Fase van het net lopen

<p>Mijn zoontje loopt sinds een paar maanden en de laatste weken gaat het ineens snel. Al valt hij natuurlijk nog weleens, maar hij kan goed zelf lopen en doet dus ook liever niets anders haha. Ik stimuleer dit en vind het ook alleen maar leuk. Maar nu hij dus zelf mee loopt met mij (buggy gaat wel mee, maar daar wil meneer niet meer in ?) betekent dit ook dat hij lekker doet waar hij zelf zin in heeft. Ik corrigeer hem dan wel als hij ineens bij me wegloopt oid, maar het doet hem niet zoveel merk ik. Vind het dan ook wel lastig om even ergens met hem naartoe te gaan, want hij rent gewoon vrolijk weg. Is dit een fase? Is geduld en blijven vertellen dat hij bij me moet blijven staan voor nu de beste methode? </p>
 
Leuk he :) Nu krijg je ook de fase dat als je kind wegloopt en niet luistert, je hem gewoon achterna moet rennen en onder je arm mee moet slepen de winkel uit of over straat.
Mijn dochter wil ook echt niet meer in de buggy of in het winkelwagentje, dus ik pluk haar bijna elke dag wel een keer van straat of onder de kassa bij de AH vandaan ?
Het interesseert me niks als andere mensen me na staren als ik ovet straat loop met mn peuter onder mn arm geklemd en een huilende baby in de kinderwagen... hoort er allemaal bij! 
Dus gewoon streng en consequent zijn. Zelf lopen mag best, en als je niet luistert ga je gewoon mee onder mn arm.. dat is hiet de regel? En ik heb mn dochter ook wel een gillend on overstrekkend in de buggy 'gepropt', omdat ik vond dat ze midden in een drukke stad echt in de buggy moest. Jammer dan!
 
En je moet soms wat meer geduld hebben met een dreumes/peuter.. boodschappen doen duurt nu 30 minuten ipv 10 minuten omdat mijn dochter persé zelf wil lopen.. ach, daar leg ik me maar bij neer! Ook wel weer gezellig, met het kleinste uitstapje zijn we zo 2 uur onderweg?
 
Haha, zeker leuk he ?
Wij hadden ook een driewieler waar ze in kon, met duwstang en plankje voor de voetjes. Dat vond ze dan leuker dan de buggy. 
 
Ohhh die fase begint hier nu ook, lopen is het helemaal maar luisteren is nog moeilijk. Ik neem een draagzak mee om haar in te doen als het niet gaat. Onder de arm kan ook. Maar het wordt vast nog regelmatig achter de uk aanrennen ben ik bang. En geduld moet ik ook aan werken haha! Maar och wat is het een leuk gezicht zon ukkie op minischoentjes die trots zelf loopt :) 
 
Ik heb het stap voor stap gedaan; eerst in onze tuin lopen, instructies geven. Vervolgens een kort rondje, leren dat hij op de stoep naast mama loopt. Als hij wegloopt, oppakken en terugzetten naast me.. hem duidelijk maken waar we naartoe gaan. Dit heb ik echt een paar weken lang dagelijks gedaan. Zodra hij niet luistert gaat hij in de wandelwagen of gaan we naar binnen. Dit ging na een paar keer goed. 
Als we naar buiten gaan zeg ik hem vooraf waar we naartoe gaan en wat we gaan doen. 
Hij is nu 22 mnd en in de supermarkt mag hij nog niet los rondlopen. 
M’n vriendinnen snappen niet hoe dit kan, onze zoon is altijd rustig, loopt naast ons en luistert redelijk goed naar onze instructies. We belonen hem met datgene wat hij het leukste vind om te doen, dan gaan we ook los en spelen totdat hij er genoeg van heeft. 
Wij gaan trouwens altijd lopends naar de supermarkt, tegen de tijd dat we er aankomen is hij zo moe, dat hij vraagt of hij in z’n wandelwagen mag zitten. 
 
Heel herkenbaar dit. Ik waarschuw 1 x dat het niet mag, dan nog 1 x met de consequentie erbij en dan gaat hij de kinderwagen in. Dit is geregeld een gevecht maar ik heb altijd nog gewonnen. Na twee minuten ofzo mag hij er weer uit, na een kort gesprekje dat hij moet luisteren. 
Ik dacht lekker consequent dat moet goedkomen. Maar hij wordt volgende week 2 en luistert nog steeds totaal niet. Ooit komt het vast goed. 
 
Terug
Bovenaan