ff voorstellen..........

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,
Ik ben een mama van 6 kindjes waarvan 2 doodgeboren.
Dirk* is geboren  op 12 okt.  2004 na een zwangerschap van 20 weken met een groei-achterstand van 7 weken.
Dennis* is geboren op 25 okt. 2006 na een zwangerschap van 36 weken.
Met Dennis* heb ik het nog heel erg moeilijk en het denderd elke dag weer door me hoofd,hij is 2 uur voor de geboorte overleden aan een accute losgelaten placenta
Het is de eerste keer dat ik hier op dit forum kom dus weet nog niet zo goed hoe of wat...........maar het volgd vanzelf denk ik!!!
Groetjes
 
Lief Vlinderkind,

Wat moedig dat je  je verhaal hier kwijt wilt en kunt.
Ik ben 29 mei 2006 mijn zoontje met 38 weken zwangerschap ook verloren aan een accute placenta loslating.6 pond en 49 cm.Hij was gewoon helemaal af en er klaar voor.Zo oneerlijk!!!Pure pech zeiden ze in het ziekenhuis.
Nu ben ik zelf weer zwanger.Alweer 20 weken vandaag.Op de helft.
En elke dag vind ik het nog doodeng!!
Gek he?Je wilt iets zo graag en als het dan zover is,ben je heel bang en kijk je uit naar het einde.We staan wel onder strenge controle,maar zoiets als wat we gehad hebben,kunne ze niet controleren.Dat kan ieder moment en bij iedereen gebeuren.
Dat maakt het zo angstig.
We kijken heel erg uit naar het moment dat we een kindje veilig en wel in onze armen mogen houden.
Ik hoop dat je je verdriet een plekje kunt geven.
En wil je praten,ben je hier op het juiste forum.......

Liefs en een knuffel Anne
 
Lieve Vlinderkind,

Ik hoop dat je veel steun hebt aan dit forum en aan ons. Helaas zitten we allemaal in hetzelfde schuitje.

Ik ben een dag voor jou bevallen van een zoon. Helaas is hij het weekend ervoor gestopt met leven. Ook domme pech. Ik was 42 weken zwanger. De koek was op. Een hel, even lijkt de wereld stil te staan. Gelukkig door veel mensen om me heen en een geweldige man kan ik het aan. Elke dag huil ik nog om mijn zoontje. Inmiddels ben ik weer zwanger. Maar oh wat ben ik bang. Ik ben nu 9 weken en maandag krijg ik mijn eerste echo.

Vlinderkind, ik wens je heel veel sterkte!!

Liefs, Marlise.
 
Lief 'vlinderkind', heel herkenbaar hoor. Nog maar zo kort geleden voor jullie. Ook voor ons is die oktober maand een hele nare maand ivm het overlijden/de geboorte van ons zoontje (19wknzw). En dan al helemaal als je zo ver in je zwangerschap was. Onvoorstelbaar om zo je kindjes te moeten laten gaan. Het heeft zo lang nodig, tijd heelt wel een beetje wonden, maar het blijft altijd zeer doen in je hart.
Wil je alleen maar heel veel sterkte toewensen.
Liefs, Hannah
 
Lief Vlinderkind,

Wat vreselijk dat je dit twee keer heb moeten meemaken. Fijn dat je je verhaal hier wilt schrijven. Ik heb er veel aan om even elke dag even hier te kijken hoe het met jullie is.

Mama van 6 kindjes.............. je moet wel een hele bijzondere moeder zijn.

liefs talke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan