EVEN voor de duidelijkheid voor de mensen die nu gellijk boos op mij reageren

A

ANONYMOUS_USERNAME

toen we mistey kregen was al heel erg agressief de dierenarts had toen tegen ons gezegd laat het beestje alsjeblieft inslapen dit konden wij niet dus hebben haar laten helpen zodat ze wat rustiger werd dit was helaas voor een korte duur als patrick door de huiskamer liep werd hij gelijk aangevallen


ook heb ik geprobeerd om haar in een asiel te plaatsen die doen ze niet omdat een agressieve kat niet geplaats kan worden en er dus maar 1 oplossing voor is


DUS DIT IS NIET IETS WAT ZE NA DE GEBOORTE PAS DOET


ik heb ook de dierenbescherming gebeld om te kijken of hun wat konden voor onze poes maar ook daar helass konden ze niks voor haar doen het enige wat ze zeiden als je haar toch in een asiel propt dan zit ze totdat ze doodgaat in een klein hokje nou sorry maar dat wens ik haar ook niet toe


volgens de dierenarts heeft ze een kronkel in der hoofdje waar gewoon niks meer aan te doen   is


ik hoop dat ik nu duidelijkheid gegeven heb en dat diegene zo boos reageerde er op terug zullen komen


groetjes melanie
 
Hiya Melanie!

Ik kan natuurlijk alleen voor mijzelf spreken, maar volgens mij zitten er helemaal geen boze reacties tussen hoor. Het is natuurlijk heel begrijpelijk dat dit een moeilijke beslissing is voor jou, en ik vind dat dat uit alle reacties ook blijkt, dat mensen snappen dat het zwaar is voor jou. De suggesties die geopperd worden in de reacties op jouw vorige topic zijn, mijns inziens, alleen maar bedoeld als een ander, vriendelijker alternatief dan inslapen. Dat is geen veroordeling naar jou toe. Tenminste zo komt het op mij over. Bovendien hadden de reagerende dames (inclusief mijzelf) kennelijk niet alle informatie die je nu geeft, en dat verandert de situatie. Ik hoop dat je je niet aangevallen voelt, want dat was uiteraard helemaal de bedoeling niet. Ik weet zeker dat iedereen met je meeleeft, anders had men toch ook de moeite niet genomen om te reageren op jouw verhaal.
Maar je kunt niemand kwalijk nemen (denk ik) dat men reageert op de feiten die jij in eerste instantie geeft, wat kennelijk maar het halve verhaal was.
Nogmaals heel veel sterkte met de situatie, hoe je het ook went of keert, het is klote om dit soort beslissingen te moeten nemen.

Ajuus, ilja
 
hallo melanie

wat jij beschrijft heeft onze lieve terrie ook gehad.
hij is er dankzijtherapie, bach bloesem remadie en met behulp van een gedragsdeskundige voor dieren.
beter vanaf gekomen.
terrie was zeer angstig en zwaar mishandelt voor wij hem kregen hij was bang en agressief naar mensen en andere dieren en ook naar materiaal die hij niet kon zoals een fiets die ergens opeens stond (op straat dan), biobakken vuilnis zakken overal was hij bang voor.
we zijn begonnen met intensieve therapie gedurende de eerst 3 jaar van zijn leven.
het heeft ons veel geduld en meubels gekost. hij heeft de bank in 10 minuten helemaal uit elkaar getrokken. hij heeft de vloer stuk gemaakt in de hal.
maar het was niet voor niks.
hij is voor 90% bij gedraait.
helaas kon hij hier niet blijven wonen omdat hij bang was voor iris en hij ook mijn schoonouders kende hebben we besloten dat hij daar mocht wonen met pijn in ons hart.
maar hij heeft het er prima gaat iedere dag wandelen met mijn schoonvader en heeft er een prima leventje.

ik begrijp voor je dat het moeilijk is om hem te laten gaan maar inderdaad je hebt niet veel keuze. wij hebben geluk gehad dat mijn schoonouders hem konden opvangen. anders hadden we ook moeten zoeken of er iets was voor hem. niemand zit te wachten op een beestje wat agressief of niet goed in het gezinsleven past.
en wie zou hem begrijpen. ook het poesje zou dan moeten wennen aan andere mensen.

misschien is het maar beter zo.
ik begrijp je omdat wij het aan de hand hadden met onze terrie.
maar een hond is een totaal ander dier als een poes.

wil je veel sterkte wensen.
groetjes petra
 
Melanie,

Het is denk ik niet zo zeer boos en onbegrip. Ik denk alleen dat het voor veel mensen moeilijk is om je in zo'n beslissing te verplaatsen. Bij jezelf zitten de emoties, terecht erg hoog, dat had ik ook met mijn poes.

En ja er zit altijd meer aan vast dan je hier neer kan/wil schrijven. Zo ook in mijn geval. Maar de mensen die alternatieven opperen moeten bedenken dat een kateigenaar wel heel goed nadenkt voor dat je tot de optie inslapen komt. En als een kateigenaar dat wil, dan is er ook nog altijd de dierenarts die het er mee eens moet zijn. Kortom er zijn altijd hele goede redenen.

Ik snap je gevoel en wens je nogmaals veel sterkte toe!

Annemieke
 
Ik begrijp je ook helemaal hoor.
Tuurlijk is het moeilijk om zo'n beslissing te nemen en denk je er zeker wel 1000x goed overna voor dat je die beslissing maakt.
Dat doe je niet zo maar eventjes..
Ik weet niet hoe het voelt omdat ik het nog nooit heb meegemaakt, maar ik ben ook een grote kattenliefhebber, en t zal erg moeilijk voor je zijn, dat kan ik wel goed begrijpen..
sterkte...

liefs sandra
 
Nou, ik ben 100% NIET boos op jou!! Ik deed enkel een suggestie omdat ik de rest van het verhaal, die je nu hebt verteld,   niet kende. Maar ook en al ken ik bovenstaand verhaal niet dan zou ik ook niet boos zijn, waarom? Het is voor jou een hele moeilijke beslissing en het is allemaal moeilijk genoeg.
En ik vindt het knap van jou dat jij kiest voor de veiligheid van jou gezin.
En... bovendien vindt ik het ook erg knap van jou dat jij je verhaal deelt hier!!

Ik wens jou heeeeeeeel veel sterkte

liefs
di silva
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan