A
Anoniem
Guest
Hallo allemaal,
Ik ben nieuw op dit forum en wou mezelf even voorstellen.
Ik ben Esther en ik ben 24 jaar. Ik woon samen met mijn vriend en wij zijn begin januari 2011 gestopt met de pil omdat ik erg veel last had van de bijwerkingen. We wisten dat ik vanaf het stoppen met de pil en daarna vruchtbaar zou kunnen zijn. Eigenlijk kwamen we er achter dat we dit allebei eigenlijk helemaal niet zo erg zouden vinden. Als dat zou gebeuren dan zou het heel welkom zijn.
Het duurde dik een half jaar voordat mijn lichaam weer ontpilt was, dit kon ik merken aan mijn ongesteldheid en de toenemende klachten die ik vroeger ook had (mijn reden om ooit aan de pil te gaan).
Gek dat je na een beslissing die je samen hebt genomen en niet eens zo heel serieus, dat dan toch als een groot verlangen kan uitgroeien waarbij je steeds meer gaat stilstaan bij het feit dat het misschien wel eens helemaal niet zo vanzelf hoeft te gaan als dat je in eerste instantie wel gehoopt of in mijn geval misschien wel verwacht had. Iedere maand hoopte ik dat ik niet meer ongesteld zou worden maar niets is minder waar.
Vooralsnog is het jaar nog niet om dus wij wachten rustig (enigszins gespannen..) af.
Ondertussen lees ik hier vanalles op het forum wat ik erg leuk, intressant, verdrietig en mooi vind.
Lieve groet naar iedereen op dit forum.
Ik ben nieuw op dit forum en wou mezelf even voorstellen.
Ik ben Esther en ik ben 24 jaar. Ik woon samen met mijn vriend en wij zijn begin januari 2011 gestopt met de pil omdat ik erg veel last had van de bijwerkingen. We wisten dat ik vanaf het stoppen met de pil en daarna vruchtbaar zou kunnen zijn. Eigenlijk kwamen we er achter dat we dit allebei eigenlijk helemaal niet zo erg zouden vinden. Als dat zou gebeuren dan zou het heel welkom zijn.
Het duurde dik een half jaar voordat mijn lichaam weer ontpilt was, dit kon ik merken aan mijn ongesteldheid en de toenemende klachten die ik vroeger ook had (mijn reden om ooit aan de pil te gaan).
Gek dat je na een beslissing die je samen hebt genomen en niet eens zo heel serieus, dat dan toch als een groot verlangen kan uitgroeien waarbij je steeds meer gaat stilstaan bij het feit dat het misschien wel eens helemaal niet zo vanzelf hoeft te gaan als dat je in eerste instantie wel gehoopt of in mijn geval misschien wel verwacht had. Iedere maand hoopte ik dat ik niet meer ongesteld zou worden maar niets is minder waar.
Vooralsnog is het jaar nog niet om dus wij wachten rustig (enigszins gespannen..) af.
Ondertussen lees ik hier vanalles op het forum wat ik erg leuk, intressant, verdrietig en mooi vind.
Lieve groet naar iedereen op dit forum.
