FF lezen.......

Hoi ik heb net een reactie geplaatst op de topic van: een makkelijke vraag..............

over wat er in je hoofd omgaat.

Ik heb daar geantwoord.
Graag zou ik toch wat advies oid willen over het stukje prive vriendschap.
(ik heb zoveel getypt dat ik niet alles weer wil typen dus vandaar die verwijzing)

alvast bedankt.

gr diana
 
Hi,

Ik heb je stuk gelezen en wat erg voor jullie!! En ik snap dat je heel veel verdriet hebt maar eigenlijk zouden hun veel verdriet moeten hebben dat ze jou zoiets aandoen. En dan ook niet reageren op jouw ecards..Eigenlijk zijn ze jullie vriendschap niet waard. MAar dat neemt niet weg dat het moeilijk blijft en dat je een rouwproces ingaat. Borderline is een hele moeilijke ziekte. Ze denken heel zwart wit. Mijn ex-schoonzus heeft het ook en die kon zomaar besluiten dat ze ergens geen zin meer inhad.

Als ik jou was zal ik geen energie meer steken in de vriendschap, je hebt genoeg gedaan.

Heel veel sterkte

Marielle
 
Bedankt voor je reactie..

Diep in mijn hart weet ik gewoon dat je gelijk hebt. Maar toch.....
Mijn ouders kennen ze dus ook en die roepen heel hard: LAAT ZE NU DAN LOS...
maar het is zo verdomt moeilijk.
Ik ben geen persoon die snel hier op het forum openlijk 'huilt' maar nu dus wel
Jee wat een pijn.

Bordeline is echt heel moeilijk. Hoevaak heb ik haar niet moeten overtuigen van
onze vriendschap. Ze klampte zich vast aan me...haar leven stond in teken van mij, had ik het idee wel eens......dan moest ik weer tactisch duidelijk maken dat dat ook weer niet nodig was. (typisch bordeline....aantrekken.......afstoten ed)
Hoevaak ik ze niet heb moeten waarschuwen voor 'vrienden' die altijd maar kwamen eten (elke dag) en er niets tegen over zetten. (terwijl mijn vrienden in de budgettering zaten met 2 kids) Hoe vaak ik ze niet duidelijk heb moeten maken dat het geen vrienden waren, maar dat ze op gemak en financieel voordeel uitwaren (hoefde ze zelf niet te koken)
Jee wat is dit moeilijk. 5 jr lang...intensieve vriendschap. Echt door alle periodes heen. Huilen en lachen met elkaar.
We zullen zien...... ik schrijf zeker hoe het verder afloopt. (of niet en was dit het einde al)

gr diana
 
jeetje wat een toestand zeg.
Een collegaatje van me haar broer heeft ook borderline en heeft diverse verhalen verteld.
Het "ziektebeeld" komt zo overeen wat mijn ex dan heeft.(narcistische persoonlijkheisstoornis)
Hoe moeilijk het ook is, maar misschien het contact te verbreken(mag daar niet over oordelen), want je weet dat er een moment komt dat het weer gebeurd. Hoeveel teleurstellingen kun je zelf dan nog aan.
Ik zou zeggen denk er goed overna en neem een besluit waar je zelf achter staat!
Succes en sterkte!!

groetjes Kim
 
Hiya Diana,

Ik heb net ff je verhaal gelezen, wat een nare situatie. Wat me gelijk opviel is dat je deze vriendin wel probeerde duidelijk te maken dat haar zogenaamde "vrienden" misbruik van haar vrijgevigheid aan het maken waren, maar dat je dat niet op jezelf kan betrekken. Hoe deze mensen met jou en je man omgaan is in principe hetzelfde toch?
Ik vind het heel geweldig dat er mensen zoals jij en je man zijn, mensen die zien dat er ergens hulp nodig is en dat dan zonder probleem gewoon geven. Maar juist van mensen zoals jullie wordt misbuik gemaakt, de truuk is om niet je hulpvaardigheid en medeleven voor anderen op te geven, maar tegelijkertijd "hard" genoeg zijn om te zien wanneer je eieren voor je geld moet kiezen en een "vriendschap" moet laten vallen omdat het helemaal niks goeds voor jullie betekend.
Ik hoop dat ik je niet voor het hoofd stoot als ik dit zeg, maar de relatie tussen jullie en dit andere stel is in mijn ogen al helemaal scheef begonnen. Wanneer een viendschap alleen maar gebaseerd is op het feit dat jullie hulp bieden en zij het aannemen, dan is dat geen vriendschap maar meer een mooie daad.
Ik maak op uit jouw verhaal dat jij veel tijd en moeite hebt gestoken in het zorgen voor deze mensen terwijl jij en je gezin het ook heel druk hadden (hebben) en dat dit andere stel eigenlijk alleen maar hun hand uit hield, geen afspraken nakwam en in principe dus gewoon jullie geleende geld hebben gestolen. Heel vervelend hoor voor deze dame dat ze lijdt aan borderline, maar heeft haar man dat ook of is hij gewoon van nature een egoistische klojo?
Lieve schat, droppen die bloedzuigers en je er geen moment schuldig over voelen. Als je je bedenkt dat ze gewoon zonder gene geld van jouw, je man en je kinderen hebben gestolen (door het absoluut niet terug te betalen) dan lijkt het mij al een stuk makkelijker om geen moment meer aan die types te denken.
Ik weet dat ik makkelijk praten heb omdat ik die mensen (en jou) helemaal niet ken, en nogmaals ik bedoel het absoluut niet om jou te beledigen, maar ik kan me zo boos maken om dit soort mensen.
Hoe halen ze het in hun hoofd om jou, degene die altijd voor ze klaar stond, je schuldig te laten voelen . Ik vind dat ze zich moeten schamen.

