Soms komen er gedachten/gedichten zomaar bij mij op, helemaal in zo'n emotionele periode als een zwangerschap.
Zo zat ik laatst in de bus toen de volgende twee gedichten kwamen in mij op kwamen:
Een kind
Een eigen kind
Niets is zo eigen als je eigen kind
En niets is minder jouw bezit dan je eigen kind
En in dezelfd trand:
Onze baby
Een deel van jou, een deel van mij
Een deel van ons allebei
En toch is hij/zij niet van jou en niet van mij
Noch van ons allebei
Onze baby, maar niet van jou of mij....
Ze kwamen bij mij op toen ik erover nadacht hoe bijzonder een ouder kind relatie toch is, hoe dichtbij en hoe moeilijk het is om leren los te laten (mijn zoontje is 3 dus het loslaten begint al een beetje)
Het lijkt me leuk om de gedachten en gedichten van anderen over het onderwerp zwanger/kinderen te lezen, dus... KOM MAAR OP...
Liefs Nika
Zo zat ik laatst in de bus toen de volgende twee gedichten kwamen in mij op kwamen:
Een kind
Een eigen kind
Niets is zo eigen als je eigen kind
En niets is minder jouw bezit dan je eigen kind
En in dezelfd trand:
Onze baby
Een deel van jou, een deel van mij
Een deel van ons allebei
En toch is hij/zij niet van jou en niet van mij
Noch van ons allebei
Onze baby, maar niet van jou of mij....
Ze kwamen bij mij op toen ik erover nadacht hoe bijzonder een ouder kind relatie toch is, hoe dichtbij en hoe moeilijk het is om leren los te laten (mijn zoontje is 3 dus het loslaten begint al een beetje)
Het lijkt me leuk om de gedachten en gedichten van anderen over het onderwerp zwanger/kinderen te lezen, dus... KOM MAAR OP...
Liefs Nika