ff mijn verhaal kwijt.....

A

ANONYMOUS_USERNAME

Lieve allemaal,

moet even mijn stress kwijt.

9 januari 2008 zijn wij ons kindje *Angel verloren na ruim 17 weken zwangerschap. Zij is rond de 13 á 15e week al overleden. waaraan ze precies is overleden weten we niet. Wij vermoeden zelf dat dit is gekomen door een hartafwijking die ik heb. Mijn aortaklep was niet goed, waardoor het kindje waarschijnlijk te weinig zuurstof heeft gekregen.

inmiddels ben ik een half jaar geleden geopereerd hieraan en heb ik een nieuwe klep gekregen. Dit gaat allemaal goed.

Nu ben ik inmiddels 15wk3dgn in verwachting, maar heb zo mijn twijfels en angsten. het lijkt net of de film opnieuw afgespeeld wordt. 13 wk controle alles oke, volgende controle 17 wk. tussentijds weet ik niks!!! afgelopen weekend heb ik een enorme terugslag gekregen en ben ik zo overstressed geraakt. gaf vanalles de schuld, behalve mijn zwangerschap. totdat mijn vriendin vroeg: geniet je wel meisje?? ik dacht het te voelen, maar begin ook wel erg te twijfelen hieraan. misschien komt die twijfel we door mijn angst, welke ik wegstopte.

tja toen besefte ik dat ik dus helemaal niet aan het genieten ben maar doodsangsten uitsta om ons kindje. mijn man begreep me gelukkig ook. heb gister de VK gebeld en we mogen vanavond even hartje komen luisteren.

er gaat vanalles door me heen........ben zo bang!!

Sorry voor het lange verhaal, maar moest het even kwijt.

Liefs Sylvia
15wk3dg
 
Hoi,

Wat een verhaal zeg. Ik heb het gelukkig nooit meegemaakt wat jullie mee moeten maken. Ik ben nu 18 weken zwanger en ik krijg gewoon rillingen bij de gedachte dat we ons kindje moeten verliezen. Kan me goed voorstellen dat je nu verschrikkelijk bang bent. Wel erg fijn dat je vanavond even naar de vk mag. Even naar het hartje luisteren, dan ben je weer gerustgesteld. Hopelijk is alles goed. Sterkte verder en probeer een beetje van je zwangerschap te genieten.

Groetjes!
 
Hoi Sylvia, ik heb hetzelfde meegemaakt. Ons kindje is met 15 weken overleden in mijn buik en daar kwamen we 2 weken later achter.
De zwangerschap daarna ging prima maar toen ik weer 15 weken zwanger was, sloeg de angst, onzekerheid en spanning toe. Huilend heb ik toen de vk opgebeld en ik mocht meteen komen om het hartje te luisteren. Alles is helemaal goedgekomen en ik kreeg een gezond kind. De zwangerschap daarna was het weer super spannend rond de 15 weken. Maar ook dat ging goed. Fijn dat je vanavond al terecht kan bij de vk. Wel jammer dat je niet meteen even mag komen. Maar je bent nu geopereerd en het komt vast goed. Maar ik begrijp je angst helemaal!!
Bij mij weten ze trouwens niet waarom het toen is mis gegaan.
Liefs Tara
 
Lieve Syl,

Ik vindt het zo begrijpelijk dat je bang bent en dat je dat ook nog probeerde weg te stoppen. Ik hoop dat je het nu niet meer probeert weg te duwen, want dat is i.i.g. niet goed voor jezelf.
Als je vanavond bij de vk bent, kun je dan ook een echo laten maken? Anders vraag je daar gewoon om (verwijzing). Tegenwoordig kan iedereen met haar een beetje geschiedenis meerdere echo's laten maken en als jij je zo loopt op te vreten, dan is dat een hele goede reden om daarom te vragen.
Misschien dat het je al goed doet om vanavond het hartje te luisteren.

Verder: je bent al over het belangrijkste punt van je zwangerschap heen als je het vergelijkt met je zwangerschap van Angel. Ik hoop dat alles goed gaat vanavond en dat je het - geleidelijk - wat kan loslaten en kan gaan genieten. Praat nog maar eens met die vriendin, want dat lijkt mij een hele fijne!

