Geboorteverhaal van Jari - 26 februari

Hoiii dames,

Zo we waren vroeg vandaag en hebben even tijd voor de kraamhulp komt, dus gauw even een verslagje schrijven met mijn verhaal :)

Maandag 27 februari zou ik worden ingeleid, maar die kleine wilde daar niet op wachten en besloot de dag ervoor al te komen ! (we hadden zaterdagavond een super walgelijk film gekeken, hostel 3, en bij elke gruwelmoord trok mijn buik samen. ik zei al voor de grap: dat is een leuke weeeenopwekker :))
Zaterdagnacht op zondag werd ik rond 4 uur wakker. Ik had enorm last van mijn rug (had ik overigens al, maar nu kon ik helemaal niet meer lopen). En had een beetje last van krampen.
Ik besloot toch maar het ziekenhuis te bellen, omdat ik het niet vertrouwde.. Dus zij wilden graag dat ik meteen zou komen. Rond 5 uur lag ik aan de CTG en om een uur of 6 werd gekeken hoeveel ontsluiting ik had.. dat was 1 a 2 cm.
Ik moest nog even wachten voordat ik naar de verloskamer mocht.. eerst even 2 uurtjes in een gemeenschappelijk zaal liggen.
Al gauw kreeg ik meer weeen en ze werden sterker. 2 uur later werd gekeken en toen had ik 3 cm ontsluiting en mocht ik naar de verloskamers.
Ik mocht helaas geen ruggeprik (medisch gezien)... en aangezien er geen andere pijnbestrijding was in het ziekenhuis moest ik het zelf volhouden wat heel erg moeilijk was. De weeen kwamen zo snel achter elkaar en waren zooo heftig. Heel vervelend.. werd er gek van. Wist niet waar ik het zoeken moest. Op een gegeven moment kreeg ik al persdrang, maar dat mocht absoluut niet.. pfff moeilijk hoor !
Rond 11.40 werd gekeken en jaaa 10 cm !!!! eindelijk !!! ik mocht meewerken. Het was een heel vreemd gevoel om te persen.. snapte nog niet zo goed hoe het moest maar na een aantal weeen kreeg ik de techniek zeg maar te pakken.
Helaas ging de hartslag van de kleine erg snel omlaag. Hij lag namelijk met zijn koppie een beetje omhoog ipv naar beneden... dus tja hij had te weinig ruimte. Dus er moest een knip worden gezet en hij moest worden gehaald met de pomp !!!
Bij de volgende wee is onze zoon Jari om 12.25 uur geboren !!! Wat een gek idee !!! Dan ligt er opeens zo'n kleintje op je buik. Hele aparte ervaring.

Ondertussen werd ik gehecht.. duurde ruim een uur.. Mijn man was ondertussen lekker aan de slag gegaan met de camera en maakte foto's. Echt bewust van wat er om me heen gebeurde was ik niet.. beetje een roes en zooo vermoeid..

Nadat ik gehecht was, kregen we bechuit met muisjes (oohh wat had ik een honger :)) en vervolgens konden we lunchen. Daarna koni k me lekker opfrissen onder de douche en mocht ik in bed gaan lggen.
Wij moesten een nachtje blijven omdat Jari met de pomp is gehaald. Hij heeft paracetemol gekregen voor zijn hoofdpijn. Ook was hij erg misselijk... ach arm kind.

We hebben wat geslapen. Ik lag gelukkig alleen op zaal. Heerlijk ! De opa's en oma's kwamen savonds nog even langs om hun kleinzoon te bewonderen.

De volgende ochtend mochten we lekker naar huis !!!

Het is nu alweer bijna een week geleden.. wat gaat de tijd snel !! Zo gek om opeens zon kleintje te hebben ! maar wel heel bijzonder.

Het ritme begint steeds meer te komen. Ik heb wel heel erg last van de hechtingen.. kan amper lopen.. dat is zo vervelend, maar ja dat zal tijd nodig hebben.

We gaan lekker genieten van onze kleine man !!!


Liefs, Marit en Jari ;)
 
idd wat een heftige bevalling

en wist je dat behalve de rugprik niks anders was bij hun?

je hebt het hartstikke goed gedaan hoor en een prachtig kereltje

ik heb al gereageerd op je andere blogje, kies lekker voor jezelf, neem de tijd en de wereld wacht wel op je hoor

eerst bijkomen, bevallen en moeder worden is niet niks
 
Jeetje knap hoor! Ik wist ook niet waar ik het zoeken moest bij die heftige weeën voordat ik de ruggeprik kreeg. En die persdrang vond ik ook zo vreemd haha. Super dat het allemaal gelukt is, kan me voorstellen dat je je ook nog druk maakt als de kleine zijn hartslag naar beneden gaat.

gelukkig is het allemaal goed gekomen!
 
Ja ik wist dat er niets anders was maar wilde toch geen ander ziekenhuis. heb het even overwogen, maar toch besloten om het risico te nemen.. Maar wat had ik graag een ruggeprik willen hebben ! Het was echt een weeenstorm en kon amper bijkomen.
Nou ja ik moet wel zeggen dat de cliches waar zijn... je weet het al bijna niet meer.. je hebt zoveel andere dingen aan je hoofd dat je er niet meer bij stil staat.

Het was een heel aparte ervaring.. je kan er echt iets van zeggen als je het daadwerkelijk meegemaakt hebt ;)

Nou dat kunnen we ook weer van het lijstje to do afstrepen ;)
 
Hahaha lijstje to do

ja zeker en goed doorstrepen, ik heb mijn meiden en doe dit nooit weer!
Zwanger zijn is voor mij niks, kost me mijn leven ben ik bang als ik nogeens probeer.
maar we hebben 2 prachtige meiden en dat zijn echte wondertjes.
hoe moeilijk het ook was, we hebben het wel ff gedaan
we hebben het voorrecht om mama te kunne zijn en alles is ook nog gezond.

had niet echt een rose wolk bij mijn 1e maar nu helemaal! Denk dat het door de anticlimax komt

heerlijk genieten en vooral bijkomen
 
Terug
Bovenaan