Familie

[Gbvrlbji]

Ik zit een beetje met mezelf. Op dit moment 28+3 zwanger en ik merk dat ik echt in een sleur zit. Ik geniet enorm van het zwanger zijn en ben vrolijk en blij als het om de zwangerschap gaat, verder gewoon alles zijn gangetje, alleen ik heb sinds 2 weken nu dat ik even genoeg heb van alle familie en vrienden.. geen ruzie ofzo, maar gewoon geen zin, geen zin om op de koffie te gaan, geen zin dat er mensen op bezoek komen bij ons, goedbedoelde adviezen, vragen hoe het gaat etc.Ik weet dat het allemaal goed bedoeld is, en ik vind het normaal ook altijd echt wel gezellig, alleen nu hik ik er echt tegenaan.. <br />Herkent iemand dit?<br />Ik heb gewoon zin om elke avond met mijn vriend te zijn, leuke dingen te doen met hem, of gewoon bankhangen, lekker uitgebreid koken etc.<br />Voor mijn vriend is het natuurlijk wel leuk om nog ergens heen te gaan op bezoek, of bezoek te krijgen, of trots de babykamer laten zien etc. Ik vind het lastig hiermee om te gaan want wil mezelf dan pushen om mee te gaan, maar vervolgens zit ik er niet op mijn gemak en zeg ik bijna niks, terwijl ik normaal juist heel vrolijk en sociaal ben. <br />Mijn vriend gaat nu wel eens alleen maar hij zegt ook dat hij het fijn vind als ik ook weer een keer meega. <br />Hebben jullie misschien tips?<br />

 

[CoVo]

Lekker doen waar je op dit moment behoefte aan hebt, en je vriend vragen hier even geduld en begrip voor te hebben.

Is een fase, gaat vanzelf weer voorbij. Geef er gewoon aan toe, is voor jezelf een stuk makkelijker. Je merkt dan vanzelf dat je stilletjes aan weer zin krijgt ergens heen te gaan.

Dus mijn advies zou zijn het gevecht met jezelf niet aan te gaan, en gewoon toegeven aan hoe je je voelt.

Succes!

 

[Leidschje]

Jouw lichaam is zich aan het voorbereiden op de bevalling en kraamtijd, dat betekent dat je meer naar binnen gekeerd raakt en behoefte krijgt om in jouw eigen bubbel te zijn (althans dit is hoe ik dat ervaren heb bij mijn eerste). Bij de ene begint dit gevoel misschien pas bij 36 weken en bij een ander weer eerder. Ik zou er inderdaad proberen aan toe te geven en vragen om begrip vanuit jouw omgeving.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik had hetzelfde bij beide zwangerschapen, vooral in het laatste trimester. In de laaste maand zat ik helemaal in mijn holletje, miijn man vond het extreem maar ik kon er niet zo veel aan doen. Je lichaam en geest bereiden zich voor op een grote verandering, dat is bij iedereen anders. Ga lekker in je bubbel zitten en geniet van het thuis zijn.

 

[LennyvO]

Ik ben heel moe in het derde trimester. Ik ging nog 1x een uur rijden en de terug weg was afzien. Daarna met mijzelf afgesproken dat ik niet langer dan een half uur rij. Dat betekent ook dat ik bepaalde familie en vrienden alleen zie als ze naar mij toekomen. Het is belangrijk om je grenzen aan te voelen. Als dat voor jou minder bezoek is, dan is dat zo. Dat is goed voor jou en de baby.

 

[WonderAn]

Ik had een lichamelijk zware zwangerschap en vanaf week 30 had ik ook nauwelijks nog behoefte aan sociale contacten. De laatste 4 weken van mijn zwangerschap lag ik zelfs bijna alleen nog maar op de bank een beetje stom series te kijken (ik kon ook niet veel anders hoor) maar ik voelde me écht méga in mijzelf gekeerd. Zélfs groepsapps op Whatsapp zette ik op ‘stil’ omdat ik het gewoon even niet trok.
Ook ik ben normaal gesproken écht een sociaal dier en herkende mijzelf hier totaaaaal niet in. Geen zorgen, komt gewoon weer goed! ?
Probeer het je omgeving voorzichtig uit te leggen als je dat wil, dan is er hopelijk vast begrip voor!