gast ouder

sinds 4 november gaat pascal naar de gast ouder opvang. lekker dichtbij mijn werk, ik kan hem lopend brengen en halen. super lieve mensen, en kleinschalig.
vrijdag was de eerste keer. op zich prima, at en dronk goed, alleen wilde hij niet slapen.
nou ja, kan ik me voorstellen. het is allemaal nog vreemd.

vandaag is hij weer heen geweest, en hij heeft de hele dag liggen razen. niet huilen, want er kwam geen traantje aan te pas. maar alleen aan 1 stuk door razen. met eten en drinken was hij rustig, op schoot ook.
maar hij wilde niks. terwijl hij zich de vorige keer prima vermaakte in de kinderstoel of box.

Zij had het ook nog niet eerder mee gemaakt. vond het voor pascal wel sneu. wordt je gedumpt door je ma. en dan heb je het ook niet eens naar je zin.

zijn er meer die dit mee hebben gemaakt? ik snap dat het een gewennings fase zou kunnen zijn, maar hoelang kijk je zo iets aan??

smooty
 
het kan zijn dat hij een beetje eenkennig word..
ik merk aan ethan dat hij soms dagen heeft dat hij niet bij iedereen op de arm/schoot wil..

en soms is het zelfs zo dat mijn man thuis komt en lekker met hem wil knuffelen enzo en het enigste wat hij doet jammeren en met de armpjes gestrekt naar mij toe.
 
daar heb ik ook aan gedacht. maar het logeer partijtje bij oma ging fantastisch. de hele nacht ook lekker door geslapen.
woensdag en vrijdag gaat ie weer naar de gast ouder.
 
Waar ik zelf heel erg in geloof, is het uitleggen aan kinderen waarom iets gebeurt, waarom ze ergens naar toe moeten. Derek Ogilvie werkt ook heel erg op die wijze. Ik merk aan mijn eigen kinderen dat het werkt. Vertel Pascal waar hij naartoe moet en waarom. Dat jij werkt en waarom dat is.

Probeer je voor te stellen hoe het voor jou zou zijn als je eerst maanden lang in een vertrouwde omgeving bent en dan in een keer een dag lang op een andere plek wordt gezet waar alles en iedereen nieuw voor je is. Is niet niks voor zo'n kleintje.

Succes in ieder geval en ik hoop voor jullie dat het snel beter gaat.
 
Heb ik ook gehad met mijn kids,
de 1e keer hebben ze nog niet zo door wat hun overkomt en gaat het meestal goed. De 2e keer hebben ze toch echt door dat mama weg gaat en niet gelijk terug komt en dat is natuurlijk even wennen. Bij mij ging het na een paar weken goed en waren ze helemaal gewend. Geef het tijd het gaat vast beter!

Groetjes Anne
 
eenkenigheid begint vaak op deze leeftijd, daarom adviseren ze vaak of eerder of later te beginnen met ´nieuwe´ opvang! Maar ja daar heb je nu natuurlijk niks aan!

Ik sluit me wel aan bij ingrid, ik vertel de kids ook waarom iets moet, dat helpt zeker! Je hoeft het niet eens altijd hardop te zeggen en je kunt het zelfs doen als je op je werk zit (sorry ik ben nou eenmaal zo zweverig)

Succes ermee
 
@MJ; helemaal niet zweverig hoor. juist erg eerlijk naar het kind. ik ben er ook gelijk mee begonnen. thuis al, wat we allemaal gaan doen die dag. en weer als ik hem in de wagen leg. en bij de opvang nog een keer alles benoemd.


het ging woensdag al een stuk beter dan maandag. pascal heeft zelfs een uur geslapen.
vrijdag gaat pascal weer heen, en dan heeft hij het rijk alleen. das helemaal luxe natuurlijk.

 
Terug
Bovenaan