extreem zwangerschapsbraken (hyperemesis gravidarum)

Hoi meiden,

Zoals jullie weten heb ik tijdens mijn zwangerschap van Renée de eerste maanden last gehad van extreem zwangerschapsbraken. Ik zal jullie niet meer vervelen met de details, maar in het kort tot 16 weken geen eten en drinken binnen kunnen houden. Drie opnamens in het ziekenhuis gehad en in totaal 15 kilo afgevallen in twee maanden.
Omdat wij zeer binnenkort voor een brusje voor Renée aan de slag gaan, heb ik heel het internet afgestruind naar herkenning. Op het forum van Libelle kwam ik een forum tegen met allemaal meiden die het zelfde hebben gehad. Wat was dat een geweldige ervaring. Met een aantal van deze meiden zijn we overgestapt naar hyves.

Daarom dit berichtje. Wellicht bevinden zich onder ons nog meer dames die dit meegemaakt hebben. Ook jullie verdienen de herkenning en informatie, je hoeft niet zelf het wiel uit te vinden, dat doen we samen!!
Het is een besloten hyve die te vinden is als je zoekt op hyperemesis. Meld je even aan je bent meer dan welkom. Ook als je in je omgeving dit hebt meegemaakt, bijvoorbeeld met een goede vriendin, ben je welkom als je er meer over wilt weten.

Dus welkom op hyves!!

Groetjes,
Evelien
 
Hoi Evelien

Ik herken het (gelukkig) niet, maar wil je wel even laten weten dat ik het erg fijn voor je vind dat je zóveel herkenning gevonden hebt en dat je het aandurft. Kan me herinneren dat je een paar maanden geleden hier een topic over plaatste die helemaal niet zo optimistisch klonk (en waar ik me alles bij voor kan stellen........... wat moet jij ziek geweest zijn, pffff)

Veel plezier en herkenning op je hyves gewenst en natuurlijk hoop ik dat het snel raak is voor jullie!

Susan
 
Wat een goed initiatief! Voor mij (gelukkig) geen aanleiding om me aan te melden, maar ik kan het me helemaal voorstellen dat het fijn is om met lotgenoten contact te hebben!

Succes en ik wens je een (voor)spoedige zwangerschap!

Ellen m v Julian
 
Goeie aktie Evelien!

Zo jammer dat voor jullie een zwangerschap zo'n zware opgave moet zijn.
Het moet juist één van de mooiste momenten uit je leven zijn.

Sterkte en ik hoop dat het deze (a.s.) zwangerschap mee zal vallen.

Liefs,

Tessie
 
ow evelien
wat erg zie net dit topic en had jou naam ook bij nijntje 7 gezet als mogelijke zwangere.
omdat jij ook eindigt met 77.
ik ken wel twee oudere dames van 49 en 53 die ook zo een last hadden van zwangerschaps braken. alleen hebben zij 9 maanden lang gebraakt.
hopelijk gaat het bij een volgende zwangerschap beter of blijf je ook dan zowieso last hebben van het braken?
heb er weinig verstand van uiteraard.
groeten petra
 
Hoi Evelien,

Nu hier wel herkenning!!!!
Ik heb het ruim 30 weken gehad.
De eerste 6 weken had ik nergens last van, maar toen begon het...en ging niet meer over. Ik ben misselijk geweest tot aan het eind (42 weken!!!!). Alleen de laatste 3 a 4 weken heb ik niet vaak meer overgegeven, maar dus zeker 30 weken lang heb ik dag in dag uit 8x per dag overgegeven. Kon dus ook niets eten of drinken, alles kwam eruit. Zelfs na een slokje water, weer overgeven.

Ik heb erg behoefte gehad tijdens mijn zwangerschap om er met lotgenoten over de mailen-praten enz. Maar ik had de energie niet om opzoek te gaan. Ik kon zelfs het licht van beeldscherm niet verdragen.

Nu, (morgen precies 2 jaar geleden) denk ik er nog regelmatig aan. Morgen word onze dochter 2 en leeft het wat extra. Mijn schoonzus zei nog tijdens mijn zwangerschap: als de baby er straks is, dan ben je alles vergeten!!
Was het maar zo. Morgen hebben we de baby al 2 jaar in ons gezinnetje, maar vergeten: echt niet!!! No way!!!

Ik merk doordat ik het er nog weleens met mensen over heb, dat ik dit nog als een grote impact heb ervaren in mijn leven. En dat de enige reden om niet aan een volgend kindje "te beginnen" (klinkt een beetje gek) is dat ik dan weer zo misslijk kan zijn. Merk dat ik erg behoefte heb om met lotgenoten erover te hebben.
Zeker ook om alle opmerkingen die ik tijdens mijn zwangerschap heb gehad te verwerken. Want mensen snappen je echt niet. Denken dat je je aanstelt en dat je moet genieten van je zwangerschap. Dat was soms erg kwetsend. Ik heb niet 1 dag genoten van mijn zwangerschap, vond het een nachtmerrie. Die zwangerschap was echt een donkere periode in mijn leven.
Je merkt al, ik zit er nog behoorlijk mee.

Dus ik zal eens opzoek gaan op hyves.
Alleen ben ik er niet zo in thuis, lukt het niet, dan probeer ik je via dit forum nog wel te bereiken.

Groetjes, Marianne
 
Heb nog even teruggezocht en zag dat je nog gereageerd hebt om een reactie van mij eerder in dit forum.
Ik heb je email adres en zal je mailen, misschien pas na het weekend, want morgen is het feest!!! van onze kleine meid.

Gr. Marianne
 
Lieve Marianne,

Natuurlijk ga je eerste lekker het feest van je dochter vieren. Alvast gefeliciteerd!!

Wat betreft het "trauma", da's heel herkenbaar hoor. Ook de reacties van de "buitenwereld". Persoonlijk denk ik wel dat je heel veel eraan hebt om je aan te sluiten bij ons hyvesclubje. Je mag natuurlijk alles met mij delen, maar in vergelijking tot jou, heb ik het nog makkelijk gehad. Op Hyves zitten een aantal meiden die jou verhaal ook hebben meegemaakt en geloof het of niet, nog erger.
Het is een verhaal wat heel je leven bij je blijft. Voor mij is het belangrijk om het achter de rug te hebben. Ik wil heel graag wel een tweede kindje, maar ik zal blij zijn als ik de HG maanden achter de rug heb. Er is niets over te zeggen of het nu weer met 16 weken over zal zijn. Misschien duurt het wel langer deze keer. In jou geval snap ik heel goed dat je overweegt om het erbij te laten als het zo lang geduurd heeft. Toch zijn er goede mogelijkheden om het anders te laten verlopen als de eerste keer. (medicijnen, ander ziekenhuis, thuis met sondevoeding) Laat je goed voorlichten voor je een definitieve keuze maakt.

Ik zie je mailtje volgende week wel verschijnen. Laat hier even een berichtje achter als je gemaild heb, want ik check die mailbox niet vaak.

Héél veel plezier dit weekend en geniet van je kleine grote meid!!

Veel liefs,
Evelien
 
Terug
Bovenaan