Zet 'm op meisje. Hopelijk horen we vanavond al goed nieuws.

Liefs,
Tamar
 
Hoi Sylvia,

Ik begrijp je onzekerheid heel goed. Dat is de 'erfenis'   van een misgelopen zwangerschap. Ikzelf heb voor de zwangerschap van Sven een miskraam gehad. Na de curretage werd ik meteen weer zwanger en in de eerste weken had ik veel last van bloedingen. Ik werd er zo onzeker van dat ik me overal druk om ging maken. Niets was meer goed: als ik niet misselijk was, was ik vast niet goed zwanger. Was ik wel misselijk dan was het niet goed. Als ik moe was had ik vast iets onder de leden, was ik niet moe dan was ik vast niet meer zwanger. Ga zo maar door.

Tot in de 16e week de gyn mij streng heeft toegesproken. Hij zei me dat ik mijn angsten niet moest onderdrukken maar dat ik naast die zorgen ook tijd vrij moest maken om te genieten. Dus, geef je zorgen de ruimte, spreek ze uit maar probeer daarnaast ook eens stil te staan bij het wondertje in je buik.

Ik had destijds echt fantastische begeleiding in het ziekenhuis door de vk en de gyn. Gelukkig begrepen zij mijn stress waardoor ik ipv om de 4 weken om de 3 weken op controle mocht komen. En als ik me zorgen maakte mocht ik ook eerder komen. Het voordeel van begeleiding in het ziekenhuis (in ieder geval bij mij) is dat de gyn sowieso altijd even een echo maakt. En, als ik mijn zorgen uitsprak, deed de vk dat ook even. Dat vond ik zo fijn....

Nu, bij nummer 2, ga ik weer naar het ziekenhuis omdat ik me daar gewoon prettiger bij voel (daarnaast kan ik absoluut niet overweg met de vk in ons dorp). Misschien is het iets dat je kunt overwegen om naar het ziekenhuis te gaan.

Spreek je zorgen uit bij je vk. Misschien dat je dan wat vaker mag komen.
Enne, je hebt tegenwoordig ook apparaten waarbij je zelf naar het hartje van je baby kunt luisteren (ik heb een angelsound). Het wordt niet gepromoot door de vk maar misschien is het een optie voor je? Als je dan even bevestiging nodig hebt, kun je altijd even luisteren. Gevaar is dan wel dat als je het hartje een keer niet kunt vinden, je weer in de stress raakt. Je moet er dus wel mee om kunnen gaan.

Heel veel succes meid en probeer echt ook te genieten.

Groetjes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007, zwanger van nr. 2
 
Hoi syllie,
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik begrijp je angsten zeer goed.
Mijn vraag is waarom loop je met jou medische achtergrond niet bij de gynaecoloog?
Ik moet zeggen een vervanging van een hartklep is een dus danige medische indicatie ,dat je bij een gynaecoloog hoort te lopen.

Zeker in jouw situatie hoor je meer in de gaten gehouden te worden dan een "normale"zwangere.
Dat zal bij jouw ook een stukje zekerheid en rust geven.
Als ik jouw was zou ik dat eens bespreken.

succes ,groet melanie

 
Hoi Sylvia,

Ik snap inderdaad ook niet waarom jij bij een verloskundige onder controle loopt.
Naar mijn idee heb jij inderdaad een medische indicatie en dan hoor je normaal gesproken onder controle te lopen bij een gyn.

Ik herken je verhaal ook heel erg goed.
Wij zijn ons kindje verloren bij 21 weken, bij de 20 weken waren mijn vliezen gebroken.
We waren na een hele medische molen zwanger geworden.
Nu zijn we als een wonder spontaan zwanger geworden.
Ik heb tot nu toe nog geen angst, mede omdat het nu veel en veel beter voelt dan de eerste keer.
Ik had er toen al geen goed gevoel over, over de zwangerschap.
Mijn angst zal denk ik ook rond de periode gaan komen dat het de eerste keer fout is gegaan, net zoals jij nu je angst hebt.
Maar omdat ik onder controle loop bij een gyn ivm de medische indicatie, worden wij dubbel zo goed in de gaten gehouden.
Ook is het zo dat als we rond de zwangerschapsduur gaan komen waar het de vorige keer fout is gegaan dan komen we wekelijks op controle, dat is al afgesproken en als we willen dan kunnen we gewoon bellen en tussendoor ook langskomen.
Dat is wel een beetje een geruststelling.

