A
Anoniem
Guest
Hallo dames!
Ik zal me even voorstellen; ik ben Mei en woon in NoordHolland.
Sinds ongeveer een jaar, volg ik jullie al een beetje, en ik heb een heleboel
van jullie geleerd, en vooral op de achtergrond meegeleefd.
Zolang ik me kan heugen wil ik al moeder worden.
En nu gaat het misschien wel gebeuren! Mijn cyclus is wel een beetje een puinhoop, er
is weinig regelmaat te bekennen, ookal ben ik al een jaar geleden gestopt met de pil.
Sinds een maand vrijen we 'redelijk' onveilig, met een soort afspraak; Als het komt, dan komt het en dan zijn we blij, en verder doen we nog een beetje voorzichtig. Mijn vriend wil heel graag een kind, maar als het puntje bij paaltje komt, dan vind 'ie het ook nog een beetje eng. Dus we oefenen nog een beetje in de veiligere periodes. Om te wennen. Dat dacht ik althans. Nu kwam ik er deze week achter dat we het waarschijnlijk toch in de goede periode gedaan hebben, en ben nog steeds niet ongesteld! Mijn waarschijnlijke NOD was gisteren. Ik heb sinds een week erg gevoelige en pijnlijke tepels (mijn vriend hoeft er maar naar te wijzen en ik zit tegen het plafond), en mijn buik rommelt een beetje. Alsof ik ongesteld ga worden, maar dan toch anders. (steekjes links onderin) Mijn ovulatie zou op 26 april zijn geweest, en de 25e hebben we eh..geklust ;-). 1 Mei heb ik een piepkleine bloeding gehad (paar drupjes), en dacht toen ongesteld te gaan worden, maar dit is niet gebeurd.
Vanavond ga ik een testje doen, en stel dat...dan ben ik ook een beetje zenuwachtig voor de reactie van mijn vriend. Ik denk dat hij heel erg blij zal zijn, maar zich ook helemaal lens zal schrikken.,Jee..ben heel erg nerveus en kan nergens anders meer aan denken! En stel dat ik heel heel misschien zwanger blijk te zijn, dan kan ik alleen maar dankbaar zijn dat het zo snel is gegaan. Want ik weet inmiddels van jullie hoeveel moeite het vaak kost.
Maargoed, hoe hebben jullie het verteld aan de ietwat bangige doch vast wel blije toekomstige vaders?
Groetjes,
Mei
Ik zal me even voorstellen; ik ben Mei en woon in NoordHolland.
Sinds ongeveer een jaar, volg ik jullie al een beetje, en ik heb een heleboel
van jullie geleerd, en vooral op de achtergrond meegeleefd.
Zolang ik me kan heugen wil ik al moeder worden.
En nu gaat het misschien wel gebeuren! Mijn cyclus is wel een beetje een puinhoop, er
is weinig regelmaat te bekennen, ookal ben ik al een jaar geleden gestopt met de pil.
Sinds een maand vrijen we 'redelijk' onveilig, met een soort afspraak; Als het komt, dan komt het en dan zijn we blij, en verder doen we nog een beetje voorzichtig. Mijn vriend wil heel graag een kind, maar als het puntje bij paaltje komt, dan vind 'ie het ook nog een beetje eng. Dus we oefenen nog een beetje in de veiligere periodes. Om te wennen. Dat dacht ik althans. Nu kwam ik er deze week achter dat we het waarschijnlijk toch in de goede periode gedaan hebben, en ben nog steeds niet ongesteld! Mijn waarschijnlijke NOD was gisteren. Ik heb sinds een week erg gevoelige en pijnlijke tepels (mijn vriend hoeft er maar naar te wijzen en ik zit tegen het plafond), en mijn buik rommelt een beetje. Alsof ik ongesteld ga worden, maar dan toch anders. (steekjes links onderin) Mijn ovulatie zou op 26 april zijn geweest, en de 25e hebben we eh..geklust ;-). 1 Mei heb ik een piepkleine bloeding gehad (paar drupjes), en dacht toen ongesteld te gaan worden, maar dit is niet gebeurd.
Vanavond ga ik een testje doen, en stel dat...dan ben ik ook een beetje zenuwachtig voor de reactie van mijn vriend. Ik denk dat hij heel erg blij zal zijn, maar zich ook helemaal lens zal schrikken.,Jee..ben heel erg nerveus en kan nergens anders meer aan denken! En stel dat ik heel heel misschien zwanger blijk te zijn, dan kan ik alleen maar dankbaar zijn dat het zo snel is gegaan. Want ik weet inmiddels van jullie hoeveel moeite het vaak kost.
Maargoed, hoe hebben jullie het verteld aan de ietwat bangige doch vast wel blije toekomstige vaders?
Groetjes,
Mei