Galblaas operatie

A

ANONYMOUS_USERNAME

<p>Lieve mama's</p><p>Het is een zeer hectische week geweest waarbij ik hier even van mij af wil schrijven. Ik ben momenteel 24,5 weken zwanger.</p><p>Het begon afgelopen zondag nacht met een heftige koliek aanval(was al de 5e deze zwangerschap). Deze wilde maar niet overgaan, tot overgeven toe. De HAP gebelden zij zeiden dat t samonella kon zijn. Ik had chocolademouse gehad met rauwe eieren.(niet bij nagedacht) De verloskundige is maandag middag geweest en heeft de baby nagekeken, en alles was prima. De buikpijn ging echter maar niet weg, dus kreeg ik van de HA omeprazol. </p><p>Dinsdag ochtend zat het mij nog steeds niet lekker, dus nogmaals mijn HA gebeld, zij liet mij per direct komen. Ik heb bloed laten prikken op elk vlak, gewoon voor de zekerheid. Om 18u ging de telefoon. Mijn altvleesklier was zwaar ontstoken, ik moest met spoed naar de eerste hulp.</p><p>Ik ben die nacht opgenomen omdat er een galsteen voor de uitgang v.d. altvleesklier lag. Mijn kolieken die ik eerder had waren ook galstenen geweest. Ik verzeker jullie, ik beval liever wekelijks dan een galsteen.</p><p>Op woensdag is er een echo gemaakt, de pijn was al stukken minder. De galsteen bij de altvleesklier was weg. Maar mijn galblaas leek wel een kiezelpad, zo vol. </p><p>Ik werd diezelfde avond nog overgeplaatst met de ambu naar een ic voor zwangere. Gezien een altvleesklierontsteking best gevaarlijk kan zijn, en ze me liever daar wilde opereren. Ik voelde mij ondertussen weer redelijk goed.</p><p>Donderdag om 16 mocht ik onder het mes. Bleek er ook nog een navelbreuk te zijn. Dus de chirurg was zo aardig deze ook maar meteen te hechten. De galblaas is weg en alles was prima verlopen.</p><p>Na een pijnlijke roerige nacht waar vooral de ontzettend drukke baby mij heeft wakker gehouden mocht ik vandaag, vrijdag, weer naar huis.</p><p>Ik ben hartstikke blij dat alles zo goed en fijn verlopen is, maar de realiteit komt nu ff hard binnen, nu de survival mode weer uit staat. Boh wat een week zeg. </p><p>Ik wilde daarom ook even van mij afschrijven zodat ik nu rustig aan kan herstellen. De kleine is ten alle tijden levendig en druk geweest hierbinnen, dat doet deugd. </p><p> </p>
 
Je hebt wel de jackpot gewonnen tijdens deze zwangerschap hè!
Hoe is het afgelopen met je alvleesklierontsteking trouwens? Of zit je daarvoor nu ook nog aan de antibiotica?
Gelukkig dat die kleine het goed doet maar hemel, je krijgt zo wel wat voor je kiezen!
Heel veel beterschap!
 
Dikkertje Dap.
In de nacht van dinsdag op woensdag is de galsteen gepasseerd. Mijn ontstekingswaardes moesten laag geboeg zijn eer ze wilde opereren. Ik heb alleen voor de narcose antibiotica gehad, om te voorkomen dat de altvleesklier tijdens de operatie geprikkeld zou raken. 
Dus gelukkig was het gevaar al geweken en is het met een sisser afgelopen.
 
Ik heb meer last van de navelbreuk hersteloperatie wond dan de andere 3 sneetjes. Alles trekt en wrikt. En natuurlijk hebt de toch best al grote babybuik niet mee die daaronder hangt.
Slapen is een hel. Half zittend, op de zij gaat niet, 5x eruit om te plassen. En juist dat omhoog komen doet zooooveel pijn.
En paracetamol doet maar zoveel. 
Maaaaar... dit is 100x beter dan de galsteenpijn!!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan