Hallo allemaal,
Afgelopen zaterdag, 5 april, om 5 over 5 is onze dochter geboren
Met mij en Jojanneke gaat alles goed. Ze begint het drinken goed door te krijgen en ze groeit goed. Ze is een heel rustig en vrolijk meisje.
De bevalling is heel snel gegaan. De week voor de bevalling was er bij mij een blaasontsteking geconstateerd, hiervan had ik enorme krampen onder in mijn buik. Op de nacht van vrijdag op zaterdag had ik elk uur weer soortgelijke krampen. Dus ik dacht dat het weer de blaasontsteking was. Zaterdag overdag had ik ook steeds van die krampen, nog steeds niet overtuigt dat het weeen waren. Dus we zijn lekker boodschappen gaan doen en verder gewoon gedaan alsof er niets aan de hand was. Tegen half 1 heb ik de verloskundige gebeld, omdat ik me toch wel iets zorgen maakte. De krampen kwamen toen ongeveer eens per half uur. Zij dacht ook dat het waarschijnlijk van de blaasontsteking kwam en wilde dus niet langs komen. Tegen 3 uur ben ik in bad gegaan, Stijn en Bert zijn toen een stukje gaan wandelen. De krampen kwamen eens per 10 minuten a 15 minuten. Ik dacht nog steeds niet dat het weeen waren. Ik had echt het idee dat ze heel anders waren dan toen met Stijn, ik kon het totaal niet opvangen. Bovendien duurden de krampen maar ongeveer 30 seconden. Om 16.15 uur was mijn moeder even hier om te vragen hoe het met me ging. INeens kwamen de krampen wel sneller op elkaar, maar duurden nogsteeds niet lang. Bert heeft toen nog een keer de verloskundige gebeld, maar omdat Bert aangaf dat de krampen ongeveer 30 seconden duurden en eens in de 6 a 7 minuten kwamen en ik bovendien nogsteeds aangaf dat het geen weeen waren, dacht zij dat er nog niets aan de hand was. Iets over half 5 werden de krampen erger en had ik ( achteraf gezien) persdrang. Zelf had ik nog steeds niet helemaal door wat er aan de hand was, want ook deze krampen voelden heel anders dan bij Stijn, ik dacht echt dat iets ergs met mijn darmen of zo aan hand was, blindedarmontsteking of zo. Mijn moeder en Bert waren inmiddels een beetje in paniek, de een stond met de huisartsenpost aan de lijn en de ander met de verloskundige. De verloskundige hoorde mij op de achtergrond en besefte dat het menens was en verzekerde ons dat ze er nu aan kwam. Bert wilde eigenlijk zelf direct in de auto stappen en naar het ziekenhuis gaan. Maar zij dacht dat we dat niet meer zouden halen en dus overtuigde ze ons er van dat we moesten blijven. De weeen kwamen nu direct op elkaar en ik kon ze nauwelijks weg puffen. iets over 5 was de verloskundige bij ons, ze heeft haar jas uitgegooid, nog een tel naar het hartje geluisterd en toen zij ze dat ik op mijn rug moest gaan liggen, op dat moment braken de vliezen en zei ze dat ik mee mocht persen. Na 1 x persen was het hoofdje er en bij de tweede keer persen was het hele meisje er al. Dus nog niet eens 1 perswee nodig gehad. Iedereen was helemaal beduusd. Daarna werd de kraamhulp gebeld en heeft Jojanneke lekker bij me gelegen. Ik moest er echt even van bijkomen, het duurde ook echt even voor ik besefte dat ik bevallen was en dat onze dochter geboren was. maar goed alles was goed en na een tijdje hebben we ook echt genoten van elkaar. Achteraf vond ik het heerlijk om thuis te bevallen.
Het gaat heel goed met mij en met Jojanneke. Sinds gister drinkt ze heel goed en ze begint ook weer lekker te groeien. Ze slaapt heel veel en als ze wakker is ligt ze rustig om zich heen te kijken, met haar mooie grote ogen, heerlijk!
Ik geniet erg van mijn kleine meisje. Stijn moest even wennen maar dat gaat nu ook helemaal goed, hij wil haar steeds aaien, maar doet dat natuurlijk wel iets hardhandig.
Groeten Carina
Afgelopen zaterdag, 5 april, om 5 over 5 is onze dochter geboren
Met mij en Jojanneke gaat alles goed. Ze begint het drinken goed door te krijgen en ze groeit goed. Ze is een heel rustig en vrolijk meisje.
De bevalling is heel snel gegaan. De week voor de bevalling was er bij mij een blaasontsteking geconstateerd, hiervan had ik enorme krampen onder in mijn buik. Op de nacht van vrijdag op zaterdag had ik elk uur weer soortgelijke krampen. Dus ik dacht dat het weer de blaasontsteking was. Zaterdag overdag had ik ook steeds van die krampen, nog steeds niet overtuigt dat het weeen waren. Dus we zijn lekker boodschappen gaan doen en verder gewoon gedaan alsof er niets aan de hand was. Tegen half 1 heb ik de verloskundige gebeld, omdat ik me toch wel iets zorgen maakte. De krampen kwamen toen ongeveer eens per half uur. Zij dacht ook dat het waarschijnlijk van de blaasontsteking kwam en wilde dus niet langs komen. Tegen 3 uur ben ik in bad gegaan, Stijn en Bert zijn toen een stukje gaan wandelen. De krampen kwamen eens per 10 minuten a 15 minuten. Ik dacht nog steeds niet dat het weeen waren. Ik had echt het idee dat ze heel anders waren dan toen met Stijn, ik kon het totaal niet opvangen. Bovendien duurden de krampen maar ongeveer 30 seconden. Om 16.15 uur was mijn moeder even hier om te vragen hoe het met me ging. INeens kwamen de krampen wel sneller op elkaar, maar duurden nogsteeds niet lang. Bert heeft toen nog een keer de verloskundige gebeld, maar omdat Bert aangaf dat de krampen ongeveer 30 seconden duurden en eens in de 6 a 7 minuten kwamen en ik bovendien nogsteeds aangaf dat het geen weeen waren, dacht zij dat er nog niets aan de hand was. Iets over half 5 werden de krampen erger en had ik ( achteraf gezien) persdrang. Zelf had ik nog steeds niet helemaal door wat er aan de hand was, want ook deze krampen voelden heel anders dan bij Stijn, ik dacht echt dat iets ergs met mijn darmen of zo aan hand was, blindedarmontsteking of zo. Mijn moeder en Bert waren inmiddels een beetje in paniek, de een stond met de huisartsenpost aan de lijn en de ander met de verloskundige. De verloskundige hoorde mij op de achtergrond en besefte dat het menens was en verzekerde ons dat ze er nu aan kwam. Bert wilde eigenlijk zelf direct in de auto stappen en naar het ziekenhuis gaan. Maar zij dacht dat we dat niet meer zouden halen en dus overtuigde ze ons er van dat we moesten blijven. De weeen kwamen nu direct op elkaar en ik kon ze nauwelijks weg puffen. iets over 5 was de verloskundige bij ons, ze heeft haar jas uitgegooid, nog een tel naar het hartje geluisterd en toen zij ze dat ik op mijn rug moest gaan liggen, op dat moment braken de vliezen en zei ze dat ik mee mocht persen. Na 1 x persen was het hoofdje er en bij de tweede keer persen was het hele meisje er al. Dus nog niet eens 1 perswee nodig gehad. Iedereen was helemaal beduusd. Daarna werd de kraamhulp gebeld en heeft Jojanneke lekker bij me gelegen. Ik moest er echt even van bijkomen, het duurde ook echt even voor ik besefte dat ik bevallen was en dat onze dochter geboren was. maar goed alles was goed en na een tijdje hebben we ook echt genoten van elkaar. Achteraf vond ik het heerlijk om thuis te bevallen.
Het gaat heel goed met mij en met Jojanneke. Sinds gister drinkt ze heel goed en ze begint ook weer lekker te groeien. Ze slaapt heel veel en als ze wakker is ligt ze rustig om zich heen te kijken, met haar mooie grote ogen, heerlijk!
Ik geniet erg van mijn kleine meisje. Stijn moest even wennen maar dat gaat nu ook helemaal goed, hij wil haar steeds aaien, maar doet dat natuurlijk wel iets hardhandig.
Groeten Carina