Je angst is ook meer dan terecht, en je geniet vast wel van deze zwangerschap, alleen op een andere manier.
Je bent zeg maar gewoon op  je hoede omdat je verleden altijd in je achterhoofd spookt.
Nu zit je natuurlijk ook precies op het moment waar het de vorige keer fout is gegaan, dus dan is het helemaal te begrijpen dat je bang bent.
Het enige wat je kunt doen is het ontzettend veel over praten, over je angst!!
Des noods vraag je hulp van bijvoorbeeld maatschappelijk werk, die naar je verhaal kan luisteren, ze staat er wat verder van af en ze kan je dan ook tips geven wat je met die angst moet doen.
Het is natuurlijk ook heel fijn dat je vanvond naar het hartje mag komen luisteren, en krijg je nog voor de controle van 17 weken  nog een aantal keer van die angst momenten dan moet je gewoon maling aan alles hebben en je verloskundige bellen en erop staan dat ze naar het hartje luisterd.
Daar zijn ze voor, voor je zelf opkomen zodat je niet al te lang in de onzekerheid zit, want je hebt al genoeg aan je hoofd.
Ik vind dat je ook wel heel lang moet wachten voor weer een controle, zeker nu je in die periode zit waar het de vorige keer niet goed ging.

Nou meid ik wens je heel veel sterkte toe, probeer vertrouwen te hebben, ik weet dat het heel moeilijk is.

Liefs Triesje
 
lieve allemaal,

heel erg bedankt voor jullie lieve reactie's heeft me erg goed gedaan.
gisteravond   bij de VK geweest en de doptone hoefde er maar 1 seconde op of we hoorde het hartje al op volle sterkte kloppen!!!!! pfff wat een opluchting!!!! gelukkig begreep de VK me volkomen en als ik me niet prettig voel, gewoon bellen.

kan me voorstellen dat sommige van jullie afvragen waarom ik niet bij een gyn loop, maar dat zal ik uitleggen. bij onze zwangerschap van *Angel liepen wij bij een gyn, omdat ik geen eisprong had. door clomid (hormoontabletten) ben ik toen zwanger geraakt. Nadat deze zwangerschap misging, zat er geen nieuwe in ivm de achteruitgang van mijn aortaklep (is misvormd geweest, geboorteafwijking) op een afwijkende klep komt een kalkafzetting, waardoor deze langzaam dichtslibt. in Utrecht ben ik dus geopereerd. mooie van deze operatie is dat je geen patient met hartafwijking meer bent. in elk geval tijdelijk. we hebben samen met de chirurg gekozen voor een biologische klep (van rundermateriaal), dit ivm het niet nodig hebben van medicijnen op lange termijn.

toen we in januari stopte met de pil, konden we direct bij de gyn terech om te kijken of er nu wel een eisprong was. en die bleek er te zijn, en hoe, ik was direct zwanger.

met mijn achtergrond moet ik zowiezo in het ziekenhuis bevallen, omdat ik een infuus met antibiotica moet hebben ter bescherming van de klep. verder is mijn lichaam weer gezond en is het klepprobleem opgelost.

voordeel van de VK is ook dat ik haar dag en nacht kan bereiken en ik in het ZH maar moet afwachten wie er is. en de VK heeft de geboorte van *Angel heel goed begeleidt en ben ook erg blij met haar. zij is goede vriendinnen met mijn gyn (wereldje hier is klein op de veluwe) en overlegt met haar of ik aan het einde van mijn zwangerschap wel door haar verder begeleidt ga worden, maar dat horen we de volgende controle.

Sorry voor het lange verhaal, maar hoop het een beetje uitgelegd te hebben. Ik ben in elk geval weer gerustgesteld en ga mezelf nu verplichten te genieten van dit kindje!

Liefs Sylvia
15wk4dgn
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan