Gaat het weer mis?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

Ik weet niet of ik jullie hier kan lastigvallen met mijn zorgen.

Twee jaar geleden was ik zwanger maar kwamen we er met 17 weken achter dat het kindje niet meer leefde.
Toen moest mijn lichaam het kindje nog afstoten, ik vond dat een minibevalling.
Naar mijn idee waren het echte weeen, verschrikkelijk.

Nu 2 jaar later is het eindelijk weer gelukt, ik ben nu 7 weken zwanger.
Echter sinds gisteren verlies ik wat druppels bloed, eerst bruin van kleur maar vandaag echt rood.
Geen maandverbandje vol maar echt enkele druppels.
Verder heb ik een zeurderige pijn in mijn onderbuik, geen echte menstruatiekrampen maar iets dat blijft zeuren.

Ik maak me zorgen en ben er nerveus van en mijn vraag is herkent iemand dit?
Ook als het slecht is afgelopen wil ik het graag weten.

Alvast bedankt voor jullie reactie,

Elvira
 
meid wat een spanning. Het verlies van bloed hoeft niks te betekenen. Ik heb met 5w5d een miskraam gehad. Bij mijn volgende zwangerschap had ik bij 6w5d hetzelfde soort bloedverlies. Bij een echo de volgende dag bleek dat het hartje nog goed klopte. Die avond werd het bloedverlies heftiger en had ik krampen. Het kindje is echter blijven zitten. (en helaas toch te vroeg geboren, zie topic met groot verdriet nemen wij afscheid)
Bloedverlies hoeft dus niet tot een miskraam te leiden. Ik hoop dat je kindje mag blijven zitten en dat je je zwangerschap uit mag lopen.
Patricia
 
JA helaas herken ik het ook ik heb dat twee keer gehad en dus twee keer een miskraam gehad ! maar da hoeft bij jouw helemaal niet zo te zijn hoor blijf wel hoop houden stress is erg slecht voor jezelf en zeker voor je kindje

sterkt kus bloem
 
Hoi,

Ik weet hoe je je voelt, heb datzelfde bloedverlies, nu voor de tweede keer.(eerste keer werd een miskraam)  Ik hoop dat wij beiden toch geen miskraam hebben/krijgen. Sterkte!!
 
Hallo allemaal,

Het is helaas toch weer mis gegaan, nu met 9.5 week.
Vorige week vrijdag hebben we een echo gehad en daar zagen ze dat het hartje niet meer klopte.
Triest...ik had de hele tijd al een voorgevoel dat het niet zou gaan lukken.
Eergisteren heb ik een curettage gehad.

Ik heb nu heel sterk het gevoel van dat doe ik niet meer, niet meer zwanger worden en dan weer die verschrikkelijke 3 maanden.
Maar gevoel en verstand speelt nog even oorlogje.

We hebben een gezonde zoon van 4 jaar en ik ben 37 jaar maar ik zou zo graag een broertje of zusje voor hem willen.
Aan de andere kant besef ik heel goed dat ik al in mijn handjes mag klappen dat we een kindje hebben.

Het is moeilijk allemaal.....

Liefs Elvira
 
he meissie,
balen zeg. Mag je na 2 jaar weer gaan hopen, loopt het zo...
Ik kan me goed voorstellen dat je twijfelt over een volgende poging. Een miskraam gaat je tenslotte niet in je koude kleren zitten. Zeker niet als je al eerder een kindje bent verloren. Vanaf dag 1 dat je weet dat je zwanger bent is zo'n hummeltje welkom.
Ik wil je veel sterkte wensen de komende tijd. Ik kan je niet helpen bij je beslissing om te stoppen of door te gaan. Ik denk dat je hierbij echt moet luisteren naar je gevoel, ook al is dat nog zo moeilijk.
Het lijkt me slim om eerst deze miskraam een plekje te geven voordat je zulke belangrijke beslissingen gaat nemen,
liefs
Patricia
mama van Bas*
 
hoi luimpje

ik bedgrijp hoe je je voelt.
mijn vriend en ik willen dolgraag een kindje, maar hebben nu ook al 2 keer een miskraam gehad. de eerste keker kwamen we er met 14 weken achter dat het hartje niet meer klopt, en is het met 15 weken afgekomen. ook een minibevalling.
weet nu al donders goed wat weeen zijn.

de tweede keer was het sneller. met 5,5 weken begon het bloedverlies, toen een week niks en uiteindelijk met 7 weken is het echt afgekomen.

ik twijfel heel erg aan mijn lichaam. vandaar dat we chromosomen onderzoek laten doen. over 3 maanden hebben we daar de uitslag van. misschien dat ik er bij een goede uitslag weer meer voor durf te gaan.

inmiddels is de uitgerekende datum van ons eerste gupje verstreken en ik merk dat ik daar veel last van heb. ik zie overal kleine babytjes en voel dan een steek in mijn hart.
ik hoop zo dat het voor ons ooit is weggelegd, maar die eerste 14 weken doorkomen daar zie ik zo vreselijk tegenop!

liefs Carina
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan