Hallo allemaal,
Mijn dochter van 7 jaar is verschrikkelijk fanatiek in alles, en wil altijd winnen. Ze maakt overal een wedstrijd van en o wee, wanneer zij niet wint.
Het begint s'ochtends al bij het naar school brengen; wie staat er als eerste bij de auto, wie zit er als eerste in de auto, wie is als eerst in de gordel. Vaak begint ze onderweg over iets dat ze wil doen en waarbij zij dan ( uiteraard..) wint. Op school aangekomen gaat het er weer om wie het eerst op het schoolplein is, binnen is, in de klas is enz. enz. Kortom, ik kan nog wel even doorgaan. En het ergste is; wanneer ze niet wint, is er geen land meer met haar te bezeilen. Ze is boos, het ging oneerlijk, ze maakt ruzie met degene die zich ermee bemoeit, en blijft ook een hele tijd boos. Kleurplaten die gekleurd kunnen worden voor een prijs, zij moet 'm perfect inkleuren en dan gaat ze er al vanuit dat ze de prijs wint. Vaak hoor je er niets meer van,maar zij vergeet het niet, hoor!
Ze fantaseert ook over als ze groot is dat ze dan prijzen wint met schaatsen of zwemmen (want dat kan ze natuurlijk als beste, ha ha). Ze knutselt zelf medailes met daarop 1ste prijs!!
Nu moet ik zeggen dat ze ook best sportief is (letterlijk dan, he!) en erg beweegelijk, als baby al! Ze kroop met 6 maanden, liep rond de tafel met 8 maanden en liepmet 11 maanden. Ze is ook altijd aan het rennen, huppelen, fietsen enz. enz. En altijd voorop!! Ze wil ook graag op "hard"zwemmen of schaatsen. Ik denk dat het voor haar wel fijn is als ze op een sport gaat waar ze haar energie een beetje kwijt kan. Ze zit nu op ballet (geen klassiek) maar ik heb niet het idee dat ze haar energie hier nu mee kwijt kan.
Wat lijkt jullie een goed idee, een individuele sport (zoals zwemmen, schaatsen of gym) waar ze haar prestaties alleen aan zichzelf kan ophangen, maar waarschijnlijk wel heel fanatiek is en doorzet. Of juist een teamsport waar ze leert om om te gaan met "fouten" van anderen. Maar ook heel gefrustreerd kan raken.
Ik vind het heel moeilijk om met dit gedrag om te gaan. Fanatiek zijn is een goede eigenschap maar die boosheid wanneer je niet wint, vind ik echt zorgelijk. Voor mij en m'n man ook helemaal niet herkenbaar. Alhoewel, ik houd ook niet van spelletjes omdat ik niet tegen m'n verlies kan, ha ha!
Graag jullie reactie!
Mijn dochter van 7 jaar is verschrikkelijk fanatiek in alles, en wil altijd winnen. Ze maakt overal een wedstrijd van en o wee, wanneer zij niet wint.
Het begint s'ochtends al bij het naar school brengen; wie staat er als eerste bij de auto, wie zit er als eerste in de auto, wie is als eerst in de gordel. Vaak begint ze onderweg over iets dat ze wil doen en waarbij zij dan ( uiteraard..) wint. Op school aangekomen gaat het er weer om wie het eerst op het schoolplein is, binnen is, in de klas is enz. enz. Kortom, ik kan nog wel even doorgaan. En het ergste is; wanneer ze niet wint, is er geen land meer met haar te bezeilen. Ze is boos, het ging oneerlijk, ze maakt ruzie met degene die zich ermee bemoeit, en blijft ook een hele tijd boos. Kleurplaten die gekleurd kunnen worden voor een prijs, zij moet 'm perfect inkleuren en dan gaat ze er al vanuit dat ze de prijs wint. Vaak hoor je er niets meer van,maar zij vergeet het niet, hoor!
Ze fantaseert ook over als ze groot is dat ze dan prijzen wint met schaatsen of zwemmen (want dat kan ze natuurlijk als beste, ha ha). Ze knutselt zelf medailes met daarop 1ste prijs!!
Nu moet ik zeggen dat ze ook best sportief is (letterlijk dan, he!) en erg beweegelijk, als baby al! Ze kroop met 6 maanden, liep rond de tafel met 8 maanden en liepmet 11 maanden. Ze is ook altijd aan het rennen, huppelen, fietsen enz. enz. En altijd voorop!! Ze wil ook graag op "hard"zwemmen of schaatsen. Ik denk dat het voor haar wel fijn is als ze op een sport gaat waar ze haar energie een beetje kwijt kan. Ze zit nu op ballet (geen klassiek) maar ik heb niet het idee dat ze haar energie hier nu mee kwijt kan.
Wat lijkt jullie een goed idee, een individuele sport (zoals zwemmen, schaatsen of gym) waar ze haar prestaties alleen aan zichzelf kan ophangen, maar waarschijnlijk wel heel fanatiek is en doorzet. Of juist een teamsport waar ze leert om om te gaan met "fouten" van anderen. Maar ook heel gefrustreerd kan raken.
Ik vind het heel moeilijk om met dit gedrag om te gaan. Fanatiek zijn is een goede eigenschap maar die boosheid wanneer je niet wint, vind ik echt zorgelijk. Voor mij en m'n man ook helemaal niet herkenbaar. Alhoewel, ik houd ook niet van spelletjes omdat ik niet tegen m'n verlies kan, ha ha!
Graag jullie reactie!