Even voorstellen!!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,
Ik ben Jeanette en ik ben 35 jaar We zijn ruim 2 jaar bezig geweest om zwanger te raken, maar dat wilde niet lukken. Januari 2005 hebben we de stap naar het ziekenhuis gemaakt. Toen zijn alle onderzoeken begonnen; het zaad van mijn vriend werd onderzocht en  was goed; bij mij werd ook nog niets geconstateerd. Voor de baarmoederfoto was ik erg bang, want dat zou vrij pijnlijk zijn. Omdat de volgende stap toch een kijkoperatie zou zijn, hebben we de foto overgeslagen en ben ik geopereerd. Dat is heel goed gegaan. Mijn eileiders zijn doorgespoten en mijn baarmoeder is schoongemaakt. Er is ook niets geconstateerd. De 6 maanden daarna moesten we het gewoon op de natuurlijke manier proberen. Helaas is dat niet gelukt. In november 2005 zijn we begonnen met hormoonbehandeling (d.m.v. buikinjecties); een paar dagen na injecties is er geinsemineerd. Helaas toch ongesteld geworden. In december kon ik niet in ziekenhuis terecht voor 2e poging, dus moesten we het maandje overslaan. Natuurlijk heb ik wel temperatuur bijgehouden, en zijn we gewoon doorgegaan met oefenen hihi! Het wonderbaarlijke is geschied; ik werd niet ongesteld. Ik ben dus op de normale manier zwanger geworden. Nu heb ik alleen afgelopen vrijdag (na ruim 6 weken zwanger te zijn geweest) een miskraam gehad. Wat een pech! Woensdag moet ik voor een echo naar het ziekenhuis, dus kijken of het mijn baarmoeder goed schoon is en ik op kan gaan voor een nieuwe poging. We willen alleen vragen of we het ook zonder hormonen kunnen proberen, want het is tenslotte ook afgelopen maand gelukt. Misschien worden de kansen met hormonen wel groter, maar dat wachten we even af. Heeft iemand anders hier ook ervaring mee. Na zo'n lange tijd op de natuurlijke manier zwanger worden en toch een miskraam krijgen?
Liefs Jeanette
 
Wat vervelend voor je! Als je eindelijk in verwachting bent   en  nu al weer afscheid moet nemen . Al is het nog zo pril.... Het enige is dat je nu wel weet dat je zwanger kunt worden. Ik ben ook al inmiddels 2 jaar verder maar ik heb zelfs nog geen miskraan meegemaakt.( niet dat ik dat  wil, maar dan weet je wel dat ik zwanger kan worden)
Medisch is er met mij en mijn man niks aan de hand. Toch is dit moeilijk te geloven.
Meid, ik hoop voor je dat je weer snel in verwachting mag zijn en heel veel sterkte as woensdag. Groetjes, Muis
 
Hallo Muis,
Ik wil je nog even bedanken voor je reactie.
Ik ben vanmiddag naar het ziekenhuis geweest. Het zag er nog wel een beetje onrustig uit, maar ik hoef in ieder geval niet gecurreteerd te worden. Zoals de arts het kon inschatten zou ik nog weinig bloedverlies hebben. Dat is wel fijn. Als ik wel nog heftige buikpijn krijg moet ik natuurlijk zo snel mogelijk bellen. We hebben ook nog gevraagd of we nu op de natuurlijke manier kunnen proberen zwanger te worden, omdat het gebleken is dat het wel kan! of dat we weer met hormoonbehandeling verder moeten gaan. Zij vond het beter (gezien ons verleden; ruim 2 jaar bezig zonder resultaat en gezien mijn leeftijd van 35) om gewoon de hormoonbehandelingen voort te zetten. Bij de volgende menstruatie gaat het dus weer van start (alleen als ik er aan toe ben natuurlijk). We geven de moed dus niet op!
Groetjes Jeanette
 
