gebroken sleutelbeen

Hallo,
ik kom net van het CB en de arts daar vroeg aan mij of Sophie met wat trekken ter wereld is gekomen. Dat is ze naar mijn idee niet, ook niets van verloskundige over gehoord.... De arts voelde namelijk een bult op haar sleutelbeen en dit betekende volgens haar dat Sophie haar sleutelbeentje gebroken is geweest en nu weer genezen is. Of ik dan niets gemerkt had met aankleden en verschonen e.d. Eh..nee. Ze heeft wel heel veel gehuild in het begin, bleek achteraf(dacht ik in ieder geval tot nu toe) van de honger. Gaf bv en aldus kraamverzorgster woog ze op dag 8 boven haar geboortegewicht. 3 dagen later bleek dat ze van de 4120gram naar 3675 gram gezakt was.Kreeg toen doodleuk te horen dat de kraamverzorgster haar nooit gewogen had. Ik vroeg wel steeds of wij bij het wegen mochten zijn maar steeds had ze het al gedaan. Ze had zelf een weegschaal....niet dus!Maar dat is eigenlijk een ander verhaal.  Overgestapt op fv. Ze leek wel voldoende binnen te krijgen aan de hand van haar gewichtstoename maar bleef onbedaarlijk huilen. Hier kregen de krampjes weer de schuld van. Ik voelde me de eerste 3 weken van haar leventje zo rot over het feit dat ze zo geleden heeft door honger en krampen, nu blijkt dat ze dus een gebroken sleutelbeen had.
Heeft iemand ervaring met kindje met gebroken sleutelbeen en houd ze daar echt niets aan over??
Hoor graag van jullie, voel me best rot over de situatie!
Overigens weegt ze nu 5940 gram en is 62,5 cm lang. Ze is ruim 13 weken.

Groetjes van een verdrietige mama
 
Jeetje, dat ze daar nu pas achter komen. een pasgeboren baby wordt toch van top tot teen onderzocht??
Sterkte!!

(hihi Arjun ligt in de box naar me te staren zo van: wat is mama nou aan het doen??? zo schattig.)
 
4 jaar geleden is Marielle met veel trek-werk ter wereld gekomen. Ze zat met haar schouder vast achter mijn schaambeen ofzo. In medische termen: schouderdystocie. Ze is door de kinderarts nagekeken, geen sleutelbeenbreuk te voelen. Ze is op de 3e dag door de huisarts thuis nagekeken: geen sleutelbeenbreuk. Hij heeft er extra goed naar gekeken, omdat hij er bij zijn eigen kind pas na een aantal weken achter was gekomen!
2 weken: De verpleegkundige adviseert Marielle op de zij te laten slapen vanaf 2 weken (was toen gewoon). Dit gedaan: resultaat: huilen (logisch, dit deed natuurlijk pijn...).
2 1/2 week: Marielle huilde veel. Ik ben na 2 1/2 week naar de huisarts gegaan. Advies: stoppen met de bv en overgaan op de fles met speciale voeding vanwege koemelkallergie.
Na 4 of 8 weken (weet niet meer precies bij welk bezoek) op het cb voelde de arts aan het sleutelbeen dat er littekenweefsel zat: een sleutelbeenbreuk bij de geboorte. Vaak is dit bij de geboorte niet te voelen (dat blijkt wel uit mijn verhaal), maar pas als er littekenweefsel is gevormd is het te voelen.

Met Marielle is alles goed afgelopen. Ze is nu net 4 jaar en heeft er absoluut NIKS aan overgehouden.
Er zijn kinderen die er minder gelukkig uitkomen. Die houden er een 'lam handje' aan over. Soms zie je wel volwassenen met een arm waar ze vrij weinig mee kunnen en die wat scheef staat (korte spieren) en vaak minder goed gegroeid is (spierweefsel dan). Dat komt dus door deze sleutelbeenbreuk bij de geboorte.

Ik hoop dat ik je wat met mijn verhaal kunt?
groetjes, Angeline

 
hoi Angeline,
allereerst bedankt voor je reactie!
Sophie is volgens mij met allebei haar armen even krachtig. Ze trekt zich op aan mijn vingers en lijkt nergens last van te hebben. Ze heeft de eerste 2 weken op haar zij gelegen, om en om. Ook toen is mij niks opgevallen. Ja dat huilen, maar dat deed ze niet specifiek wanneer ze op haar zij lag...
Ben jij er voor naar de fysio geweest of moet ik niet zo ver denken?
De arts gaf aan dat het nu in orde was. Ook mijn dochter is meerdere malen door huisarts onderzocht vanwege gevaar op uitdrogen. Later vanwege het vele overstrekken wat ze deed(ik dacht van de krampen, huisarts dacht dit ook). Niemand heeft inderdaad aan een sleutelbeenbreuk gedacht. Ga toch morgen de verloskundige is bellen.  Denk zelfs al zo ver  door dat mijn rotkraamhulp haar misschien pijn gedaan heeft....zal wel niet....maar de verloskundige had toch moeten merken dat ze heeft lopen trekken.  In ieder geval houd het me bezig. Was eigenlijk net over mijn boosheid heen van het niet wegen, nu weer iets waar ik mijn vraagtekens bij zet.

Nogmaals bedankt, wel fijn om hier even van me af te schrijven! Fijn dat Marielle er ook niets aan overgehouden heeft!!
Groetjes, Anne
 
Ik heb er verder niks mee gedaan. Ik was verontwaardigd het te horen van de arts van het cb. Maar op dat moment ging alles al weer goed met Marielle. De breuk was kennelijk goed geheeld. Als je hier aan twijfelt is het goed het nog eens te laten onderzoeken door je huisarts bijvoorbeeld. Of een foto laten maken? Maar als ze kracht heeft in haar arm en het er links en rechts goed uitziet, lijkt het me dat het goed is geheeld.

De verloskundige van deze 2e bevalling had ik voor het persen op de hoogte gebacht hiervan. Stond ook op de kaart. Ik heb het al bij de intake gemeld. Ik heb na de bevalling van Vera aan de verloskundige gevraagd hoe het deze keer is gegaan. Ook heb ik tegen de kraamhulp gezegd dat Vera niet op haar zij mag liggen. Je weet maar nooit he?

Moeilijk he? Ik heb het na 4 jaar er nog moeilijk mee dat Marielle zo heeft gehuild en ik niet wist waarom. Zeker nu ik heb gezien dat Vera anders reageerde. Minder huilerig.

Sterkte ermee! Als je nog vragen hebt, gewoon stellen!
 
hoi anne
ik heb het zelf niet meegemaakt,maar het schijnt toch dat baby'tjes vaker met een breukje ter wereld komen.sleutelbeen breken ze het makkelijkst,vaak al tijdens de uitdrijving.dus er hoeft niet perse voor aan t kindje getrokken te worden.er word ook meestal niks aan gedaan,geneest vanzelf en vaak hebben de kindjes er weinig last van,want je bent toch altijd voorzichtig met zo'n kleintje.ik weet niet of je het voorval laatst in een nederlands ziekenhuis mee hebt gekregen?daar werd onderzoek gedaan naar de werkwijze van het personeel omdat daar TOEVALLIG in 1 a 2 weken tijd 2 baby;tjes op de kraamafdeling lagen met een botbreuk.die verpleegsters werden dus van mishandeling verdacht.erg lullig voor die meiden,want t bleek dus toeval te zijn en toch regelmatig voor te komen.
ik hoop dat je jezelf niet al te schuldig voelt en het huilen van je kindje is misschien toch gewoon krampjes en honger geweest.je zegt zelf al dat ze niet per definitie huilde bij het op de zij liggen.
wat de mama van marrielle verteld over problemen met het armpje dat wist ik nog niet.maar als je kindje beide armpjes goed gebruikt hoef je je denk ik weinig zorgen te maken.bovendien ben je nu extra allert.ik praat er misschien heel makkelijk over,ik zou ook overstuur zijn als boas iets bleek te hebben.maar ik hoop dat ik je gerust kan stellen met mijn "kennis".ik ben geen arts ofzo,maar heb wel cursussen gehad over oa complicaties bij de geboorte met evt gevolgen in de eerste weken,waar wij als babyleidster rekening mee moeten houden.onder andere dus over,toch regelmatig voorkomende,botbreukjes en niet gesloten buikwandjes ed..
sterkte met je kindje!
groetjes kari
 
Hallo!

Ik kan me goed voorstellen dat je geschrokken bent! Het klinkt ook zo zielig, een pasgeboren kindje met een sleutelbeenbreuk.. Het zal waarschijnlijk goed genezen zijn aangezien ze (nu) nergens last van lijkt te hebben. Wel vervelend dat je nooit meer kunt achterhalen of ze destijds huilde van de pijn daarvan of van krampjes. Als je je zelf echt zorgen maakt, zou ik haar toch  nog eens  laten nakijken door een arts. Dan weet je zeker dat alles nu oké is en dat is vast goed voor je gemoedsrust.

Groetjes,
Dionne
 
Terug
Bovenaan