Ajuus, ilja
 
hoi

Bedankt voor jullie reacties. pff als ik het zo lees is het best heftig, en confronterend.
Maar eigenlijk weet ik dat jullie gelijk hebben. O jee het is alleen zo moeilijk.
Het is niet zo dat onze vriendschap is begonnen door eerst hun op te vangen en af en toe financieel later te helpen. Het was echt eerst 'normale'vriendschap.
Ik vind het nog steeds moeilijk. Eigenlijk wil ik dol graag een mail sturen....
maar ik weet dat als ik dat op dit ogenblik doe, ik hun echt nooit weer zie.
(en mijn geld evenmin)
Het geld vind ik echt niet het belangrijkste.....maar wel het vertrouwen in een persoon.
En dat vertrouwen wordt nu aardig gekrenkt.

Zelf weet ik ook wel dat we totaal verschillende personen zijn.
(hij zat vroeger dus in het bekende foute circuit, erg verwend poppetje, door zijn ouders financieel niet geleerd, geeft harder uit dan dat binnenkomt)
(zij dus bordeline , niet dom, maar altijd onderdrukt in het gezin. mocht niets,
haar ouders waren lid van de pinkstergemeente, zeer streng, incest slachtoffer)
Beide zijn gek op tatoos......en dan niet een, maar denk dat er meer tatoos te zien zijn dan normaal huid. (hij dan) grote gaten in de oren (bleg, dat vind ik zo goor)

De laatste tijd twijfel ik ook erg of hij het circuit wel echt uit is. Hij werkt niet (ziektewet ivm geestelijk) maar hij schijnt vaak sávonds laat weg te gaan of vroeg in de ochtend thuis te komen.
Dus hoe eerlijk zijn ze? tegen mij.
Als je mij verteld dat je 1100 euro boven hebt liggen handje contantje.....
terwijl je met pijn en moeite rond kan komen (ik weet hun inkomen en uitgaven allemaal, waaronder dus nog enkele schulden die afgelost moeten worden)
vraag ik me af.........
De buurt (familie van mij) zei vrij vaak dat hij op de raarste tijden weg was met de auto. Ik had zoiets van dat kan....therapie ed. Dus gaf ik ze ook nog voordeel van de twijfel......
Als ik het dan zo bekijk....ben ik bang dat hij nog (deels) in het circuit zit.
Maar wees eerlijk.......

Pff als ik alles zo lees weet ik het eigenlijk wel.......KAPPEN MET DIE MENSEN!
maar het is zo moeilijk...............
Met haar heb ik minder problemen, maar hij is niet eerlijk..daar ben ik dus achter.
Mijn man en ik twijfelen ook of zij alles wel weet.......volgens mij niet.
Normaal is het een zenuwpees van hier tot en met en verneem ik direct dat er wat is. Maar het laatste telefoontje wat ik gehad heb, gedroeg ze zich 100% normaal.Dus twijfelen we ook erg aan het feit of hij het wel verteld heeft, dat mijn man dat heeft gevraagd.

Iedereen bedankt......

en nog meer reacties zijn altijd welkom.........doet me erg goed.
Ook al is het confronterend.
En nee ik wordt niet boos........het sterkt me alleen in mijn beslissing.

liefs diana
 
ppfff wat lastig meid!
ik sluit me aan bij de anderen, hoe moeilijk het ook is, ik denk dat er geen gelijkwaardige vriendschap is en dat het op de langer termijn beter is dat jullie het contact verbreken.

het kost jou en je man teveel energie om deze mensen te blijven steunen...
zoals al eerder gezegd, wel super dat er mensen zoals jullie zijn die onvoorwaardelijk achter mensen staan en hulp bieden!!!

liefs Jenneke mv Ivar
 
Terug
Bovenaan