Lieve allemaal,
sinds afgelopen week kan ik me helaas ook bij dit forum aanmelden. even kort wat er is gebeurt.
na een zwangerschapswens van 2 jaar, waarvan 5 mnd met hormoontabletten, waren wij eindelijk zwanger van ons eerste kindje. Alles verliep voorspoedig, met 7 wk en 9 wk al een echo gehad en beide erg goed. met 12 wk nogmaals controle bij VK en ook hier goede groei van de baarmoeder en een prachtig kloppend hartje.
dinsdag 8 januari wederom een afspraak, 17 weken en wat voelde ik me goed! samen vol plezier op weg. toen begon de nachtmerrie, de vk kon het hartje niet vinden! zij stelde me nog gerust en riep de "hoofdVK" om even een echo te maken. daar lag ons kleine wonder, beweegloos en geen kloppend hartje te zien.........ons kindje was overleden.
Woensdag 9 januari ben ik thuis na kort vloeien met een spontane bevalling bevallen van ons kindje. ging erg raar, want door een harde nies had ik het idee dat ik er iets uitdrukte, VK gebeld zij was er met 10 min en dit was ons kindje wat ter wereld kwam. zij heeft het verder ter wereld gebracht. Toen zag zij ook dat ons kindje al eerder in de zwangerschap was gestopt met ontwikkelen en hierdoor was niet het geslacht te bepalen.
Wij hebben ons kindje de naam *Angel gegeven. helaas kwam de placenta niet uit zichzelf en moest ik naar het ZH om deze te laten verwijderen. alles ging zo langs ons heen. Wel hebben wij *Angel thuis "bewaard" en haar vrijdagochtend samen (onofficieel) begraven op een voor ons zeer speciale plaats.
Wij hebben ook gekozen om een "geboortekaartje" te maken en deze verstuurd. de volgende tekst is hierop gekomen:
Tranen van vreugde,
Werden tranen van verdriet,
Hoe wij ons op jouw komst verheugde,
Nu is er niemand die ons kindje ziet
Omdat wij al zoveel om jou hebben gegeven,
Blijf jij voor altijd deel van ons leven
* Angel
09-01-2008
Ik hoop hier meiden/vrouwen te vinden met wie ik mijn ervaringen kan delen, maar natuurlijk ook andere ervaringen kan horen en hoe jullie ermee zijn omgegaan en hoe jullie zijn verder gegaan.
Het is allemaal nog erg vers en weet nog niet of ik snel weer wil proberen om zwanger te worden, hoop natuurlijk wel dat dit ons in de toekomst gaat lukken.
Sorry het is nog een lang verhaal geworden.
Liefs Sylvia
sinds afgelopen week kan ik me helaas ook bij dit forum aanmelden. even kort wat er is gebeurt.
na een zwangerschapswens van 2 jaar, waarvan 5 mnd met hormoontabletten, waren wij eindelijk zwanger van ons eerste kindje. Alles verliep voorspoedig, met 7 wk en 9 wk al een echo gehad en beide erg goed. met 12 wk nogmaals controle bij VK en ook hier goede groei van de baarmoeder en een prachtig kloppend hartje.
dinsdag 8 januari wederom een afspraak, 17 weken en wat voelde ik me goed! samen vol plezier op weg. toen begon de nachtmerrie, de vk kon het hartje niet vinden! zij stelde me nog gerust en riep de "hoofdVK" om even een echo te maken. daar lag ons kleine wonder, beweegloos en geen kloppend hartje te zien.........ons kindje was overleden.
Woensdag 9 januari ben ik thuis na kort vloeien met een spontane bevalling bevallen van ons kindje. ging erg raar, want door een harde nies had ik het idee dat ik er iets uitdrukte, VK gebeld zij was er met 10 min en dit was ons kindje wat ter wereld kwam. zij heeft het verder ter wereld gebracht. Toen zag zij ook dat ons kindje al eerder in de zwangerschap was gestopt met ontwikkelen en hierdoor was niet het geslacht te bepalen.
Wij hebben ons kindje de naam *Angel gegeven. helaas kwam de placenta niet uit zichzelf en moest ik naar het ZH om deze te laten verwijderen. alles ging zo langs ons heen. Wel hebben wij *Angel thuis "bewaard" en haar vrijdagochtend samen (onofficieel) begraven op een voor ons zeer speciale plaats.
Wij hebben ook gekozen om een "geboortekaartje" te maken en deze verstuurd. de volgende tekst is hierop gekomen:
Tranen van vreugde,
Werden tranen van verdriet,
Hoe wij ons op jouw komst verheugde,
Nu is er niemand die ons kindje ziet
Omdat wij al zoveel om jou hebben gegeven,
Blijf jij voor altijd deel van ons leven
* Angel
09-01-2008
Ik hoop hier meiden/vrouwen te vinden met wie ik mijn ervaringen kan delen, maar natuurlijk ook andere ervaringen kan horen en hoe jullie ermee zijn omgegaan en hoe jullie zijn verder gegaan.
Het is allemaal nog erg vers en weet nog niet of ik snel weer wil proberen om zwanger te worden, hoop natuurlijk wel dat dit ons in de toekomst gaat lukken.
Sorry het is nog een lang verhaal geworden.
Liefs Sylvia