Hai,

Ik heb hetzelfde meegemaakt. Na 8 weken en 2 keer het hartje te hebben zien kloppen kreeg ik een miskraam. Ik wens je veel sterkt.
Ik ben tegen alle verwachtingen in (wij mankeren wel het een en ander) zwanger geraakt vlak voor de eerste IUI. Daarna is het helaas ondanks 6 iui's niet meer gelukt. Nu gaan we starten met ivf.
Persoonlijk ben ik niet zo voor de hormonen. Je eisprong is goed dus waarom zou je het doen. De reden dat een aantal ziekenhuizen het toch voor schrijven is omdat ze op deze manier de boel onder controle kunnen houden. Het is een simpele en voor hen goedkope manier. Bij mij werd mijn eisprong altijd getimed door middel van bloedprikken. Geen hormonen dus. Maargoed dan moet het ziekenhuis hier wel op ingericht zijn want het is heel wat al die dames een paar dagen per maand prikken. Vaak een geldkwestie.
Als je zonder hormomen wil (ik denk dat je hier verstandig aan doet) dan kun je eens vrijblijvend informeren bij andere ziekenhuizen.

Succes met alles en met het verwerken van je verdriet.

gr.Inge
 
Hoi Net1970,
Allereerst wat vervelend van jullie miskraam.Sterkte allebei.
Ik ben Ilona, van het zelfde bouwjaar.
Wij zijn op de kop af 3 jaar bezig, 1,5 jaar in mmm.
Bij mij is na veel onderzoeken niets gevonden en bij mijn man wel. Niet genoeg bewegelijk zaad. Maar goed genoeg voor iui, we zijn nu begonnen met de 6de iui. Wel met hormonen.
1ste 3 iui zonder, toen 2 met maar toen schoten ze de eisprong steeds voorbij. Toen weer 2 x zonder hormonen. Geen resultaat, nu toch maar besloten laatste keer, alles er uit halen wat mogelijk is. We hebben ons ook al ingeschreven voor ivf. 27 febr intake gesprek. Ik ben ook 35 en onze tijd dringt toch wel. Zo dat is mijn verhaal, ik las jou verhaal en zag wel wat overeenkomesten gezien de leeftijd dan. Maar als ze niets gevonden hebben zul je wel eerst iui moeten he. Nou sterkte de komende tijd, en succes met de iui's
gr ilona
 
Hoi Ilona,
Hebben jullie al een kindje? Wij zijn nog steeds met de 1e bezig. Ik heb 12 jaar (tot juni 2001) een andere relatie gehad (gelukkig zonder kinderen, want het was een rotrelatie). Nu heb ik de man van mijn leven gevonden, maar het kinderen krijgen wil niet echt lukken. Mijn vriend heeft al wel een dochter van 5 jaar (Chayenna); we zien haar niet zo vaak, want ze woont nog in Limburg bij haar moeder. Gelukkig hebben we wel contact met haar en dat is altijd heel gezellig. Ze hangt ook veel aan me, dus dan ben ik al een beetje een moedertje. Toch is het niet hetzelfde als je eigen kindje hebben. Hoe kort de zwangerschap ook geduurt mag hebben, je voelt je toch heel anders en we waren al echt plannetjes aan het maken. Je bent ook dolgelukkig als je na zo'n lange tijd op de natuurlijke manier zwanger bent geraakt. Ik heb de miskraam gelukkig nu wel een plekje gegeven en we gaan weer met frisse moed er tegenaan. Het valt alleen niet mee, want ik ben toch al wat ouder, en het wordt ook steeds moeilijker. Ik wil ook liever niet op mijn veertigste moeder worden (ja misschien wel van de tweede), dus hopen we maar het beste. Het is wel knap dat ze tegenwoordig zoveel kunnen op het gebied van vruchtbaarheid. Ik hoop dus dat jullie laatste (meestal zijn dat er 6) IUI behandeling resultaat zal geven en dat we elkaar hopelijk straks kunnen feliciteren met de zwangerschap.  Zoals je ziet geef ik de moed niet op. Ik ben natuurlijk nog maar met de 2e IUI behandeling bezig en ik weet dat ik ook op  de natuurlijke manier zwanger kan worden. Misschien is dat ook wel een beetje de reden dat ik geen IVF behandeling wil.
Ik wens jullie ook alle succes en sterkte toe en hoop dat je me een beetje op de hoogte houdt.
Groetjes Jeanette
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan