Fertiliteitstraject

A

Anoniem

Guest
<p>Hallo allemaal, </p><p> </p><p>Na vaak lezen heb ook ik besloten om eens een bericht te plaatsen.</p><p> </p><p>Mijn partner en ik zijn nu ruim 1 jaar bezig met een poging tot zwanger worden. Hiervoor 4 jaar lang de Mirena spiraal gedragen. </p><p>Omdat wij nu ruim een jaar bezig zijn is het traject gynaecoloog ingezet. Er is al een check bij mij geweest waarbij alles er voor alsnog goed uitzag. Echter stom van mij kwam ik zonder mijn partner naar de afspraak ?. Nu moeten wij de 20e terug komen voor zijn controle en de intake van het fertiliteitstraject. Ik vind het nog al wat allemaal!</p><p>Zijn er hier ook mensen in dit traject terecht gekomen? Ik hoor graag een beetje wat ons te wachten staat.</p><p>Liefs </p>
 
Ik ben niet zo heel ver gekomen met het onderzoek omdat ik zwanger raakte maar bij ons zouden ze eerst mijn vruchtbaarheid onderzoeken en dan die van mijn man. Ze begonnen met echo’s om te kijken wanneer ik een eisprong zou krijgen en dan moesten we ‘klussen’. Toen ben ik ook zwanger geraakt. Wel kregen wij naderhand een vette rekening van 194 euro. Voor 3 of 4 afspraken. Ze vertelde dat t best intensief zou zijn. Maar laat t gewoon op je af komen komt allemaal goed! Succes ermee
 
Bij mij zag ze vochtblaasjes en mn prolactine was wat verhoogd. Lijkt op pcos. Mn mans zaad was heel goed dus daar lag het niet aan. Ben overigens al bijna 8 maanden niet meer ongesteld geweest vandaar de doorverwijzing naar de gynaecoloog. Ik heb wel al een dochter van ruim anderhalf dus zwanger kan ik wel raken mja. Ga nu naar de internist die mn hypofyse gaat checken die mogelijk de aanmaak van prolactine teveel stimuleert. Ik heb nog geen rekeningen gehad ben opzich ook goed verzekerd. Succes! Hopelijk vinden ze snel de oorzaak en kunnen ze je helpen.
 
Ik heb ook in het Fertiliteitstraject gezeten. Ik zal vertellen hoe dit bij ons verliep, maar houdt er rekening mee dat iedere situatie en ziekenhuis dit anders kan aanpakken.
Nadat ik na een jaar nog niet zwanger was zijn wij door de huisarts doorverwezen naar de gyn. Na de intake startte de onderzoeken. Bij mijn vriend sperma onderzoek, dat was allemaal super goed. Bij mij meerdere onderzoeken (ik weet de volgorde niet meer precies); bloedonderzoek, inwendige echo en een röntgencontrastfoto. Ook bij mij bleek er niets aan de hand te zijn.
Daarop zijn wij een aantal maanden later begonnen met IUI behandelingen. Omdat er bij ons allebei niets gevonden was kregen wij IUI. Mocht er toch iets gevonden worden bij een van beide kan het zijn dat je een verwijzing voor IVF of ICSI krijgt. 
Lees nog niet teveel. Doe het stap voor stap. Het traject is heftig, maar zeker te doen. Maar probeer het niet alleen te doen. Mijn advies is om jet te delen. Sowieso met je partner maar misschien ook met andere familie en vrienden. 
Sterkte, succes en geef niet op! Houdt moed! 
 
Onwijs bedankt voor je reactie! Onze naasten zijn ook op de hoogte inderdaad. Is het bij jullie inmiddels gelukt? Ik zie mijn ei overduidelijk en voel het ook erg goed aan ik ben nu vooral erg benieuwd naar de uitslagen van mijn vriend. Het meest vervelende vind ik dat mensen zeggen dat je er teveel mee bezig bent maar dat herken jij vast ook haha. 
 
Bedankt voor je reactie! Wat ontzettend leuk om te horen! Ik hoop dat wij het ook op deze manier mogen ervaren haha. Qua kosten bedoel je vanuit het eigen risico denk ik? Ik vind het best spannend allemaal maar het is voor een mooi eind resultaat zullen we maar denken haha. 
 
Jeetje wat heftig ook! Heeft het lang geduurt voor jullie je eerste kindje mochten krijgen? Dit is dan even grof gezegd wel "natuurlijk" gelukt ? Jullie ook heel veel succes gewenst! 
 
Ik ben augustus 2016 gestopt met de pil, juli 2017 ben ik naar de huisarts gegaan omdat ik in die tijd 3x ongesteld was geworden. Zij heeft me doorverwezen naar ziekenhuis. 
Bij de intake bleek al snel dat ik veel te weinig eisprongen had (wist ik zelf natuurlijk ook al). Manlief moest via huisarts sperma laten controles, deze was gewoon goed. Ik bleek pcos te hebben en toen ik weer ongesteld werd, startte ik met medicatie (clomid). Ik moest om de dag naar het ziekenhuis voor echo’s om te kijken of het aansloeg, dat deed het en ik kreeg voor een half jaar medicatie mee. Bij ronde 3 echter weer te lange cyclus, en ivm bijwerkingen overgestapt op tamoxifen. Weer om de dag echo’s maar deed niks, ook niet na verdubbeling. Toen ook een hsg onderzoek (eileideronderzoek) gehad, die waren in orde. 
Toen over op injecteren, dit vond ik wel even een dingetje ivm naaldenfobie, maar het is me gelukt zelf te injecteren en bij de echo’s bleek ik goed hierop te reageren. Die ronde dan ook zwanger. Het resultaat ligt nu naast mij in bed, mijn lieve Femke die afgelopen dinsdag is geboren!
lang verhaal, maar hopelijk heb je er iets aan! Ookal duurt het langer, heb vertrouwen :) 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan