Even van slag...

Hoi allemaal,

Moet het even kwijt, ben nog een beetje van slag...
Christian heeft namelijk net 30 minuten ontroostbaar gehuild, nou ja, eigenlijk gekrijst, rood aangelopen, heftig spartelend... Heeft hij nog nooit gedaan.
Ik ben natuurlijk mijn rijtje afgegaan: eten was pas 1,5 uur geleden, speen werkte niet, op schoot hielp niet, schone luier hielp niet, boertje proberen te laten hielpt niet... Meer dan dit heb ik nog nooit uit de kast hoeven halen om hem troosten. Dus na 10 minuten begon ik me toch zorgen te maken! Wiegend door de kamer gewandeld, zachtjes sussend, toch maar even temperatuur gemeten (was 37.0...), thermometer ietsje verder geduwd voor het geval hij misschien de ontlasting niet kwijt kon (al heeft hij nog nooit obstipatie gehad), over buikje gewreven, met beentjes gefietst (al heeft hij nog nooit krampjes gehad) en op de commode een uitgebreide inspectie (Hobbels/bobbels die er niet horen? Wondje? Insectenbeet?) maar niets vreemds kunnen zien. En Christian maar krijsen... De tranen sprongen me in de ogen want ik wist het ook niet meer!
En opeens was het over en is hij als een blok in slaap gevallen!?
Ik ben wel opgelucht, maar ik heb nog steeds geen idee wat er nu mis was...
Heel veel respect voor de mama's met echte huilbabies!!!

Groetjes, Karin
Mama van Christian (9 weken)
 
Kan het me helemaal voorstellen dat je dan even van slag bent. Je kan dan gewoon even niks doen... soms doen kinderen dat gewoon!
Heeft hij daarna nog lang geslapen?

Groetjes Dionne/vis78
 
Hoi Karin,

Esther heeft dat ook af en toe. Als ze haar dag niet heeft, is ze de hele dag een beetje mekkerig en kan ze opeens echt zo'n bui hebben. Het lijkt wel een soort driftaanval zonder duidelijk aanwijsbare reden. Gewoon even de frustratie die eruit moet. Ik denk maar zo: kindertjes huilen gemiddeld zo'n 2 uur verspreid over de dag. Esther komt daar meestal bij lange na niet aan. Maar al die emoties zullen er af en toe toch even uitmoeten en dan heeft ze zo'n bui. Ik houd haar lekker dicht tegen me aan en aai over haar bolletje. Hoe minder ik met haar sol, hoe eerder het over is. Als ze dan slaapt, licht ze vaak nog heel zielig na te snikken... Uitputtend is het, zowel voor baby als voor mama. Hopelijk voor jou is het gewoon eenmalig!

Groetjes,

Eveline
 
Senne huilt helaas wel veel en zonder aanwijsbare reden en is dan ook moeilijk troostbaar. Het is echt heel vermoeiend, vooral omdat je je zo'n zorgen maakt om je kindje en  tevergeefs alles probeert om hem/haar te helpen. Ik kan me dus heel goed voorstellen dat je ervan  geschrokken bent, JUIST omdat hij normaal niet zo veel huilt. Hopelijk is hij inmiddels weer rustig en was het een huilbui die geen echte oorzaak had (geen pijn of iets dergelijks), dan is hij straks weer jouw lekker tevreden kereltje!

Groetjes,
Dionne



 
hoi karin
boas had dat vorige week ook.3  dagen achter elkaar,na de fles van 19 uur en onder die fles maakte hij zn broek vol en 10 minuutjes later begon hij.krijsen,krijsen,en mij hulpeloos zielig aankijken,helemaal overstrekken en niks hielp.echt ontroostbaar.dit duurde denk ik 5 minuten al leken het er wel 20.en daarna viel hij als een blok in slaap,wat zeg ik;in coma.hij werd niet eens wakker van t pyama aandoen.het enige wat ik kon bedenken was buikpijn.op het cb zei de arts dat kindjes soms savonds even alles van zich af moeten schreeuwen,maar dit vond ik toch wel erg extreem.hij was echt hysterisch.maar ja,zij weet t verder ook niet natuurlijk.en ik ook niet.hij kreeg toen wel net meer voeding uit een grotere speen,maar waarom ging t met 4 flessen goed en 1 niet.na die 3 keren was t opeens weer over(gelukkig).
ik hoop dat het bij christian ook niet weer gebeurt.t is zo zielig he.
groetjes kari
 
Terug
Bovenaan