hallo allemaal,ik ben een vrouw van 37 en ben na 3 miskramen nu weer zwanger,we hebben al 2 gezonde kindjes ,een jongetje van bijna 3 en een meisje van bijna 6.ik wilde ook graag wat vertellen over mijn miskramen en had hier al veel gelezen en kan jullie ook vertellen dat ik veel herken in andere verhalen.ik heb de eerste miskraam 7 jaar geleden gehad voor mijn eerst geboren kindje,dat was echt een vruchtje wat ik verloor en wiest niet echt dat ik zwanger was,hoopte het wel,en ik was voor het eerst bij mijn schoonouders in libanon op vakantie,de negende dag gebeurde het,ik kreeg kramp vreselijk veel kramp en na dat het wat verdwenen was de pijn zijn we met een paar familileden naar een restaurant gegaan en daar gebeurde het ik voelde een hele prop naar beneden glijden en ja dat was het vruchtje,ik was heel goed opgevangen door mijn schoonfamilie en pas na die miskraam ben ik pas ongeveer 8 maanden later weer zwanger geworden,toen heb ik mijn dochtertje gekregen en was ik alles vergeten ,ook de miskraam,daarna kreeg ik een gezonde zoon,en daarna was ik onverwachts weer zwanger en toen kreeg ik een echo en daar was geen vruchtje meer in te zien,nou dan ben je echt even teleurgesteld hoor, en na een paar maanden,om precies tezijn 2 keer ongi geworden was ik weer zwanger,nou dan ben je al wat voorzichtiger maar deze miskraam had ik toch weer niet verwacht.ik hoopte nog dat ik niet gecureteerd hoefde te worden maar god besloot toch anders en ja ik ben erg blij daarmee ik was bang geweest voor niets,het stelt niets voor,tenminste ik heb geen complicaties gehad dus daarna weer 2 keer ongi geworden en nu weer zwanger,moet wel zeggen deze zwangerschap is anders dan bij de anderen hoor?je bent nu nog voorzichtiger,durft het bijna niemand te vertellen,aan de ene kant ben je erg blij en daarna komen de gedachten weer bij je op,het zou toch niet weer mis gaan?nou gelukkig loop ik nu bij een gynecoloog en heb mijn eerste echo alweer gehad,ik heb een vruchtje.wat was ik blij dat het deze keer anders was,dan de laatste 2.ook heb ik nu meer last van misselijkheid gehad dan bij de 2 miskramen,maarja er blijft altijd iets hangen he?zoals nu dan gaat de misselijkheid iets weg en dan ga je gelijk denken het zou toch niet?nouja ik probeer maar bij de dag te leven.maar ik moet je wel zeggen dat ik nu wel mijn familie erg mis,ik woon op dit moment nog in denhaag waar ik 4 jaar geleden naar toe ben verhuisd maar ga weer terug naar friesland en hoop de rest van de zwangerschap weer met hun te kunnen delen.ik wil jullie nog zeggen dat ik veel aan jullie verhalen heb en vind het ook voor jullie sneu dat je steeds weer een miskraam krijgt en wil toch wel even zeggen blijf vooral geloven dat het wel goed komt en als het al iets is dan hoop ik dat er snel wat aan gedaan kan worden,wij hebben ook de chromosoomonderzoek gedaan maar heb de uitslag ook nog niet binnen,moet eind deze maand weer naar de gynecoloog en dan krijg ik de uitslag ook te horen,maar verwacht niet veel hoor,de dokter had al gezegd als je ouder word kun je ook sneller een miskraam krijgen dus ja dat zal het wel zijn geweest,in ieder geval wens ik iedereen succes met het zwanger worden en ja verder blijf gewoon rustig en afwachtend,meer kun je niet doen,en ja blijf vooral het proberen weer zwanger te worden,maar niet te geforceerd laat het even voor wat het is en denk er even niet meer aan,zet je gedachten op iets anders en dan komt het onverwachts vanzelf weer.heb ik ook gedaan in het begin van ons trouwen,ik wilde zo graag zwanger worden en was bijna iedere maand met die testen bezig,en toen had mijn man al gezegd zet het even van je af,en dat heb ik later gedaan en toen ik in libanon op vakantie was had ik wel een vermoeden maar dacht laat maar tot we terug komen dan doe ik wel de test,en ja toen kreeg ik dan die miskraam daar,nou ja gebeurt,kun je niets aan doen,sterkte iedereen.en ik houd jullie op de hoogte van mijn zwangerschap oke,doei doei een moeder van 2 gezonde kinderen,aliya70
