<p>Ik moet even van mij afschrijven. Morgen ben ik precies 12 weken zwanger van ons eerste kindje. Mijn man en ik zijn inmiddels bijna 8 jaar samen waarvan 3 jaar getrouwd. </p><p>Tot vorige week heb ik heel veel last gehad van zwangerschapssymptomen als misselijkheid, ernstige vermoeidheid en buikpijn. Gelukkig gaat het inmiddels daarmee een stuk beter, maar voel mij psychisch een stukje minder. En ik weet dus niet of het tussen mijn oren zit, of dat het echt zo is, maar ik heb zo sterk het gevoel dat mijn man minder om mij geeft sinds ik zwanger ben. We wilden er samen voor gaan, dus de zwangerschap is min of meer 'gepland'. </p><p>Toch heb ik het idee dat mijn man minder tijd voor mij vrij wil maken, minder bij mij wil zijn en minder lichamelijk contact wil. Oké, de behoefte aan seks is bij mij momenteel ook een stuk minder en ik kan mij indenken dat het voor hem ook wat 'onwennig' is nu ik zwanger ben (heeft hij ook wel eens aangegeven). Maar even een knuffel, een kus, tegen elkaar aanliggen in bed... het is allemaal zoveel minder. Als hij 's avonds niet weg is, dan zit hij wel te gamen. Als ik hem dan vraag om gezellig bij mij op de bank te komen zitten, dan doet hij altijd wat bezwaarlijk. </p><p>Daarnaast heeft hij een vrouwelijke collega waar hij het echt dagelijks over heeft (ze zitten samen op kantoor). Laatst kwam ik erachter dat hij had gelogen over iets wat was gebeurd tussen hen (was iets heel kleins, maar toch... waarom lieg je erover?) </p><p>Hij beweerd dat hij niks om haar geeft en alleen maar van mij houdt. Ik merk wel dat hij uitziet naar ons kindje, maar krijg zo erg het gevoel dat hij niet bij mij wil zijn... minder om mij geeft... echt, zie ik spoken vliegen? Zijn het hormonen? Zoek ik overal wat achter? Of geeft hij echt minder om mij...? </p><p>Lucht soms op om van je af te schrijven 
</p>
</p>