fantasie vriendje

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik heb nog een vraag.
Onze dochter heeft een fantasievriendje.
Vooral als het erg druk/moeilijk voor haar is op school valt ze terug op dat vriendje.
Dat vriendje kan en doet alles wat zij niet kan/mag!
Ze vertelt er zo levendig over dat als je niet zou weten dat het fantasie is,gelooft dat dat "mannetje" echt bestaat.
Op school raden zij mij aan om er niet te veel in mee te gaan.
Ik merk dat zij haar ervaringen zo heel goed kan verwerken,want ze spreekt de hele dag door met dat "mannetje".
Vaak denk ik dan ook dat ze samen met iemand op haar kamer zit te spelen,maar dan blijkt ze daar dus echt alleen te zitten.Ze praat dan met en voor "hem".
Ze is nu zeven jaar.
Wie herkent het en wat doe je ermee?
Negeren of er over mee praten alsof "hij" echt bestaat?
En tot welke leeftijd zou je hierin mee moeten gaan?

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hallo,

mijn zus heeft een dochter (nu inmiddels alweer 18 jaar!) en die had ook altijd een fantasie vriendje, zij noemde hem Alf. Als je wel eens wilde gaan zitten dan riep ze ineens heel hard NEE, daar zit Alf al, daar mag je niet gaan zitten!!!  Mijn zus was geadviseerd het zéker niet te negeren omdat het voor haar dochter een "maatje" was en ook een soort van "vertrouwenspersoon" zij vertelde alles tegen haar "vriendje" als je dit dan zou negeren dan zou ze haar gevoelens moeilijker kunnen plaatsen. Als ze dan iets ging doen omdat haar  "vriende"dat ook deed, wat niet mocht dan zei mijn zus gewoon tegen haar dochter; "jij mag dat niet, dus dan mag Alf dat ook niet doen en als hij dat dan toch doet dan zeg je maar tegen hem dat hij in de hoek moet gaan staan". Meestal hielp dat wel.  Toen zij 8 jaar was is het eigenlijk vanzelf weggegaan, ze kreeg meer vriendinnetjes en ze ging toen ook sporten, ze had hem niet meer nodig...

veel succes, groetjes Alie