ff mijn verhaal kwijt

A

ANONYMOUS_USERNAME

Lieve allemaal,

moet even mijn stress kwijt.

9 januari 2008 zijn wij ons kindje *Angel verloren na ruim 17 weken zwangerschap. Zij is rond de 13 á 15e week al overleden. waaraan ze precies is overleden weten we niet. Wij vermoeden zelf dat dit is gekomen door een hartafwijking die ik heb. Mijn aortaklep was niet goed, waardoor het kindje waarschijnlijk te weinig zuurstof heeft gekregen.

inmiddels ben ik een half jaar geleden geopereerd hieraan en heb ik een nieuwe klep gekregen. Dit gaat allemaal goed.

Nu ben ik inmiddels 15wk3dgn in verwachting, maar heb zo mijn twijfels en angsten. het lijkt net of de film opnieuw afgespeeld wordt. 13 wk controle alles oke, volgende controle 17 wk. tussentijds weet ik niks!!! afgelopen weekend heb ik een enorme terugslag gekregen en ben ik zo overstressed geraakt. gaf vanalles de schuld, behalve mijn zwangerschap. totdat mijn vriendin vroeg: geniet je wel meisje?? ik dacht het te voelen, maar begin ook wel erg te twijfelen hieraan. misschien komt die twijfel we door mijn angst, welke ik wegstopte.

tja toen besefte ik dat ik dus helemaal niet aan het genieten ben maar doodsangsten uitsta om ons kindje. mijn man begreep me gelukkig ook. heb gister de VK gebeld en we mogen vanavond even hartje komen luisteren.

er gaat vanalles door me heen........ben zo bang!!

Sorry voor het lange verhaal, maar moest het even kwijt.

Liefs Sylvia
15wk3dg
 
Hoi Sylvie

Ja, ik snap het ook bij mij gign het de vorige keer mis met 11 wk en 1 dag. Ik had met de 8ste week het hartje gezien en toen hadden ze gezegd dat de kans nihil was dat het nog mis zou gaan, het was hetzelfde als vroeger de 12 weken grens... Dus het kwam voor mij volslagen onverwacht. Gister was ik evenver... Ik heb een bebesound besteld via marktplaats. Nou maar hopen dat ie het doet, en echt aankomt nartuurlijk.
Groetjes Machteld
 
bedantk voor jullie reactie,

erg nerveus gister bij de VK. ze snapte het volkomen, doptone erop en binnen 1 tel hoorde we het stoomtreintje al op volle sterkte langskomen!!

pffffff wat een opluchting zeg! heerlijk gevoel nu ga ik mezelf verplichten lekker te genieten! ga denk ik morgen wat leuks kopen voor de kleine!!!

liefs Sylvia
15wk4dgn
 
Hoi!

snap denk ik wel waar je zo ongeveer doorheen gaat al is de situatie bij ons wel anders. Heb 1 gezonde dochter van 2,5 maar de 2 zwangerschappen daarna zijn geeindigd bij 22 en bij 15 weken. Beide vanwege een ernstige hartafwijking bij het kindje waardoor het kindje niet levensvatbaar zou zijn na de geboorte. Ben nu weer zwanger en sta  doodsangsten uit, genieten is er echt niet bij. 't is meer van de ene naar de andere echo gaan en dan telkens weer een mogelijkheid kunnen afstrepen dat het mis is met ons kindje. Ik probeer  te genieten, heb toch wel het gevoel dat ik dat aan het kindje verplicht ben om een positieve instelling te hebben en dit kindje een kans te geven, maar vind het heel erg moeilijk. Vooruitkijken en me ergens op verheugen durf ik niet meer goed. Ik ben nu nog maar 8 wk zwanger dus heb nog een lange tijd te gaan, zenuwslopend! Eerste echo bij ons was in elk geval goed, een dapper kloppend hartje. Op naar de volgende echo!

Fijn ook dat je echo goed was! Veel sterkte met de spanningen, ze zullen vast nog wel terugkomen de komende tijd.

liefs,
Anna
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan