frustie dag

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden,

Voel me echt rot vandaag. Mijn lijf wil niet meewerken, en m'n hormonen zijn ook nog flink aan het feestvieren.

2e kerstdag aan schoonouders verteld, waren natuurlijk weer helemaal gelukkig. Ook erover gehad dat ik weer goed misselijk ben en dat veel eten me tegenstaat. Wel is de misselijkheid anders dan 2 jaar geleden. 2 jaar geleden wilde mijn schoonmoeder ook niet horen dat ik er flink beroerd van was, en nu dus ook weer niet.

Vandaag kwamen ze even op visite zegt mijn schoonmoeder doodleuk: Je hebt weer nergens last van hè, weer niet ziek ofzo. Ben je doof ofzo???? Ik ben stront misselijk! Maar ja, blijkbaar moet ik in mijn bed zielig liggen doen en de hele dag overgeven voor het doordringt. Dat weiger ik dus! Het frustrerende hieraan is voor mij dat juist de mensen waar je wat begrip van verwacht dat je je gewoon rot voelt, dat niet op kunnen brengen. Alleen maar rozegeur en maneschijn willen horen. Tijdens mijn vorige zwangerschap riep ze ook alleen maar tegen iedereen hoe een geweldige en makkelijke zwangerschap ik had. Niet dat ik een moeilijke zwangerschap heb gehad, maar doe niet net alsof ik er zonder kwaaltjes doorheen ben gefietst.

Straks dus even lekker een paar potjes zitten janken en nu voel ik me alweer iets beter. Gelukkig is mijn hubbie wel begripvol en weet dat ik me niet ga lopen aanstellen of ervan ga lopen profiteren.

Normaal kan ik trouwens heel goed overweg met mijn schoonmoeder.

Zo, dat lucht ook even op, hier even het van me afschrijven.

Groetjes,
Leeuwtje
 
wat een geweldige reacties zeg..dus niet
iedereen heeft op zijn manier wel een kwaal tijdens de zwangerschap!
misselijkheid
bekkenpijn
duizelig
moe
humeurig
rugpijn
hormoontje
hoge bloeddruk....enz...enz.
en iedereen heeft wel iets .vroeg of laat
en dat is lang niet altijd even leuk..en dat moet helemaal je naaste fam begrijpen

ik had na de geboorte van lars namelijk een walgelijke tijd.
iedereen zei ...geweldig he zo'n kleine..nou dat vond ik niet hoor
tuurlijk was ik gek op mijn mannetje.maar dat de wereld om me heen zo zou veranderen, dat had ik nooit gedacht
en niemand wilde horen dat ik het er allemaal maar erg moeilijk mee had.
ach mmeid .geniet er nou toch eens van zeiden ze dan..
nou ik deed mijn best, maar ik vond het heel erg raar dat   je niet mocht vinden dat het niet allemaal rozegeur en maneschijn was
Gelukkig later toen ik met andere meiden sprak, kwam er wel uit dat het bij hun ook niet allemaal van een leie dakje ging

dus meid klagen mag..je weet zelf ook dat het er bij hoort en weer over gaat en dat je je enorm verheugt op dit nieuwe wondertje

manon
 
Hoi!

wat vervelend zeg, extra, omdat het iemand is die dichtbij je  staat..
Ik herken het wel, het lijkt als of je staat voor 'zwakte' en dat mensen daar niet goed mee om kunnen gaan, dat het te dichtbij komt. Zelf willen ze altijd sterk overkomen en proberen het dan ook voor die ander te zijn, terwijl die er natuurlijk niet op zit te wachten, want die voelt zich onbegrepen.
haha begrijp je het nog? Miss kan je er een keer, op een goed moment met haar over hebben? Je kan haar miss vragen of ze het vervelend, erg, voor je zou vinden als je je ziek zou voelen ( dat doe je, maar ze wil dat denk ik niet toelaten) Als ze daar bevestigend op antwoord kan je aangeven dat ze zich niet verantwoordenlijk hoeft te voelen voor het feit dat je misselijk,ziek zou zijn. Je man kent haar goed, jullie kunnen dit miss samen doen. Nou miss heb je hier iets aan :)
Veel sterkte met alles ene.. je mag je voelen zoals je je voelt..
Sterkt ermee

Gr Maggie
 
Hoi,

Nou, das ook geen leuke reactie zeg... Je bent zwanger! Er gebeurd vanalles in je lijf! En dat gaat vaak gepaard met kwaaltjes en niet lekker zijn. En daar mag je gerust over klagen hoor meid! Want 9 maanden lang tegen echt iedereen zeggen dat het goed gaat lukt ook niet. En wel jammer dat inderdaad iemand wie zo dicht bij je staat je dat niet kunt zeggen.

We kennen het allemaal, mensen of kennissen vragen hoe het gaat, je antwoordt, ja goed! Gaat lekker! Met het kindje gaat het ook lekker! Terwijl je ondertussen een paar maanden heb lopen kotsen, niet meer kan lopen van de pijn in je rug, je maar 3 uur in totaal slaapt over de hele nacht verdeeld en tegelijkertijd fulltime werkt... (had ik met m ´n zoontje). Maar toch doe je het overkomen of het goed met je gaat. Dan is het juist lekker om in je eigen familie te kunnen zeggen, jongens wat heb ik lichamelijk een k.t dag gehad. En natuurlijk het hoort er allemaal bij, maar af en toe je ei kwijt kunnen is toch ook wel leker!

