Gedachtes

<p>Goedenavond Dames, </p><p>Ik ben vandaag 20 weekjes, en heb vandaag weer zo'n dag... het begon leuk nu heel moe en weer van die gedachtes van oh oh.. kan ik dit wel, wil ik dit wel, is dit wel voor me weggelegd? Mijn hele leven gaat veranderen.. straks ben ik nooit meer alleen met mijn vriend.. Heel veel dagen ben ik blij en kan ik niet wachten maar soms heb ik dagen dat ik zulke gedachtes krijg voel me er erg schuldig over.. is dit normaal? Hebben meer dit? </p><p> </p>
 
Eerlijk dat je dat zo opschrijft, ik denk dat veel mensen deze gedachtes wel eens hebben. Je kunt het ook positief bekijken, je gaat kritisch na bij jezelf of jij straks goed voor je kindje kunt zorgen. Dat betekend dus dat je erom geeft. Ik denk dat het iedereen wel eens aanvliegt, zolang je, zoals je zegt maar vooral veel blijde gevoelens hebt, dan mag er ook heus ruimte zijn voor al die andere vragen en gedachtes in je hoofd  
 
Ik denk dat dit heel normaal is hoor. Als je idd ook maar goede gedachtes hebt. Dat doen hormonen ook met je. 
Ik ben zwanger van de 2e en ik denk ook wel eens help waar ben ik aan begonnen. Hoe gaan we dit doen met 2 kinderen, kan ik dit wel.. bij mn 1e dacht ik dat ook. En dat is goed gekomen dus daar hou ik me maar aan vast ;-)
 
Heel bekende gedachtes. En ik kan je vertellen: ze zijn niet waar. Ik was als de dood dat ik het niet zou kunnen, moeder zijn, ik dacht dat ik nooit meer tijd met mijn man zou hebben, dat het te zwaar zou zijn. Ik was zo ontzettend bang dat ik de verkeerde keus had gemaakt. Maar het is zo heerlijk! Ons meisje wordt in augustus 2. We hebben zoveel lol met haar, soms is ze natuurlijk lastig, maar we genieten intens! We genieten zo erg, dat we nu alweer 28 weken zwanger zijn van ons tweede kindje. We hebben heerlijke avonden met z'n tweeën. Onze dochter ligt om 7 uur op bed en wij genieten dan lekker. 


Tuurlijk, een kind krijgen en hebben is hard werken en (vooral in het begin) weinig slapen, maar het is zó leuk! Let niet teveel op zogenaamd lollige uitspraken over slaaptekort, geen tijd meer, "naar de wc voor rust", etc. Als het allemaal zo erg was, zou niemand een tweede, derde of zelfs vierde kind nemen.
 
Herkenbaar hoor. Ik vond het ook heel spannend. Terwijl ik al jaaaren wist dat ik graag moeder wilde worden dacht ik tijdens mijn zwangerschap ook: ik kan nooit meer terug. En nu hij er is is het moederschap nog veel geweldiger dan ik ooit had gedacht. Je houdt zo intens van zo'n kleintje. Alle clichés zijn waar. Maak je geen zorgen dat je deze gedachtes hebt, het komt straks allemaal goed! 
 
Hier ook herkenbaar hoor! Terwijl wij er 2,5 jaar over hebben gedaan voor we zwanger waren.. we hebben dus ruim de tijd gehad om erover na te denken :) en toch bevliegt het mij soms ook! 
Het ís natuurlijk ook nogal een verandering. En we kunnen wel dromen, denken en ons best doen om te voorspellen hoe het wordt, maar dat weten we gewoon nog niet. Dus vult je geest het zelf wel even voor je in en dat is de ene dag positiever dan de andere ;) 
Neemt niet weg dat ik er absoluut heel veel zin in heb! Maar zorgen zijn er (af en toe ook). Gaat het me wel lukken? Worden we leuke ouders? Hoe weet / leer ik dit? Kunnen we het wel aan?  

Denk ik juist ook goed wat ikbendoutzen zegt, je denkt er op deze manier ook van te voren al over na. Dus dat heb je vast binnen ;) 



Ennnn ikbendoutzen, gefeliciteerd joh!!! 
 
1e zwangerschap was ik lichamelijk top maar geestelijk een wrak. Ik ben van mezelf vrij relaxed en positief. Maar ik was 9 maanden echt een gemeen mens dat alleen maar jankte en boos was. Na de bevalling ging dat godzijdank over. Het is normaal dat je onzeker bent, je gaat een totaal nieuwe start in. Je neemt afscheid van het leven waarin jij een hoofdrol speelt. Je kindje gaat deze rol nu vervullen. Alles word anders, en dat is magisch maar ook rete spannend. En daar mag je best verdrietig/onzeker of wat je ook voelt zijn. Ook hormonen kunnen enorm beinvloeden. Ik ben het levende bewijs ? nu voor de 2e keer zwanger en heb nu amper last van gekke hormonen. Elk mensis anders, elke zwangerschap is anders. Maak je niet teveel zorgen! En doe vooral wat jij nodig hebt op dit moment. Wil je praten? Praat! Wil je jezelf ff opsluiten en goed janken? Is ook prima! Ik zie dat je gelukkig ook kan genieten! Gebruik ook die dagen om je aan op te trekken. Heel veel sterkte! Je kan dit ✌️?
 
[quote quote=10321686]Hier ook herkenbaar hoor! Terwijl wij er 2,5 jaar over hebben gedaan voor we zwanger waren.. we hebben dus ruim de tijd gehad om erover na te denken ? en toch bevliegt het mij soms ook! Het ís natuurlijk ook nogal een verandering. En we kunnen wel dromen, denken en ons best doen om te voorspellen hoe het wordt, maar dat weten we gewoon nog niet. Dus vult je geest het zelf wel even voor je in en dat is de ene dag positiever dan de andere ? Neemt niet weg dat ik er absoluut heel veel zin in heb! Maar zorgen zijn er (af en toe ook). Gaat het me wel lukken? Worden we leuke ouders? Hoe weet / leer ik dit? Kunnen we het wel aan? Denk ik juist ook goed wat ikbendoutzen zegt, je denkt er op deze manier ook van te voren al over na. Dus dat heb je vast binnen ? Ennnn ikbendoutzen, gefeliciteerd joh!!![/quote]
Dankjewel meis!! Vond het wel mooi dat jij hier ook schreef want ik vond het dus mega gek en had nooit gedacht dat ik ook "negatieve?" Gedachtes zou kunnen hebben tijdens vanwege het langere wachten.  Hoe gaat het met jou??
 
Terug
Bovenaan