Fopspeen gestopt, obstipatie voorbij. Hoe dan?

Zeven maanden lang had ons zoontje moeite met poepen. Continue obstipatie. Vanaf de kraamweek in augustus van 2024 tot dinsdag 4 maart 2025 om precies te zijn. Hij poepte één keer per twee of drie dagen wat volgens de geleerden normaal zou kunnen zijn. Ons gevoel zei echter dat dit voor hem niet voldoende was. Bovendien was zijn ontlasting altijd groen, kleierig en werkte hij er zo’n 20 minuten lang keihard voor. Van fysio, osteopaat en chiropractor bezoekjes, dingen zoals meer water bij de fles, buikje masseren, probiotica, pruimen geven etc tot het proberen van verschillende voedingen; borstvoeding, zuigelingenvoeding obv koemelk en geitenmelk, en pepti syneo (vanwege allergie vermoeden). Niks mocht écht baten. In december 2024 ging het poepen bij ons zoontje zo moeizaam, en waren de nachten zo onrustig, dat we op advies van de huisarts laxeermiddel zijn gaan geven. Al voelde dit voor ons niet als de oplossing van het probleem, het hielp hem om te poepen en dus ook om wat beter te slapen. We hoopten dat er met het geven van vastere voeding verandering in zou komen, maar dit was niet het geval. Bij (eindelijk) de afspraak met de kinderarts op woensdag 5 maart werd ons verteld dat ons zoontje gewoon gezond was, dat we ons nergens zorgen om hoefden te maken, dat laxeermiddel wél de oplossing was en dat we geduld moesten hebben. Baby’s hebben dit nou eenmaal, de darmpjes moeten nog rijpen. En deze kinderarts zag minimaal iedere week een baby met dezelfde klachten. Pfoe, nog even doorzetten dus.

Mijn man en ik al hadden vaker tegen elkaar hadden gezegd dat we wilden stoppen met de fopspeen. We ervaarden dat, nu ons zoontje ouder werd, de fopspeen meer onrust bracht dan het goed deed. Het toeval wil dat op dinsdagavond 4 maart mijn man hem zo zonder fopspeen kon wegleggen, en dus dachten we; dit is het begin! In de avond liet hij zich nog wel even horen, maar dit duurde niet lang. We zijn gaan slapen en om half 6 ‘s ochtends werden we wakker; heh?! We zijn er niet eens één keer uitgegaan? Geen avondfles, niks! Veel tijd hadden we niet om er bij stil te staan, want we maakten ons die ochtend klaar voor ons bezoekje aan de kinderarts. Die gehele dag hebben we doorgezet met het stoppen met de fopspeen. Hij poepte netjes 2 keer, daar waren we al super blij mee. Ook de nacht erop sliep ons zoontje van half 7 in de avond tot ongeveer half 6 in de ochtend. Die donderdag begon hij niet 1, niet 2, niet 3, maar maar liefst 4 keer te poepen (!!). Die vrijdag was hij bij mijn ouders en daar poepte hij zelfs 5 keer. We wisten niet wat we mee maakten na zeven maanden onrust. Die zaterdag hadden mijn man en ik het surrealistische gesprek over het stoppen met het laxeermiddel… De ontlasting werd namelijk zo dun, dat het waarschijnlijk niet eens meer nodig was…? We stonden perplex.

We wilden geen overhaaste conclusies trekken, maar na het één en ander uitgesloten te hebben (zoals bepaalde voeding waardoor het zou kunnen komen), konden we er eigenlijk niet omheen: het stoppen met de fopspeen lijkt voor ons zoontje dé oplossing te zijn geweest. Inmiddels 5 weken later staan we daar nog steeds achter. Hij veranderde ook binnen no-time van een baby die weinig bewoog en nooit zeurde naar een beweeglijke baby die zich laat horen wanneer hij het er niet mee eens is. Waren we maar nooit begonnen met dat stomme ding. Maar ja, bijna iedere baby zie je met een fopspeen…

We hebben het vermoeden wel al eens eerder gehad, want twee weken voordat we echt zijn gestopt met de fopspeen hadden we een andere fopspeen gehaald. Gewoon om eens te kijken of het verschil zou maken. En achteraf bleek die fopspeen het alleen nog maar erger te maken. Al dachten wij eerst dat brood de boosdoener was, gezien we daar ongeveer tegelijkertijd mee waren begonnen. Je zoekt het werkelijk in alles als je baby zoveel moeite en last heeft!

Toen ons zoontje drie maanden was, is hij geholpen aan zijn te korte tongriem en te strakke lipbandje bij de Tongriem kliniek in Groningen. Dat hielp hem vooral om netter te drinken (er liep altijd melk uit zijn mondje tijdens het drinken), maar verder bleef de onrust qua poepen en slapen. Wel was dat de reden voor ons om te denken dat hij wellicht met het zuigen op de speen lucht meehapte. Echter, tijdens een gesprek met mijn verloskundige zo’n week geleden, waarin ik het verhaal over de fopspeen deelde, vroeg ze mij of ons zoontje ook allergisch was voor kiwi. Ze had namelijk wel eens gehoord van een relatie tussen een kiwi allergie en latex allergie. Het toeval wilde dat we die dag ervoor kiwi hadden gegeven, en zijn hele lipje begon te bloeden. Al brengt het ons nog niet veel verder, want als we de verpakkingen van de fopspenen mogen geloven is dat allemaal siliconen en geen latex. En als we googlen op een allergie voor siliconen lijkt dat bijna niet voor te komen. Maar goed, wellicht nog niet aangetoond...? Dus in het kader van “baat het niet, dan schaadt het niet” hebben we het speelgoed van siliconen even verstopt. Er is momenteel namelijk zóveel gemaakt van dat materiaal… En verder zijn we nog op zoek naar een goed alternatief voor de fles. We hebben nu een glazen fles met een speen van natuurlijk latex besteld (in plaats van siliconen), maar of dat de laatste onrust weg kan nemen (hij geeft constant melk terug, heeft continue een volle neus, poept de ene dag beter dan de andere)? Dat moeten we nog ervaren.

Mocht er iemand een vergelijkbare ervaring hebben gehad, of hier kennis van hebben; laat het dan vooral weten. We zijn heel benieuwd. En mocht er iemand hier wetenschappelijk onderzoek naar hebben gedaan of willen doen, wij staan ervoor open! Wie weet hebben veel meer baby’s last van hetzelfde, in meer of mindere mate, wat wordt opgelost met speciale voedingen, (dure) behandelingen, en het geven van laxeermiddel in plaats van de fopspeen de deur uit te doen...


Fopspenen die we trouwens in die zeven maanden hebben gebruikt:
  • Difrax fopspeen
  • Philips ultra air
  • Philips ultra soft
 
Laatst bewerkt:
Beste RhiHa, wat een interessant verhaal zeg! Jullie verhaal en reis kan zeker andere ouders helpen om mogelijk een oplossing te vinden wanneer hun kindje ook kast heeft van obstipatie. Het ontdekken van een mogelijk verband tussen de fopspeen en de klachten van jullie zoontje zijn voor mij een geheel nieuwe invalshoek. Ontzettend fijn dat jullie dit delen. Het is altijd het proberen waard voor andere ouders die zich in dezelfde situatie bevinden. Jullie aanpak laat zien hoe veel doorzettingsvermogen jullie als ouders hebben en dat dit echt een verschil kan maken.

Ik had nog even gekeken ook wat een mogelijke oorzaak zou kunnen zijn van de oplossing:
  • Betreft latex allergie: en het verband met kiwi, ik heb het even opgezocht. Ik kan ook online vinden dat er een verband is tussen een latexallergie en het eten van kiwi, banaan, avocado of kastanje. Mensen met een latexallergie kunnen soms ook gevoelig zijn voor deze voedingsmiddelen vanwege vergelijkbare eiwitten. Er zijn trouwens ook fopspenen van siliconen ipv latex. Het is wel raadzaam een allergoloog te consulteren om uitsluitsel te krijgen over mogelijke allergieën.
  • Lucht inslikken: Het kan zijn dat het zuigen op de fopspeen ervoor zorgde dat jullie zoontje lucht inslikte, wat zijn darmwerking en ontlasting beïnvloedde. Dit is een bekend probleem bij baby’s.
  • Ontwikkeling van het spijsverteringsstelsel: Baby’s hebben doorgaans een gevoelig darmsysteem dat met de tijd rijpt. Het stoppen met de fopspeen kan onbedoeld samenvallen met een natuurlijke rijping.

Ik heb ook even op Ouders van nu.nl gekeken:
Obstipatie bij je baby, wat kun je doen?

Waar moet je op letten bij een fopspeen:

Stoppen met een fopspeen:

Allergieen herkennen bij baby's en kinderen. Herkennen en symptomen:

Herken jij jezelf in dit verhaal, deel hier je verhaal, ervaringen en of tips! Het is een kleine moeite met een onwijs (positieve) impact!

- Jetske
 
Ik wilde reageren maar ik kon even niet inloggen. Misschien lees je dit nog TO, misschien niet meer. Waar ik even metteen aan moest denken bij je verhaal is het feit dat de darmen en de emoties met elkaar verbonden zijn.
Als er obstipatie in de darmen, blokkade, moeilijk kunnen poepen speelt, is dat vaak gerelateerd aan moeilijk kunnen loslaten. Met de speen bij zich houden, in zijn mond, hield je zoontje dit heel dicht bij zich. Was dit zo gewend, Zuigen en iets in je mond houden kan ook met vasthouden te maken hebben.
Het is misschien een wat filosofische verklaring maar ik moest hieraan denken toen ik je verhaal las
 
Terug
Bovenaan