ff wat vraagjes

A

Anoniem

Guest
Hallo allemaal,

Ik ben Kim en ben nu 5 weken zwanger. Lekker pril nog en dus heel erg onzeker, zoals veel van jullie ook zijn geweest de eerste drie maanden.
Ik heb echt super last van mijn hoprmonen. Ik bega een complete metamorfose wat mijn karakter betreft. Ik ben super kribbig, snel boos, zoek overal wat achter, onzeker etc. Ook ben ik erg bang, stel je voor er gaat wat mis. Vreselijk eigenlijk. Is dit wel normaal???????????

Hoop echt dat jullie me kunnen helpen.

Ook heb ik wat gelige afscheiding, is dit normaal????

Groetjes een onzekere zwangere vrouw
 
Oh heel normaal maar wel frustrerend. ik heb af en toe buien, dan ben ik net een labiel mens. Ligt mijn man van in een deuk. Dan moet ik nog harder huilen. Achteraf kan ik er wel om lachen. Helaas wordt dat voorlopig voor jou nog niet minder denk ik. Ik heb er al 26 weken last van. Maar je  herkent  de buien wel steeds beter bij jezelf en dan kan je het wat meer relativeren.  Die zorgen worden bij mij wel minder nu omdat je steeds verder bent.

Trouwens GEFELICITEERD met je zwangerschap.

groetjes Juffie
 
eeeehhhmmmm...
Ik ben nu bijna 20 weken ver en ik ben nog steeds kribbig, snel boos, zit mijn man voortdurend op zijn huid, lichtgeraakt, chagerijnig en down.

Soms vraag ik me af hoe hij het bij me uit houdt. Ik zou het al lang niet meer getrokken hebben. Gelukkig heeft hij veeeeeeeeeeeeeeeel meer geduld dan ik!

Ik hoop voor je dat het bij jou sneller over is! Een troostende gedachte misschien: het is wel minder dan in het begin, geloof ik...
 
Hallo,

wat vreselijk zeg>
Ik dacht dat als je zwanger zou zijn je je heerlijk zou voelen. Wat een gelul... Hoop echt dat het minder word hoor.

Maar gelukkig zijn er meer vrouwen die het hebben.

Kus Kim
 
Haar op je tanden is echt een zwangerschapskwaaltje he  niks aan te doen, als je het van jezelf weet kan je af en toe iets terug doen voor je mannetje he! Lekker koken of hem de hele avond voetbal laten kijken haha. Zo probeer ik in ieder geval een beetje rekening met hem te houden...

Groetjes
Wasabimammie!
 
Nou Kim,
Het was ook weer niet de bedoeling om je helemaal te ontmoedigen! Het is niet alleen kommer en kwel, hoor! Ik voel de baby al een hele tijd krieelen en sinds een tijdje wordt het sterker. Het is heel apart om elke dag gefriemel van binnen te voelen. Er leeft echt iemand daar! Afgelopen weekend heeft mijn man het ook kunnen voelen. Toen trapte 'het' echt vol tegen mijn buikwand aan. En gisteren voor het slapen gaan voelde mijn hubbie wat zachter gefriemel.
Die momenten zijn ook heel wat waard, hoor!

En verder kan ik niet zeggen of het de moeite waard zal zijn... Maar ik ga er van uit van wel! Dit is mijn eerste, dus ik weet niet echt waar ik aan begin. Bijna alle mensen in mijn omgeving hebben het (heel) zwaar gehad na de komst van hun kind. Fysiek en psychisch... Ik hoop dat ik daar net zo soepel doorheen rol als mijn zwangerschap tot nu toe! (behalve mijn humeur dan...)
 
Terug
Bovenaan