Hoi!
Ik heb een dochtertje van bijna 15 weken. Als ze 19 weken is begin ik weer met werken. Ze krijgt volledig bv en daar wil ik straks mee doorgaan.
Ze heeft al weleens de fles met afgekolfde gehad van haar vader en dat ging goed.
Nu begint ze echter meteen heel hard te gillen en is pas rustig als ik haar dan die fles geef of aan de borst leg. De oppas heeft ons laatst terug laten komen omdat de baby maar bleef huilen.
Ze moet dus over 4 weken naar de gastouder. Nu is de gastouder waarschijnlijk wel wat gewend, maar zoals het nu gaat maak ik me toch een beetje zorgen. De baby is sowieso heel erg op mij gericht. Wordt makkelijk door mij getroost en op bed gelegd, maar als iemand anders het doet (zelfs haar vader) dan is het gegil en gedoe en valt ze uiteindelijk vermoeid in slaap van al het huilen. We laten haar niet huilen, maar ze huilt dan zelfs in de armen van haar vader.
Ik ben geen moeder die haar niet uit handen durft te geven en ze is dus ook echt wel eens alleen met haar vader. Ik wil dit juist nu nog meer, omdat ze daar echt aan moet wennen. Maar als het dan zo slecht gaat vind ik het toch ook heel moeilijk. Ik ga vaak de kamer uit, zodat ze niet mijn spanning voelt als ze zo huilt.
We hebben nu van alles geprobeerd, maar ben echt nog op zoek naar tips. Hoe kunnen we het voor haar makkelijker maken om zonder mij te zijn, aangezien ik straks gewoon weer 4 dagen werk? En hoe kunnen we haar leren de fles te pakken bij iemand anders?
Ik heb een dochtertje van bijna 15 weken. Als ze 19 weken is begin ik weer met werken. Ze krijgt volledig bv en daar wil ik straks mee doorgaan.
Ze heeft al weleens de fles met afgekolfde gehad van haar vader en dat ging goed.
Nu begint ze echter meteen heel hard te gillen en is pas rustig als ik haar dan die fles geef of aan de borst leg. De oppas heeft ons laatst terug laten komen omdat de baby maar bleef huilen.
Ze moet dus over 4 weken naar de gastouder. Nu is de gastouder waarschijnlijk wel wat gewend, maar zoals het nu gaat maak ik me toch een beetje zorgen. De baby is sowieso heel erg op mij gericht. Wordt makkelijk door mij getroost en op bed gelegd, maar als iemand anders het doet (zelfs haar vader) dan is het gegil en gedoe en valt ze uiteindelijk vermoeid in slaap van al het huilen. We laten haar niet huilen, maar ze huilt dan zelfs in de armen van haar vader.
Ik ben geen moeder die haar niet uit handen durft te geven en ze is dus ook echt wel eens alleen met haar vader. Ik wil dit juist nu nog meer, omdat ze daar echt aan moet wennen. Maar als het dan zo slecht gaat vind ik het toch ook heel moeilijk. Ik ga vaak de kamer uit, zodat ze niet mijn spanning voelt als ze zo huilt.
We hebben nu van alles geprobeerd, maar ben echt nog op zoek naar tips. Hoe kunnen we het voor haar makkelijker maken om zonder mij te zijn, aangezien ik straks gewoon weer 4 dagen werk? En hoe kunnen we haar leren de fles te pakken bij iemand anders?