Meid, ik hoop dat je eruit komt met je schoonmoeder, en dat ze misschien ook eens gaat inzien dat het geen rozengeur en manenschijn is allemaal!

Succes.

Groetjes Sientje
 
Hoi meiden,

Bedankt voor jullie lieve reacties. Ik voel me vandaag alweer stukken beter. Lekker vandaag even niets doen, dan kan ik morgen de wereld weer aan.

Helaas is mijn schoonmoeder nu eenmaal niet de slimste. Kan ze zelf ook niets aan doen, maar is soms wel vervelend. Ze is zelf heel zwaar op de hand als ze ergens last van heeft. Daarom vind ik het des te frustrerender dat ze het van een ander niet wil horen. Ze vraagt zelf ook altijd om medelijden en begrip als ze ergens last van heeft. Maar goed, ik ga maar weer gewoon proberen me er niet te veel van aan te trekken, dat werkt over het algemeen het beste. Vorige zwangerschap hebben we tevergeefs ook geprobeerd met praten enzo om het wel door te laten dringen, is toen ook niet gelukt. Dus ik ga daar nu niet al te veel energie in steken. Maar als ik al zo labiel ben als ik gisteren was door de gezellige hormonen, dan kan ik het niet zomaar naast me neerleggen.

Het komt dus allemaal best wel goed.

Groetjes,
Leeuwtje
 
Hey Leeuwtje

Gelukkig voel je je alweer wat beter. Maar ik vind het wel heel herkenbaar hoor. Op de een of andere manier willen mensen van zwangere vrouwen of nieuwbakken moeders  niet horen dat het zwaar is. Het hoort allemaal leuk te zijn.
Bij mijn   vorige zwangerschap had ik op mijn werk bijvoorbeeld veel gezeik. Ik heb meerdere malen aangegeven dat ik het zwaar vond maar ik kreeg sterk de indruk dat men vond dat ik zeurde. Ik stond fullitime voor de klas in een bovenbouw. Iedere sukkel kan zich bedenken dat dat zwaar is, zelfs al als je niet zwanger bent. Achteraf denk ik, wat een mutsen. Ik had me gewoon ziek moeten melden en schijt aan ze moeten hebben. Dat overkomt me deze keer niet weer.
Mijn moeder is er ook zo een. Die relativeert alles weg, omdat ze het niet wil horen. Ze beseft zich niet dat ze mij daarmee niet serieus neemt en kwetst.
Het ergste vind ik nog die opmerkingen van vrouwen op middelbare leeftijd  die zelf allang moeder zijn. Je kent ze wel "Oh ik kon makkelijk tot 4 weken  tot de datum doorwerken, had nergens last van ".     JA, JIJ WERKTE TOEN OOK NIET DOOS .

Ahum, je ziet het, de hormonen doen hier ook hun werk hahaha. Maar goed, het enige dat werkt tegen dit  soort types is gewoon negeren en lekker je eigen plan trekken. En dat doe je zo te lezen al dus  ga zo door  
 
Hai Juf,

Kan me voorstellen dat het zeer zwaar moet zijn geweest fulltime voor een klas bovenbouw kinderen. Hoe ga je het nu doen met lesgeven?

Ik heb een kantoorbaan, die goed vol te houden is tot 4 weken voor de uitgerekende datum. Bij mijn vorige zwangerschap was ik van 1 kant blij dat ik met verlof ging, aan de andere kant ging ik de airco heel erg missen. Op kantoor was het tenminste nog goed uit te houden met de hitte. Maar gelukkig zijn mijn collega's wel lief. Worden boos als ik iets til wat in hun ogen te zwaar is of als ik in hun ogen teveel dossiers tegelijk pak. En die hebben zelf nog geen kinderen. Dus dat komt nu ook weer goed.

Straks heb ik lekker 40 minuten met mijn moeder zitten kletsen. Die snapt het tenminste wel, die is zelf ook beide zwangerschappen heel misselijk geweest. Ik heb een hele lieve mams.

Groetjes,
Leeuwtje
 
Hoi Leeuwtje.

Wat balen zeg zo`n reactie!!
Daar zou ik ook echt chagrijnig van worden en nog veel misselijker als ik al was.
Zouden ze jaloers zijn ofzo?
Tja als wij nu kinderen van hun zoon krijgen zegt dat wel iets over hun leeftijd
Wij hadden het ook met kerst vertelt en helaas kon ik toen geen voorgerecht meer eten en geen soep (waar een liter witte wijn in zat) ach ja toen kreeg ik toch even te horen dat het vroeger () heeeeel anders was!
Het is niet leuk maar ik laat me deze zwangerschap niet zo de kast op jagen als met de eerste,ik had het gevoel of ik me constant moest verdedigen.

Groetjes Mikkie.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan