A
Anoniem
Guest
Pff, ik ben weer een beetje van de schrik bekomen.
Vanmorgen deed ik Dean in bad. Omdat wij geen groot bad hebben zit Dean altijd in een speciekuip en in een badring. Hij zat lekker in bad en trok zich telkens op aan de rand. Ik dacht nog; straks gaat hij staan ofzo. Hij was er zo druk mee bezig dat hij steeds verder kwam. Op een gegeven moment zat hij op z'n knietjes. Hij trok z'n benen wat op en gleed vervolgens met 2 benen en z'n billen door één gat. En toen zat 'ie vast. Ik probeerde hem er uit te halen, maar kreeg hem met geen mogelijkheid los. Eventjes raakte ik in paniek. Ik haalde Dean met ring en al uit bad en legde hem op z'n buik op de mat. Ik probeerde het nog eens, maar kreeg de ring echt niet over z'n billen. Dean huilde inmiddels ook al. Ik heb snel de telefoon gepakt en heb de overbuurman gebeld. Eerst toetste ik nog het verkeerde nummer en kreeg een vreemde aan de telefoon. Toen het goede telefoonnummer. Gelukkig was de buurman thuis en hij kwam er direct aan. Tot overmaat van ramp was de voordeur nog op slot en moest ik eerst naar beneden om de deur open te doen. Ondertussen hoorde ik Dean nog steeds huilen. Ik zette de voordeur open en rende weer naar boven. De buurman kwam en ik hield Dean onder z'n armen vast. De buurman draaide de badring over z'n billen en Dean was weer vrij. Pff. De buurman maakte nog een grapje omdat hij wel zag dat ik geschrokken was. Ik zag Dean denken; wat doet de buurman nou hier, en stopte meteen met huilen.
Dean ligt inmiddels met wat rode heupjes op bed en lijkt het allemaal weer te zijn vergeten. Ik heb Lex op z'n werk gebeld en vertelt wat er was gebeurt. Na een huilbui ben ik nu over de grootste schrik heen. De badring wordt hier in ieder geval niet meer gebruikt.
Zo, dat lucht een beetje op.
Nelly.