gaan jullie straks mee?

DAt zou ik fijn vinden
hele meute hoogzwangere vrouwen die eisen dat er nu ingeleid of keizersnede wordt gedaan!

laat ze daar maar eens overheen walzen

heb even een jankmoment

vanactht vanaf half1 tot half6 wakker gelegen
heupen deden zo ontzettend zeer, maar zonder de lage rug pijn
ook menstruatiekramp en de heuppijn straalde naar bovenbeen uit

lekker veel tijd om te piekeren na zo'n giga stressdag als gisteren. wel eens weggedoezeld want je kan uitgepiekerd zijn! die kende ik nog niet
richting 6en begon ik moe te worden en stond mijn man op voor werk,
om 7 uur ineens alle pijn weg!
nog 1,5 uur geslapen maar kreeg nachtmerrie over persweeen in bed
dus toch maar opgestaan, misselijk overgeven en dan eten en lading tabletten in

Heb mijn haar wel goed vastgezet, die overleeft zo wel een bevalling hoop ik
Ga ff geen moeite doen met douchen, gister netjes gedouched en hele dag opvliegers en nat van zweet. Zou eigenlijk moeten maar de pijn begint weer en voel me zo slecht, ben alleen thuis
nog 3 kwartier komt mijn beste vriendin, die ween-veroorzaker hihih
manlief had haar gebeld, hij vind nu eng om te werken als ik alleen ben

las net dat prednison spierpijn kan veroorzaken, het trekt ook wat in mijn rechteronderam dus het kan.

ben te moe en heb pas kwart voor 2 afspraak

mis mijn meisie ook erg, ze is dapper en helpt mee. maar voor amper 21 mnd begrijpt ze te veel! ze is te wijs. steeph pakt jasje en ze rent naar mama ik wil bij mama zijn. maar als mama zegt dat ze bij steeph slaapt knikt ze ja, trekt haar jasje aan en zwaait dag, pakt haar pop en loopt naar steeph. ik kon wel janken. wil gewoon voor mijn eigen kids kunnen zorgen, mijn leven terug en mijn kleine meid hoort dit niet allemaal zo mee te maken

Ik ben wel hel blij dat steeph met mara nog even bij het avondeten bij ons was, even een familiemoment, lekker smikkelen en samenzijn en vooral knuffelen.
en dat mara zo ontzettend graag bij haar is. ze is een 2e mama voor haar en dat geeft wel rust. mijn ouders zijn alleen taxibedrijf voor ons, is veel beter zo.

merk dat zo'n nachtje niet slapen echt je tranen losmaakt he bah
zie er ook nit uit, ik had een ronde tomatenface en nu ben ik een ei, val af en af. toen ik aan zwangerschappen begon was ik rond d 96-98
als ik morgen beval zal ik rond de 73 hooguit zijn. gewoon door alle complicaties.
Stel dat ik een week in ziekenhuis moet zijn, zal het nog minder worden want ik lust geen ziekenhuisvoer, ik eet niet hollands. dom he? weet nog dat ik na de geboorte van Mara echt om eten geschreeuwd heb, ik had voor het eerst sinds 9maand weer hognergevoel! en hoe!
en toen had ike en keelinfectie en moest ik een week vla eten!
maar ik weet wel zelfs met hongergevoel eet ik niet in het ziekenhuis hihih. we zien wel.
ben blij dat patries er zo is, hebnu wel afleiding nodig. voel me zo onrustig, maar ook dat kan door de prednison komen. het zegt dus weer eens helemaal niks

besefte vannacht dat ik niet eens tijd heb gehad om te stressen dat de arts mijn trommelvlies ging snijden! vind dat normaal echt doodeng. wel aangegeven dat ze niet moest zeggen hoor, maar dat werkte niet want je hoort gewoon wat ze doet. oh dat was eng en maar stil zitten en je best doen
alles met snijden is gewoon eng.
kun je nagaan wat ik nu allemaal al over mijn grens heb gehad en gedaan.
En me tal dat gestress van gisteren nog een perfecte bloeddruk he, niks anders dan normaal, wel hogere pols maar meer niet. Kun je merken hoe ik gedrilld ben op noodsituaties, op werk kom je veel agressie tegen en ben BHV-er. Het is echt adrenalinewerk en dat zie ik nu terug. maar ja
was mijn bloeddruk maar hoog, dan was ik wel eerder opgenomen.
ondanks alle stress en pijn en alles bij elkaar heb blijf ik rustig en zoek ik o pwat ik nodig heb, zoals hier alles eruit schrijven en stressen of vriendinne bellen om thuis rustig door te gaan.
wou soms dat ik hele huis bij elkaar kon gillen
alles eruit
zo weer kwartier verder, nog half uurtje te gaan, hopelijk is ze vroeg maar ben er bang voor
 
man wat zit jij er doorheen! en wat heb ik het dan nog goed na mijn geklaag. hoop zo dat ze je nu in gaan leiden want dit is geen doen meer. dit kan je zo niet volhouden! gewoon zeggen dat je er aan onderdoor gaat. en dat het nu toch nog maar een week is kijk nou is naar de anderen worden ook met 38 weken ingeleid snap niet dat ze dan bij jou zo moeilijk doen! meid hou je taai, zal je aan je denken.. en we horen wel van je hoe of wat..
knuffel
 
jeetje zeg wat hoop ik dat ze je snel gaan helpen want dit houdt toch niemand vol. En anders zou ik t nog iets meer aandikken (al vraag ik me af of dat nog mogelijk is).

Heel veel sterkte en ik hoop heel snel te lezen dat je kleintje er is!!!

xx
 
Hoi hoi,
Ik ben het helemaal mee eens dat je de afgelopen tijd wel veel om de oren krijgt. Lijkt me allemaal super naar. Denk dat iedereen hier weet hoe "vervelend" het is om de laatste weekjes door te moeten met een steeds groter wordende buik en de groeiende lijste met kwaaltjes.
Ik wil helemaal niet betweterig over komen maar misschien is het juist op zulke momenten ook goed om naar de positieve kanten te kijken. Dit kan soms enorm helpen (mij altijd wel als ik me een aangespoelde potvis op de bank voel :))
Blijkbaar heeft je kleine meisje het nog heel erg fijn in jouw buik en besluit ze om er nog even lekker in te blijven zitten. Wat ik zelf een heel bijzonder gevoel vind en straks ook enorm ga missen. Je moet je ook bedenken dat inleiden niet erg prettig is (als ik mijn vriendinnetje moet geloven die dat never nooit meer wil meemaken) en een keizersnee lijkt mij ook absoluut geen pretje. Je loopt met een enorme wond en daar moet je dan weer van herstellen.
Ik begrijp best dat je op je laatste loodjes loopt maar er zijn zoveel nadelen aan de opties die je graag zou willen. Je kindje is er nog niet klaar voor en het is lang en breed onderzocht dat het soms beter is dat ze netjes de 40 weken blijven zitten voor hun ontwikkeling etc. Met een keizersnee zit je met het stukje hechtingsgebeuren meteen na de bevalling en is het vrij traumatisch voor je kindje..En hopen op een hoge bloeddruk zou een teken kunnen zijn dat het niet goed gaat met je kindje...dat is wel het laatste wat je wil lijkt mij...

Wat ik probeer te zeggen is probeer ook positief naar de dingen te kijken hoe moeilijk het ook is. Is voor jou beter en voor je kindje beter! Klagen mag natuurlijk altijd zolang het in balans is...

In ieder geval heel veel sterkte en ik gun en wens je een "normale en voorspoedige" bevalling toe!
Liefs,
Nelie
 
Jeetje, wat een verhaal zeg! Je maakt heel wat mee. Veel sterkte met die aller- aller- allerlaatste loodjes!
 
Terug
Bovenaan