frustratie

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

Herkennen jullie dit, frustratie als iemand anders zo makkelijk zwanger wordt. Vanochtend gehoord dat er weer iemand in onze kennissenkring zwanger is. Zo zonder problemen, bijna in 1 keer raak, aaaahhhhhh denk ik dan. Ben wel heel blij hoor maar waarom lukt het dan bij mij niet.
Ga deze week beginnen met ronde 3 na mk in maart, deze week, woensdag, ovulatie tenminste dat denk ik. Na de miskraam is mijn hele cyclus op de hobbel. We gaan gewoon weer om de dag klussen, wie weet.

Sorry, voor mijn frustratie, het is niet dat ik het een ander niet gun, maar ik wil zelf ook zo graag. Zijn er vrouwen die dit herkennen. Ik word gewoon jaloers als ik zwangere buiken op dit moment zie......

Petra
 
Hoi,

Ik herken mezelf er gelijk in. Bij mij is het een ander verhaal, zwanger worden was tot nu toe geen probleem. Ben 2x zwanger geweest, en ben met 23,5  weken mijn dochter verloren en met 24,4 weken mijn zoon verloren. Nou moet mijn lichaam bijkomen van 2 zwangerschappen. Ik "mag" nu nog niet zwanger worden, ik had nu namelijk 29 weken zwanger geweest.

Iedereen met een dikke buik kan ik wel schieten. Bij iedereen gaat het maar goed en bij ons moesten we het 2x afstaan door "gewoon pech". Waarom "lukt"het bij iedereen maar en gaat het bij ons telkens mis. Doordat je het bij iedereen het allemaal goed ziet gaan heb je zelf het idee dat het alleen maar bij ons is. Er zijn nu 2 bekenden zwanger van mij maar wel via IVF, dus ook al een hele periode achter de rug, hun gun ik het ook van harte. Als ik een verhaal lees over abortus denk ik "waarom kreeg ik dat kindje niet, dan hoefde het ook niet weg".

Maar ja, ik moet maar geduld hebben. Kon ik die knop in mijn hoofd maar omzetten.

Ik hoop voor je dat je snel zwanger raakt, en een mooie dikke buik krijgt, en natuurlijk het allebelangrijkste een gezond kindje.

Gr.
 
Ik snap precies wat je bedoelt. Ik heb er ook nog steeds moeite mee als ik andere zwangere vrouwen om me heen zie. vooral degenen die nu net zover zwanger zijn als ik nu zou zijn zonder miskraam. Ook man man en ik zijn nu alweer vanaf mei bezig, zonder resultaat. Begin augustus dacht ik dat het gelukt was, want ik was opeens een paar dagen overtijd, maar nee dus. Ik ben dus ook maar deze maand begonnen met ovulatietesten,ik heb wel een duidelijke ovulatiestreep gehad,  maar ik heb het gevoel dat ook dat deze maand niet gelukt is. Vrijdag zou mijn periode moeten beginnen, dus ik wacht af. En dan is er ook nog de angst dat het wel lukt, maar dat je dan gewoon weer een miskraam zult krijgen.
 
hoi meid

ja ik ken je frustratie
ik wil al een jaar weer zwanger worden mijn man zei we wachten nog een jaartje en dan gaan we het proberen
( we hebben er namelijk al 2)

dus ik gewacht en nu eindelijk ongi na de prikpil waar ik al 6 maanden mee gestopt ben

komt me schoonzus me vertellen dat ze al zwanger is en of ik dan ook 4 dagen op haar tweede erbij wil opppassen en dan zegt ze ook ja want jullie willen tog geen baby's meer dus mag je op die van mij oppassen

nou ik was pissed joh
tuurlijk gun ik het haar maar ik zorg heel veel voor haar kleine omdat zij het niet aan kan en dan ook een tweede weer bij mij brengen is ook geen probleem
maar zeggen dat wij tog geen kinderen meer willen

we willen ze wel maar dat hoeft zij nu nog niet te weten

sterkte meid en we gaan gewoon duimen dat we het snel zijn

groetjes nijntje mama van 2 geweldige ventjes

 
Hoi allemaal,

Wat herkenbaar al die frustratie. Wij zijn zelf ruim een jaar geleden ons dochtertje verloren na een zwangerschap van 25 weken. Daarna volgde een miskraam na een zwangerschap van 10 weken. En nu is het hopen dat het snel 3x is scheepsrecht is. Maar inderdaad het gemak waarmee sommigen zwanger worden! Dan zeg ik tegen mijn man: hoe kan het dat wij er zo gericht mee bezig zijn (ovulatietesten) en tot op heden nog niets. Een ander hoeft er maar aan te denken en lijkt als vanzelf zwanger te raken!
Of gisteren een collega: 'Als ik wist dat ik er nog zo 1 als mijn tweede zou krijgen, dan zou ik zo een derde nemen...' Au... dat doet pijn...
Ik werk in de buurt van een Prenatal en dan zie ik die dikke buiken en dan kan ik wel janken, ik wil het ook zo graag!!
En ik weet ook wel dat het niet is dat ik het anderen per definitie niet gun, maar mijzelf op dit moment het meest!
Groetjes Evi
 
Hoi allemaal,

Wat herkenbaar al die frustratie. Wij zijn zelf ruim een jaar geleden ons dochtertje verloren na een zwangerschap van 25 weken. Daarna volgde een miskraam na een zwangerschap van 10 weken. En nu is het hopen dat het snel 3x is scheepsrecht is. Maar inderdaad het gemak waarmee sommigen zwanger worden! Dan zeg ik tegen mijn man: hoe kan het dat wij er zo gericht mee bezig zijn (ovulatietesten) en tot op heden nog niets. Een ander hoeft er maar aan te denken en lijkt als vanzelf zwanger te raken!
Of gisteren een collega: 'Als ik wist dat ik er nog zo 1 als mijn tweede zou krijgen, dan zou ik zo een derde nemen...' Au... dat doet pijn...
Ik werk in de buurt van een Prenatal en dan zie ik die dikke buiken en dan kan ik wel janken, ik wil het ook zo graag!!
En ik weet ook wel dat het niet is dat ik het anderen per definitie niet gun, maar mijzelf op dit moment het meest!
Groetjes Evi
 
volkomen herkenbaar!!!!
ik heb in januari een mk gehad.Was toen trouwens wel heel snel zwanger. maar zit nu alweer in ronde 8 na mk dus begin me langzaam aan ook te ergeren aan iedereen die snel zwanger is vooral als het niet eens gepland was. kan er niks aan doen gun het ze wel maar toch is het moeilijk!!!

liefs suzy
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan